Silvester en Yvon's journey

We zijn een dagje aan het Watson Lake wat is het hier mooi! Sil moest een reputatie laten doen aan zijn gebit en na 3 tandartsen die het niet konden doen zijn we aangeland bij een tand laboratorium die gaan morgen kijken wat ze er aan kunnen doen. De tandartsen praktijk is een verademing ! De wachtkamer staat vol met American Native kunst.

Omdat we even niks te doen hadden zijn we naar het Watson Lake gereden en wat is het hier ook weer mooi!

Na 5 heerlijke dagen in het Coconino Forest en waarvan 4 dagen met Partick en Arleen was het afscheid aangekomen en scheide onze wegen. Patrick en Arleen gingen terug naar de hitte van Tucson omdat er ook nog gewerkt moet worden en wij  rijden naar het Lynx Lake net onder Prescott. De laatste avond hadden we nog een rit gemaakt tijden de schemering en hebben we een grote groep herten en 2 hele grote elk gezien. Wat is dat toch een mooi gezicht! 

Onderweg naar het Lynx Lake hebben we eerst gedumpt en weer vers water ingenomen. Er gaat veel water in en moet er ook uit natuurlijk…..ook was onze koelkast weer aardig leeg dus eerst naar de Walmart om alles aan te vullen. We moesten een nacht overbruggen omdat onze reservering morgen pas in gaat,alles zat helemaal vol. We spraken erover om te overnachten bij de Walmart tot ik zei dat we de camper even gingen parkeren en toch gingen kijken op de camping of er toevallig geen plekje open was. Het is 7 minuten rijden. Aangekomen op de camping zien we inderdaad dat het druk is maar de plaats die we hebben gereserveerd is open! Dus snel een enveloppe erop met gereserveerd en betaald bij de ingang.  Toen terug gereden naar de Walmart en de camper opgehaald.

Even een korte uitleg , als je op een camping van national Forest aankomt is er geen receptie. Er staat een groot aankondigings bord met alle informatie die je nodig hebt. Prijs per nacht, waarschuwingen voor wild ( beer) en wat je wel mag en wat niet. Daar liggen ook de enveloppen, die pak je dus een en rij de camping op. Als je een plaats ziet staat er bij die plaats een paaltje waar je via de briefjes kunt zien of de plaats bezet is of gereserveerd. Is de plaats open dus geen briefje dan vul je de gegevens van de plek je naam en hoelang je blijf in en hangt dan een gedeelte van die enveloppe op het paaltje. In de enveloppe doe je dan het campinggeld en breng je die terug naar het bord bij de ingang. Daar is een brievenbus waar je dan de enveloppe ingooit. 

We staan op een prachtige plek! Met een grote prachtig aangelegde ruimte om te zitten. Alles is brandschoon en netjes aangeharkt. Op heel veel campings van National Forest zijn zogenaamde Camphost een echtpaar die de camping onderhoud en schoonmaakt er tegenover staat dat ze maanden gratis mogen staan. Op hun plek is dan ook meestal stroom en water aansluiting en een afvoer. Wij hebben dus geen aansluitingen, maar op 10 meter is een waterpunt met drinkwater. Zelf hebben we een slang aan onze afvoer gekoppeld die het afval water afvoerd.( douche en aanrecht dus de grijze tank.) wij gebruiken geen chemicalien voor de tanken dus het water wat eruit komt is schoon water.  De zwarte tank is niet aangesloten maar daar kan veel in voordat die vol is. Tegenover waar we nu staan zijn toiletten maar dat zijn zogenaamde Pit-toileten. Zoiets als die toiletten bij evenementen. Ik haat die toiletten dus maak er geen of in uiterste noodzaak gebruik van.

We blijven hier tot vrijdag staan en gaan dan naar een andere camping die ook aan het meer ligt. We blijven hier dus totaal. 2 weken, we gaan de omgeving bekijken vissen en misschien wat met de quad rijden.

De State Arizona is al enkele weken in een opperste staat van paraatheid vanwege de maandelange droogte! Er is al enkele maanden geen regen gevallen ( wat wij natuurlijk niet erg vinden) maar waar nu overal borden staan om geen kampvuur te maken zelfs geen BBQ! Zelfs langs de snelwegen. Dat is voor de meeste Amerikanen toch een domper omdat BBQen en een kampvuur maken het liefst wat ze doen. Gelukkig houd iedereen zich aan de regels! Doordat er bijna iedere dag een flinke wind staat en dat ook al  maanden zijn ze bang voor een ramp zoals vorig jaar in California. Toen zijn er vele huizen en hectaren bos vernietigd ook omdat er een sterke wind stond. Toen we gisteren bij de dump stonden vertelde de man dat Arizona de bossen woensdag zou afsluiten. We hebben hierover met de Camphost gepraat maar die wisten nog nergens van. Dus even afwachten of we hier kunnen blijven of dat we ook weg moeten. Ook wij staan midden in de bossen en als er een brand uitbreekt kunnen we nergens heen. Dus ik hoop maar dat iedereen alert blijft! Het ergste is dat as maandag Memorial day is een vakantie weekend voor alle Amerikanen. Dan begint het hoogseizoen en zullen de meeste campings vol zijn. Daarom moest ik op een paar campings een reservering maken. Het weer is hier in het noorden van Arizona een stuk koeler omdat we nu op 1400 meter zitten toen we in Flagstaff waren zaten we 2000 meter. Overdag is het nu ongeveer 25 graden en het koelt af tot snachts 10 graden dus voor ons is dit een heerlijke temperatuur tegen 40+ in Tucson. We houden het hier nog wel een paar weken uit. 

Eerste korte ritje hebben we al weer gedaan. Het is hier prachtig! We moeten nu niet uitkijken voor de slangen maar we zitten in beren gebied…..zwarte beren dus. Ze komen nu uit de bergen om zich weer vol te eten.

We zijn aangeland op de Willard springs Road in het Coconino National Forest. De bedoeling was dat we naar Munds Park zouden gaan maar de zandweg die door de bossen naar de afgesproken lokatie gaat is in een zeer slechte staat, het zijn rotsen en flinke joekels van stenen diepe groeven van vrachtwagens die ons doen besluiten om om te draaien. Het is niet de bedoeling dat alles kapot gereden gaat worden dus rijden we terug naar de snelweg. Wat nu? Ik weet nog een bosweg te herinneren toen we met Mieke hier langs reden en ik een camper zag staan. Als we daar aankomen besluiten we dat ik eerst ga kijken met de truck. Ik kan makkelijker keren als het niks is. En inderdaad het is niks ook hier weer diepe groeven en rotspartijen. Ik zie op Google Maps dat er nog een mogelijkheid is en ik ga eerst even kijken. De weg is een verharde asfalt weg en eindigd in een goede zandweg. Ik zie mooie plaatsen om een paar dagen te staan dus ik bel naar Sil dat hij ook kan komen. Ik vang hem op bij de afslag van de snelweg en samen rijden we naar de plaats die ik heb uitgezocht. Het is een grote open plek waar ook een aantal vrachtwagens staan die geladen zijn met boomstammen. We zoeken een plekje op om in ieder geval de nacht door te brengen. Morgen gaan we de omgeving verkennen.

De volgende morgen zien we dat grote vrachtwagens het hout ophalen en de lege trailers terug brengen, andere kleinere vrachtwagens halen het hout op in de bossen en parkeren ze als ze vol zijn zodat de andere ze weer mee kunnen meenemen. We gaan op onderzoek als Sil de quad van de truck heeft gehaald en rijden de bossen in. Na een korte rit zien we een prachtige open vlakte waar een paar Campers staan. Ook zien we een caravan en een tent. Als we verder de omgeving verkennen besluiten we dat we op een mooiere plek gaan staan en niet in het zicht van de vrachtwagens. Zo gezegd zo gedaan ik breng de truck weg en Sil pikt me weer op zodat Sil de camper kan halen en ik de quad kan besturen. We hebben een prachtig plekje gevonden en ik haal meteen mijn solar lampjes tevoorschijn. Ik heb er een hekel aan als het pikdonker is en ik niks zie als alleen een zwart gat…..dus zet ik de lampjes in de zon zodat ze kunnen laden. En vanavond staan die in een cirkel om de camper heen ook heb ik een Ikea solar lamp opgehangen aan een boom dus we hebben een beetje licht….morgen komen Patrick en Arleen, we verwachten ze tegen lunchtijd.

Hier blijven we een nachtje staan, helaas hebben we geen Tonto pas dus misschien moeten we wel weg…laten we hopen dat we geen controle krijgen.

Vandaag onze laatste dag op Desert Trails RV Park, onze wegen gaan scheiden.Hans en Hinke rijden nu naar Phoenix en vandaaruit naar Vancouver waarna ze op de boot naar Alaska zullen gaan. Wij wensen ze een prachtige reis toe! We hebben zoals iedere keer een paar gezellige dagen gehad met gezwommen en samen gegeten. Hans had gisteren nog een ontmoeting met een ratelslang maar toen wij kwamen kijken was die verdwenen ( gelukkig of pech hebben) ik had er graag een foto van gemaakt.
Wij rijden nu naar Flagstaff maar niet door Phoenix maar erom heen.Veel mooier en rustiger.