Silvester en Yvon's journey

5 dagen zijn we pas in Tucson en het lijkt net alsof we helemaal geen 8 maanden in Nederland zijn geweest! Alles komt langzaam weer op gang en aan de meeste drukte komt langzaam een eind.De verzekeringen zijn weer geregeld alsmede de nieuwe stickers voor op de nummerplaten. De meeste boodschappen zijn gedaan de nieuwe koffiemachine omgeruild omdat hij het niet meer deed. Bij Walmart zeiden ze dat er een 90 dagen omruilgarantie op zit en daar ben ik al 6 maanden overheen! Als ik uitleg dat we in Nederland zijn geweest en dat ik hem niet eerder kon terug brengen ging ze overstag en ik kreeg een giftcard om een nieuwe machine te kopen. Altijd een zeer goede service bij Walmart! Ook hebben we eindelijk een nieuwe magnetron! Ja Mieke er komt een eind aan het slaan en bonken op de deur van de oude magnetron. Als je maar hard genoeg op de juiste plaats sloeg dan had je een kans dat hij het weer deed. Dus toch maar gaan kijken voor een nieuwe…

We moeten nog nieuwe banden voor de camper hebben maar dat moet even wachten tot na 5 april. Onze oude verzekering loopt dan af en meteen begint de nieuwe. Omdat we de camper bij de Pats hebben staan is hij alleen verzekert tegen brand en diefstal, als we gaan reizen updaten we die naar een full-cover zodat de hele camper goed verzekert is. Dus nu nog even wachten dan kan Sil met de camper naar de bandenboer en meteen uit laten lijnen. Er gaan 6 banden op dus dat word een aanslag op onze spaarcenten…Maar ja zonder word het toch moeilijk rijden 😂.

Op onze rit door het National Park zien we heel veel bloemen, kleine paarse Lupine en California Puppy’s ! En dit is nog maar het begin! Er is zoveel water gevallen afgelopen zomer tijdens de moesson regens dat je goed kunt zien dat de cactussen verzadigd zijn, Ze zijn prachtig groen en dat beloofd wat betreffende de bloemen die over een paar weken komen! Ik kijk daar echt naar uit!

Ook de Occotillo cactus is een wonderbaarlijke plant, Je ziet stengels met stekels uit de grond komen en in het begin zijn ze bruin en dor en dan denk wat moet ik hier mee? Maar als het voorjaar begin worden de stengels groen en krijgen ze kleine blaadjes en aan de top van de stengel komt een prachtige oranje rode bloem! Ik verwonder me er altijd over hoe zo’n lelijke cactus toch zo mooi kan zijn! Ik heb er nu ook een in mijn tuin maar hij is nog klein en draagt nog geen bloemen. Dat duurt nog een paar jaar!

En ja ze zijn er weer de prachtigste zonsondergangen die je ooit hebt gezien, dit zijn die dingen die ik het meeste mis als ik in Nederland ben. De strakblauwe luchten en de zonsopkomst en zonsondergang.

• 

Het is wonderbaarlijk

als je ziet hoe de lucht in een paar minuten veranderd in zoveel schitterende kleuren! Van de ene minuut in de andere van diep rood naar turquoise geel en oranje. Ik kan daar echt helemaal ontroerd van raken….

De volgende dag rij ik met Pat en Patty naar het vliegveld om Margie op te halen, Margie is een zus van Patty en woont in Philadelphia. We zijn 2 jaar geleden samen naar Hawaii geweest, dus het is fijn om haar weer te zien. Ze is moe en ik rij dan ook meteen terug naar huis waar ik ook nog een hoop te doen heb. Ik maak een grote pan Babi pang gang zodat we s’avonds gezamenlijk kunnen eten.

Sil is heel druk om te zorgen dat alles weer opgestart kan worden, de kachel van de camper doet het nog niet maar dat zal een kleinigheid zijn omdat hij even gebrand heeft.Het is hier s’nachts nog koud tegen het vriespunt dus dan is een kachel niet verkeerd. Sil kennende zal hij er alles aan doen om dat in orde te krijgen. De caravan staat ook weer op stroom zodat we de koelkast en vriezer ook kunnen gebruiken indien nodig. Ik heb nog niets in de caravan opgeruimd maar zover ik heb kunnen zien ziet alles er nog mooi uit.

Hans en Hinke..

Hans en Hinke zijn ook aangekomen en rijden met hun camper met een nieuwe tow-car en huurauto. De tow-car is een 4×4 Jeep! Een prachtige auto waar ze de komende jaren veel plezier van zullen hebben. Hans heeft eindelijk zijn droomauto en camper! Een prachtig span waar we op een gezonde manier een tikkeltje jaloers op zijn…Ze gaan eerst de huurauto terug brengen en boodschappen doen. We eten gezamenlijk en hebben weer veel bij te praten. Heerlijk om met gelijkgestemde mensen over dezelfde passie te kunnen praten. ( Amerika en campers)

Het thuis gevoel is weer aanwezig in al zijn facetten. De camper staat er goed bij en ook de truck en caravan hebben niks geleden van 8 maanden afwezigheid. We gaan eerst naar Pat en Patty toe om hallo te zeggen en ze een knuffel te geven. Ook voor hun was 8 maanden een lange tijd. We sluiten de stroom aan om te zorgen dat de koelkast en vriezer weer kunnen koelen. Sil probeert de truck te starten maar dat lukt niet, na het nogmaals te proberen met de booster start de truck maar hij loopt belabberd, als Sil hem opnieuw start en rijd de truck langzaam achteruit tot die weer op de parkeerplaats staat. Als hij hem afzet en weer wil starten lukt het weer niet. We besluiten eerst maar boodschappen te gaan doen en een nieuwe accu kopen. We denken dat de accu kapot is. Hier moet je blij zijn als de accu 3 jaar oud word en deze zat er al 4 jaar in.

De tuin ziet groen het gras staat echt hoog en ik hou daar echt niet van omdat je dan de slangen niet ziet! Omdat nu het warm begint te worden komen die tevoorschijn en ze hebben honger! Nee niet mijn ding dus! Alles staat er wel mooi bij! Een plant heeft het niet overleeft en een paar cactussen niet maar dat is niet erg de rest staat er mooi bij. Ik moet echt aan de slag!

We rijden weer naar de Walmart om eerst boodschappen in te slaan. We vliegen weer door de immens grote supermarkt waar Sil ook zijn accu ophaalt. We pakken meteen 2sim-kaarten voor onze telefoon. Als we thuis zijn plaatst Sil de accu en sluit hem aan de truck start meteen en loopt zoals hij altijd moet lopen. We ruimen de boodschappen op en rijden beide naar het vliegveld op de huurauto terug te brengen. Alles is oké , hierna naar her verzekeringskantoor om de verzekering weer op te starten. Sil moet eerst even naar het keuringskantoor en dan naar de MDV voor een nieuwe sticker.

Het was weer een lange reis met op Schiphol al een vertraging van ruim 2 uur, gelukkig hebben we 4 uur overstaptijd in Houston Texas dus maak ik me niet druk. In Houston gaat alles weer goed en zijn we snel door de Immigratie. We krijgen te horen dat onze volgende vlucht naar Phoenix ook een uur vertraging heeft dus hebben we genoeg tijd voor een Starbucks koffie en iets lekkers….

Aangekomen op Phoenix gaan we direct door naar de rentalcars van Alamo. Alles is in orde en ze vraagt of we een upgrade willen voor een luxere auto maar dat is niet nodig zeg ik nog, we hebben de auto maar voor 3 dagen. Bij de auto’s aangekomen komt een grote man ( medewerker) naar ons toe werpt een blik op onze papieren en zegt tegen ons u mag een auto uitzoeken uit de eerste rij…..Sil vraagt waar we dan moeten zijn en nogmaals wijst hij naar de eerste rij en loopt meteen weg. We kijken elkaar aan en lopen naar de auto’s daar zien we zeer luxe auto’s tussen staan….we kiezen voor een Mazda6 een bijna gloednieuwe met 6000 mijl op de teller. Ik zeg nog tegen Sil volgens mij klopt er iets niet maar Sil heeft de koffers al in de auto liggen. Er lopen geen medewerkers meer rond. Dus wij rijden in onze zeer luxe auto naar Tucson. Nog nooit zoveel knopjes op een auto gezien!

Het weer is heerlijk na al de regen die we gehad hebben maar ook in Arizona heeft het geregend de laatste tijd want de natuur is groen! We zien dit niet veel dus we kunnen een mooie lente tegemoet gaan.

We vertrekken 15 maart weer naar Amerika. Eerst een overnachting op Schiphol en de volgende morgen vliegen we weer naar Tucson Arizona. We hebben er weer zin in!

We zijn klaar om naar huis te gaan, alles is weer geregeld en het is fijn geweest. De laatste dagen waren afzien in de hitte maar onze buitendouche deed wonderen! Heerlijk! Nu in Phoenix waar we een goed hotel hadden ( Green Tree) de huurauto was deze keer een Toyota Yaris. We hebben onze bagage ingecheckt en zitten te wachten op onze eerste vlucht naar Houston. Gisteren was het 43 graden en morgen 46!!!

We hopen zoals altijd op een rustige vlucht en we gaan jullie zien in Nederland 🇳🇱.

We zijn volop bezig om alles klaar te maken om naar huis te gaan, de koffers zijn al weer ingepakt en wederom is het kiezen wat wel en wat niet mee terug gaat. Sil wil in ieder geval de IMac meenemen dus we hebben voor de verandering een andere koffer moeten kopen! Deze is een hele stevige met flinke sloten erop en de iMac past er precies in! De nodige noppenfolie eromheen en volgestopt met kleding en onze winterjassen die we aan hadden toen we aankwamen in Tucson.

Verder doen we nog een paar klussen voor de Pats onder anderen een nieuwe paal voor de poort die ook nog in de cement gezet moest worden. Dit is geen karweitje wat je graag wil doen in 42 graden! De luchtvochtigheid is gedaald naar 7% dus dat is bijna niks. Er mag van mij wel een buitje vallen! Ik heb ons irrigatie systeem aangesloten op dat van de Pats dus mijn planten krijgen water tijdens onze afwezigheid. Een cactus had dit jaar bijzondere bloemen! Deze bloeien maar een nacht en de volgende dag verwelken ze al weer. Het was spannend om te zien hoe dit zichzelf ontwikkeld. Prachtig!

We hebben alles al weer geregeld, de huurauto halen we s’morgens op en sluiten alles af bij de Pats waar als laatste de truck onder de luifel word gezet en de banden worden ingepakt. Sil heeft de quad al weggezet en de accu opgeruimd. Hij is ook ingepakt en er is speciaal spul (Seafoam) in de benzinetank  gegooid ook zit dit spul in de camper en de beide generators. De trailer is al klaar en de waterbakken zijn gevuld. In de wc zit een laagje olijfolie voor het uitdrogen van de rubbers tegen te gaan. De ramen zijn allemaal dicht gemaakt met zilver folie tegen de zon. De banden zijn ook bij de trainen ingepakt, we hadden een grote hoes om de camper maar de zon heeft die helemaal verpulverd. Daar is niks aan te doen de zon is veel erger als de regen.

Als we alles klaar hebben rijden we naar Phoenix waar we bij het vliegveld een hotel hebben geboekt, van dit hotel weet ik eigenlijk helemaal nog niks het is de eerste keer dat we deze gebruiken. De volgende morgen hebben we tijd genoeg om te ontbijten en de huurauto terug te brengen naar het vliegveld. Om 11 uur vertrekken we naar Houston waar we de overstap hebben naar Amsterdam. Om 9.20u komen we aan in Amsterdam waar we de trein pakken naar Eindhoven. Fabiënne komt ons dan ophalen en brengt ons naar Bakel. En dan zit het er weer op voor een paar maanden. We gaan weer hard aan het werk om over enkele maanden weer te kunnen vertrekken!

 

.

We hebben een paar mooie dagen gehad in Greer. Sil en ik zijn ook nog even wezen vissen en hebben 7 grote forellen gevangen! Er zijn hier in het noorden van Arizona zoveel prachtige meren dat je ze nooit allemaal in een trip kunt ontdekken. Gelukkig ( of niet) hebben we zaterdag de hele dag miezer regen, maar omdat we al vanaf maart geen regen hebben gehad is dit geen probleem. We gaan de hele dag op pad met de quad. Patrick en Arleen hebben een zo goed als nieuwe Honda Pioneer gekocht! Een prachtig ding! Hij word dit weekend uitgeprobeerd! We zijn jaloers! We kunnen hun oude Mule over kopen maar na overleg met elkaar doen we dit niet. We weten ook niet of onze VW golf het nog steeds doet…..of dat het tijd word voor iets anders.

We hebben een paar gezamenlijke maaltijden en vermaken ons best. Het is heerlijk koel omdat we op bijna 3000 meter zitten! Zondag morgen pakken we alles in en rijden terug naar Tucson waar we de laatste 2.5 week in gaan. Het is heet in Tucson dus het zal niet meevallen om dan ook nog alles te doen. We hebben geweldige leuke weken gehad! Veel boeken gelezen en gevist…..we hebben het er al over om dit volgend jaar weer te doen maar dan aan de kust van California.

Onderweg merkt Sil dat de camper bibbert en via de walky talky krijg ik te horen dat ik moet stoppen. Ik rij voor Sil met de truck en we houden dan contact via de walky talky. Hij stopt langs de kant en ziet dat een band helemaal aan gort is! Het is een band van de dubbel lucht en er zit nog lucht in maar we zien het metaal! We staan levensgevaarlijk lang de weg dus ik zeg tegen Sil dat hij een kleine 500 meter moet rijden dan kunnen we op een parkeerplaats gaan staan. We hebben gelukkig Road service dus die bel ik meteen. Op een of ander genuftige manier weten ze precies waar we staan! Lang leven het gps systeem van de telefoon! Helaas moeten we bijna 3 uur wachten……we hebben een reserve band bij ons maar die is al heeeeeel oud ! Volgens mij zo oud als de camper is….maar hij is nog hard en we hoeven nog maar een uur te rijden. Er komt een Road service en die man heeft alleen een kleine zware hand krik bij hem en de sleutel om de band los te maken. Na het verwisselen kunnen we weer verder. Helaas is het zo met deze banden dat ze nu beide vervangen moeten worden😖. En ook hier zijn nieuwe banden niet goedkoop! Na overleg spreken we af dat we die banden pas volgend jaar gaan vervangen, we rijden er toch niet mee de komende maanden.

Soms denk je gelukkig er is al een tijd niks gebeurt en dan komt er toch weer iets om de hoek kijken. Ie het niet met mezelf in de lappenmand of Sil met een kapot gebit (wat trouwens heel goed gerepareerd is met een reparatiesetje  van Walmart voor $ 4.95 in plaats van $ 4500! ) kapotte accu’s en invertor……je blijft wel bezig zo. Maar is dat niet in ieders leven zo?

We gaan ons laatste weekend in en rijden zondag terug naar Tucson voor de voorbereidingen te treffen om terug naar huis te gaan. Dit laatste weekend komen Patrick en Arleen ons vergezellen in het piep kleine dorpje Greer. Ook hier zijn verschillende meren maar we gaan de laatste dagen rijden met de quad. We hebben het de laatste weken hartstikken naar de zin gehad . Geen tv geen internet geen telefoon service…..wel veel boeken gelezen,gewandeld en gevist. Met andere woorden gerelaxt. We hebben op prachtige plaatsen gestaan de meeste bij de meren. Gelukkig had ik op voorhand de campings gereserveerd anders hadden we veel problemen gehad met het vinden van een plek om te staan. Dit was of is vanwege de grote droogte. Steeds meer gedeelten van het National Forest is afgesloten vanwege het brandgevaar. Het heeft hier in het noorden van Arizona sinds maart niet meer geregend en in het zuiden niet meer sinds februari op een paar kleine buien na. De campings van National Forest zijn stuk voor stuk prachtig! En niet te vergelijken met een camping in Europa. De plaatsen zijn groot liggen ver uit elkaar en zijn schoon. Nadat iemand de plaats verlaat komen de Camphost de plaats schoonharken en nakijken. De campings hebben alleen een paar water tappunten verder niks. Op sommige campings zijn er een paar plaatsen met electriciteit  maar die zijn al een jaar vooruit gereserveerd! Op de gehandicapte plaatsen zijn er meestal voorzieningen. Er is altijd een dump gelegenheid in de buurt. We kunnen een week op een plaats blijven staan omdat er grote tanken onder zitten. Natuurlijk kunnen we niet iedere dag uitgebreid een douche nemen maar je eigen wassen aan de wastafel gaat ook goed. Sil is degene die alles bijhoud. Ooit moet hij de water tank bijvullen en dat doet hij met emmers die hij vervoerd met de quad. Door de week is het erg rustig op de meeste campings maar vanaf donderdag beginnen ze langzaam vol te lopen met weekend campeerders en op zondagmorgen is iedereen weer weg. De omgeving is prachtig en we zullen hier gegarandeerd weer terug komen!  We hebben een senioren pas waar we eigenlijk geen recht op hadden ( alleen Amerikanen) maar bij een visitor centrum van de Nationale parken gaf een ranger er een aan Sil met de woorden dat we half en half toch in Amerika wonen…..Met deze pas mogen we gratis naar alles Nationale parken met 5 personen. ( Grand Canyon Zion Bryce enzo) maar ook kunnen we de pas gebruiken op de campings van National Froest en krijgen we 50% korting. De kosten variëren van $ 4 tot $ 11 per nacht. Omdat we al bezig zijn met de planningen voor volgend jaar willen we naar de kust van California. Maar niet de peperdure state parken en ressorts maar ook weer de campings van National Forest of BLM. 

We hadden al de voorbereiding getroffen voor onze verhuizing dus alle Solar lampjes ingepakt en de rest opgeruimd dus we waren al vroeg klaar. Alleen nog water innemen en we konden weer vertrekken…..5 minuten later waren we op de nieuwe plek gearriveerd ! Deze camping ligt ook weer aan een meer nu het Willow Spring Lake. We zien dat onze plek al leeg en klaar is dus we kunnen meteen alles weer uitstallen. De lampjes gaan weer op zijn plaats en mijn 2 plantjes staan al weer buiten. De hummingbirds voeders hangen ook weer en meteen zijn die ook weer ter plaatsen. Volgens Sil zijn ze ons gevolgd en dat zou best mogelijk zijn ze vliegen uiteindelijk 80 km per uur! Het schijnen de snelste dieren te zijn.

De plaats die we hebben is ook weer groot. De camping is klein, het zijn 2 lussen en aan iedere lus zijn 10 plaatsen. Al de plaatsen zijn verhard en ook hier kunnen we onze senioren pas gebruiken wat toch 50% korting geeft. Op de plaats zelf is niks geen afvoer geen stroom en water. We gebruiken onze generator voor de stroom alleen de generator van de camper doet moeilijk vanwege de hoogte. Er zit een instelling op “attitude” maar welke we ook proberen hij blijft stotteren. Ik was toch zo slim om de kleine Honda ook mee te nemen en die heeft geen problemen met de hoogte. Dus probleem opgelost!

We hebben al gevist op dit meer wat behoorlijk groot is. Het enigste probleem is dat het vol ligt met grote rotsen dus het komt geregeld voor dat we wast zitten en alles verspelen. We hadden al een voorraad lijntjes haakjes en lood ingeslagen maar we zien onze voorraad zienderogen slinken! En vanmorgen togen we toch weer met volle moed naar het meer. Sil had meteen beet! Weer een mooie forel! Nu ik nog! Na enkele minuten had ik ook beet en ving er uiteindelijk 3! Op het laatst had Sil er ook nog een dus we gingen met 5 forelletjes naar huis! Sil maakt ze bij het water meteen schoon zodat we dat thuis niet meer hoeven te doen. Aangekomen bij de camper gaan ze meteen de vriezer in! Uiteindelijk moet Sil ze allemaal opeten omdat ik geen vis lust met graten! Geef mij maar een lekker stuk zalm!

We hoeven niet eerder terug naar Tucson, Margie word pas op 11 juli geopereerd en dan zijn wij al weer in Nederland. We gaan dus het komende weekend naar het kleine plaatsje Greer. Daar komen vrijdag morgen Patrick en Arleen ook naar toe dus kunnen we als het goed is nog een paar dagen met de quad gaan rijden. Sil heeft een lek ontdekt bij het kraantje van de benzine tank van de quad. Hij hoopt dat we morgen naar een dealer kunnen voor een nieuw kraantje. We gaan in ieder geval naar Payson om een paar wassen te draaien en de laatste boodschappen te doen voor we zondag terug naar Tucson rijden.

Ik heb ook de camper weer gewassen en in de was gezet. Hij blinkt weer als een nieuwe! Ik ben blij dat ik het nu heb gedaan omdat het bijna niet mogelijk is om dit te doen in Tucson bij 40 graden. De was voor de camper is een vloer was…..je moet hem 3 x behandelen wat niet zoveel voorstelt omdat het razend snel gaat! Iemand op fb schreef dat ze het bedrijf had benadert over deze vloerwas en het bedrijf had geantwoord dat het niet geschikt was voor campers omdat er geen uv bescherming in zit en de camper dan geel word….. onze camper is al geel dus dat zit wel goed……

Ja zeker het geeft even geduurd maar ik heb eindelijk mijn eerste forel gevangen! Ik heb een ronde dansje gemaakt! De vislessen van Sil hebben daar hun bijdrage aan gedaan, na het optuigen van de lijn en de verschillende technieken van het vissen ( drijvend, op de bodem of met een dobber en vliegvissen ) het sublieme uitgooien van mij en nog steeds de hengel vasthoudend gaat het steeds beter! En nu dus als slagroom op het toetje mijn eerste forelletje! Daar doen we het toch voor! Ik ben natuurlijk een keer mee geweest met het zeevissen in Westpoint en heb toen 7 vissen gevangen maar daar was het veel makkelijker. Ingooien en ophalen we hadden toen 20 vissen gevangen en de vriezer zat propvol maar dit is puur geluk als je beet hebt. Bij ons eerste meer zagen we de vissen in grote getale ons aas voorbij zwemmen zonder dat er een vis beet! En geloof maar we haalde alles uit de kast wat maar voor beet kon door gaan zelfs onze Hollandse Goudse kaas! Hier vissen ze met powerbeet het ziet eruit als kauwgom en je maakt een kleine knikker en duwt je angel erin….. het heeft verschillende smaken en kleurtjes, ik ga voor de fel gekleurde oranje, ik wist niet dat vissen trouwens de kleur kunnen zien…..

He he de eerste forelletjes…..
We hebben ons oog laten vallen op het Bear Lake een redelijk groot meer midden in de bossen. Er loopt een gravel weg naar toe de Rim rd 300. Bij een van de afslagen ligt het Bear Lake. We laden alles op de quad ( visspullen en wat te eten en drinken).Als we aankomen na een uur ( we waren eerst verkeerd gereden) zien we het prachtige meer……Het probleem voor mij is dat het meer een stuk lager ligt als de weg, Sil vraagt aan een man die net terug komt hoe ver het naar beneden is en de man zegt een kwart mijl en een beetje stijl…..Ik zeg tegen Sil we gaan nu niet opgeven als we zo’n eind hebben gereden om hier te komen. We moeten dus naar beneden lopen en dat geeft geen problemen en we komen op een mooi stekje aan. Er zijn hier maar een paar mensen aan het vissen en op het meer is niemand ! Geen bootjes of kano’s maar een prachtig open meer.

We maken onze hengels in orde en gooien in….het is nu afwachten geblazen of ze hier wel willen bijten…..Wel zie ik wederom een waterslang! Ik weet niet of ze giftig zijn of niet. Na een half uur heeft Sil beet een mooie maat forel! Maar we hebben niks om die in te doen ! Vergeten dus omdat we nooit iets vangen! Sil komt op lumineuze idee om een dikkere draad door de kieuwen en bek te doen zodat de vis aan de draad blijf hangen….en het werkt! Hij bind de vis vast aan een steen en laat hem in het water drijven. Hij maakt zijn hengel weer in orde en gaat weer zitten maar meteen heeft hij weer beet! Super nummer 2 dat gaat goed! Zoveel als Sil vangt zoveel zit bij mij alles vast en breekt mijn lijn. We vissen op de bodem van het meer en daar ligt natuurlijk van alles grote rotsen en hout. En daar blijf ik steeds achter zitten zodat ik iedere keer alles kwijt ben. Gelukkig kost het materiaal hier niet duur anders zou vissen ook nog een elite sport worden.

Na wederom in gegooid te hebben heeft Sil weer beet nummer 3 haalt hij binnen! Hij begint er lol in te krijgen! Sil geeft niks om vissen van de kant maar meer van zee vissen. Hij vind het vissen van de kant saai…..maar nu hij er al 3 heeft gevangen begint hij het ook leuk te vinden! Ik zit er nog steeds bij voor spek en bonen…..

Na een half uur haalt hij nummer 4 er uit! Tegen 3 uur pakken we in maar we weten niet waar we de vissen in moeten doen….we hebben een grote zak chips bij ons die bijna leeg is dus die gooien we leeg in mijn rugzak en spoelen die om in het meer. Hier gaat tijdelijk de vis in! Prima oplossing!

En dan gaan we aan de klim beginnen…..ik kan iedere keer een paar meter lopen en dan moet ik stoppen omdat ik niet genoeg zuurstof binnen krijg. Mijn longen doen zeer en de astma breekt me op…..normaal zou dit geen probleem zijn als ik langzaam loop maar we zitten op 2400 meter dus de hoogte speelt een grote rol. Ik krijg koppijn en moet iedere 20 meter even rusten! Sil die ook problemen heeft met zijn longen is in een poep en scheet boven! Maar ja nu kan hij de quad weer in orde maken voor de terug rit en heb ik de tijd om op mijn gemak naar boven te lopen. Het gekke is dat als ik eenmaal boven ben mijn lichaam zich snel herstelt en heb ik nergens meer last van. Natuurlijk had ik mijn puffertjes niet meegenomen dan was het een stuk gemakkelijker geweest.

Na een half uur zijn we weer bij de camper en gaat Sil de vis schoon maken, ik rij ondertussen naar de Rim om te kijken of er al een bericht is van de Pats. Maar er is nog niks dus terug naar de camping.

Daar ligt de vis al kant en klaar te wachten op de kok! Ik kruid de vis met Lemon peper en zee zout. Smeer de vis in met olijfolie die ik ook heb voorzien van knoflook stukjes. 15 min in de oven en Citroën erop en smullen maar! Sil dan want ik lus geen vis met graten! Geef mij maar een stukje zalm en ik ben blij maar die vangen we hier niet haha. Het was weer een zeer leuke geslaagde dag een dag met een gouden randje zeggen we dan.

We hebben ons “huis” weer verplaatst nu naar de Mogolion Rim. De rim is een platau op 2400 meter hoogte. Je rijd daar heen over de HYW 260 vanaf Payson naar het oosten. Het is een lange maar mooi klim.Na ongeveer een uur kun je links de Rim rd op. Deze weg ligt dus boven op de Rim en leid je naar een prachtig recreatie gebied. Ieder jaar komen we hier wel een keer terug. De campings die er zijn liggen prachtig midden in de bossen, hebben geen enkele aansluiting alleen op sommige plaatsen op de camping zijn waterpunten. We hebben dus onze afval tanken geleegd en de water tank weer gevuld we kunnen weer een week voor uit. We hebben niet gereserveerd en dat is ook niet nodig als je op zondag aan komt. Dan zijn alle mensen die er het weekend hebben doorgebracht al weer naar huis en omdat het voor de helft een gereserveerde camping is en de andere helft een ‘ first come first place ‘ is hoef je niet te reserveren. Vertaald betekend dit dus wie het eerste er is krijgt de plaats. Alle weekenden vanaf nu zitten deze camping vol. Over deze campings lopen de grote elk herten soms zie je ze dagen niet en dan in een keer zijn ze er en verschiet je je kapot…..het zijn flinke dames en heren die tussen de kampeerders lopen. Wij staan op de Aspen Campground en betalen hier 11$ per nacht. We kunnen niet vrij gaan staan omdat de bossen zijn afgesloten in verband met brandgevaar. Het Tonto en Coconino national Forest is gesloten. Op de campings waar we nu staan is een hoog allert afgegeven voor brandgevaar. Geen bbq en geen kampvuren. Aangezien dat een van de grootste hobby’s is van de gemiddelde Amerikaan houd iedereen zich er keurig aan. Op dit moment is er een hele grote bosbrand op de grens bij Colorado en New Mexico. Door de sterke wind krijgen ze die niet onder controle. Het is het prachtige gebied bij Silverton 

In principe blijven we een week maar we hebben een telefoontje gekregen van de Pats. Margie (de zus van Patty) woont in Philidelphia en is weduwe. Ze moet een zware operatie ondergaan aan haar schouder. Ze gaan een nieuwe schouder plaatsen. Omdat er niemand bij haar in de buurt woont gaan de Pats haar helpen om de eerste dagen na de operatie op te vangen tot ze zelf weer redelijk vooruit kan. De vraag is obf 

wij in de tussentijd voor de hond en haard kunnen zorgen. Dat doen we dus. Margie moest de dokter bellen voor een afspraak  op korte termijn. Als Margie een datum heeft belt Pat ons op en rijden we naar ‘huis’ in Tucson. Dan kunnen de Pats voorbereidingen treffen voor hun vertrek naar Margie. Het is ongeveer 4 uur rijden naar Tucson. Het probleem is dat we totaal geen bereik hebben met de telefoon en het internet. We hebben afgesproken met Pat dat we iedere dag naar de rand van de Rim rijden ( waar we beperkt bereik hebben) om te kijken of er een berichtje binnen is gekomen.

Dus afwachten, we vliegen op 4 juli terug naar Nederland dus hopelijk gebeurt dit op korte termijn. In de tussentijd vervelen we ons geen moment we hebben de quad van de truck gehaald en rijden er hier mee rond. We staan wederom bij een groot Lake dus onze hengels komen weer van pas……alleen denk ik dat we de vissen aan het voeren zijn …….ik ben een ster in het vangen van de meest rare beesten maar niet van vis! Bij het zeevissen had ik yellyfish ( hele grote kwallen) en nu vang ik rivier kreeft en crab….en terwijl we zaten te vissen zagen we een grote waterslang! Ik riep al tegen Sil dat die slang mijn volgende beet zou worden! Ik doe mijn best dus om de meest vreemdsoortige dieren te vangen maar nog steeds geen vissen. Ach het gaat ook niet om het vissen maar ook om het genieten toch? Ik ben wel al goed op de hoogte van de verschillende technieken van het vissen omdat ik ook alles probeer…..ze maken mij niks meer wijs nu de vis nog…..

De plaats die we hebben is een zeer grote plek met ook nu weer de picknick tafel. Ik zet mijn solar lampjes weer op de plek en hang de Ikea Solar lamp boven de tafel. Omdat er natuurlijk niks is om die op te hangen gebruik in mijn foto statief. De perfecte oplossing!  
Verder reilt en zijlt alles zoals het hoort, we hadden een paar problemen met de instelling van de generator omdat we op hoogte zitten liep die belabberd  maar nadat Sil uitgezocht had hoe hij de hoogte in moest stellen van de generator liep die weer perfect. Het is een generator met 5000 watt dus we kunnen met een gerust hart koffie zetten….

As woensdag moeten we even naar Payson en dan zet ik alles op internet. 

We zijn nu een paar dagen op de Hilltop campground en we staan op een mooie plek met de hele dag de zon. Het is een schone plek die goed onderhouden worden door de host. We hebben geen aansluitingen voor water of stroom maar dat is geen probleem onze tank is vol en stroom gaat via de generator. We hebben een nieuwe koffie machine gekocht dus geen gesleep meer met koffie-pads. Morgen is het weer was dag dus bedden verschonen en meteen boodschappen doen, zaterdag hebben we dan de dag dat we alles weer klaar maken voor vertrek. Zondagmorgen rijden we dan naar Payson een kleine 3 uur rijden. Daar blijven we op een andere camping. Wat doen we de hele dag? Vissen wandelen en luieren…

Er zijn al 2 gedeeltes van het National Forest afgesloten, het Coconino nat Forest en grote gedeelte van het Tonto nat Forest. Het gedeelte waar wij naar toe gaan is nog open. Zoals ik al eerder schreef we zitten op ongeveer 1800 meter dus een stuk koeler. In Tucson is het vandaag 42 graden…..

Na 2 dagen bij de Walmart te hebben gestaan rijden we naar onze nieuwe plek. Hilltop campground ook aan het Lynx Lake maar nu aan de andere kant. De camping is weer mooi en midden in de bossen gelegen. Overal staan ook hier de borden dat er geen vuur gestookt mag worden ook geen BBQ op kolen. In 2013 zijn hier vlakbij 19 brandweermannen omgekomen tijdens een grote bosbrand. https://www.cnn.com/2013/07/01/us/arizona-firefighter-deaths/index.html

We zijn nu op dezelfde plaats en je kunt het nog zien waar de branden waren. Ik heb begrepen van de camphost dat iedereen in opperste paraatheid is.

We staan nu tijdelijk op een plaats die nog open was en waar de camper recht staat, op de plek die ik had gereserveerd stonden we hartstikke scheef en konden we het niet opvullen met blokken. Morgen verhuizen we naar een betere plaats en wat we ervan gezien hebben is het een grote plek.

2 dagen op de Walmart parkeerplaats is niet slecht je hebt alles bij de hand. Het is een grote supermarkt maar met heel veel andere artikelen. Zoiets als een supermarkt een gamma een Blokker en Ikea bij elkaar….zelfs kun je je auto een grote beurt laten geven banden verwisselen en olie verversen. Op de parkeerplaats rijden dan ook tegen de avond de campers binnen om hun boodschappen te doen en te overnachten. Als je om 8 uur waker word is iedereen al weer weg. Het is een veilige plek dus ook wij maken er gebruik van.

We zijn even bij Mc Donald om de post door te nemen en berichtjes te lezen. We hebben heel beperkt internet en af en toe hebben we het op de telefoon. Maar het is belabberd dus niet erg ideaal.Omdat we toch boodschappen moesten doen zijn we meteen een kop koffie gaan pakken zodat we even alles kunnen updaten. Het is toch wat als je geen internet hebt 😂 we zijn aan het afkicken….

We moeten de camping voor 2 dagen verlaten omdat ik die niet gereserveerd kreeg, alles zat vol in verband met Memorial Day. Dus nu 2 dagen bij Walmart waar er trouwens meerdere Campers staan. Ondertussen hebben we het oude centrum bezocht waar heel veel antiek winkeltjes en terrasjes zijn wat al opmerkelijk is omdat je die niet veel tegen komt. We hebben nu zuidelijk van het Lyxs Lake gestaan en vanaf zondag staan we noordelijke op de Hilltop Campground. We zijn al wezen kijken en het is ook een mooie plaats. Hier blijven we 7 dagen staan. Gisteren ben ik voor het eerst mee wezen vissen en het uitgooien ( zonder de hengel mee te gooien) gaat al goed. Verschillende keren beet gehad maar het zogenaamde aanslaan lukt nog niet……ik rende met de hengel en al de heuvel op en riep dat ik beet had…..ondertussen was de vis allang verdwenen! Dat moet ik dus nog leren.Sil heeft 2 forelletjes gevangen die heeft hij aan een andere visser gegeven. Ze waren te klein om op de bbq te leggen….

Al was de tandartsen praktijk voor volwassenen al mooi de voor kinderen is nog mooier! 

Ik ben niet binnen geweest maar denk dat dit erg mooi is voor kinderen. Wat betreft Sil hij heeft zijn nieuwe bovengebit kapot, na een aantal tandartsen bezocht te hebben kwamen we bij een laboratorium voor Tandtechniek. Sil moest het hele parcours rond alsof hij een nieuwe patiënt was. Er werden foto’s genomen van zijn gebit terwijl Sil maar bleef zeggen dat hij alleen maar kwam om zijn gebit te laten repareren! Maar ze weken niet af van hun protocol…..uiteindelijk kwam de dokter die meteen wist te vertellen dat hij een nieuw boven en onder gebit moest. De oude  pasten niet op elkaar wat de oorzaak was van het kapotte gebit. Kosten ? Tussen de 4500 en 5500$…….nou weet ik hoe ze aan al die kunst voorwerpen komen! Sil heeft gezegd dat hij contact moet opnemen met de tandarts en verzekering in Nederland. Dat hebben we dus gedaan, Sos Hulpdienst kon niks voor ons doen en stuurde ons door naar OHRA onze reis en zorgverzekering. Het tweede probleem is dat een nieuw gebit 3 weken gaat duren! Dat word dus sabbelen voor Sil.😂😂😂 we wachten het berichtje van de tandarts in Bakel af misschien is er een superglue die we kunnen gebruiken …..

Op weg naar de tandarts kwamen we voorbij een ATV en UTV bedrijf tegen, met andere woorden een quad en zij bij zij zitter….. We konden niet laten om even rond te neuzen….

We zijn een dagje aan het Watson Lake wat is het hier mooi! Sil moest een reputatie laten doen aan zijn gebit en na 3 tandartsen die het niet konden doen zijn we aangeland bij een tand laboratorium die gaan morgen kijken wat ze er aan kunnen doen. De tandartsen praktijk is een verademing ! De wachtkamer staat vol met American Native kunst.

Omdat we even niks te doen hadden zijn we naar het Watson Lake gereden en wat is het hier ook weer mooi!

Na 5 heerlijke dagen in het Coconino Forest en waarvan 4 dagen met Partick en Arleen was het afscheid aangekomen en scheide onze wegen. Patrick en Arleen gingen terug naar de hitte van Tucson omdat er ook nog gewerkt moet worden en wij  rijden naar het Lynx Lake net onder Prescott. De laatste avond hadden we nog een rit gemaakt tijden de schemering en hebben we een grote groep herten en 2 hele grote elk gezien. Wat is dat toch een mooi gezicht! 

Onderweg naar het Lynx Lake hebben we eerst gedumpt en weer vers water ingenomen. Er gaat veel water in en moet er ook uit natuurlijk…..ook was onze koelkast weer aardig leeg dus eerst naar de Walmart om alles aan te vullen. We moesten een nacht overbruggen omdat onze reservering morgen pas in gaat,alles zat helemaal vol. We spraken erover om te overnachten bij de Walmart tot ik zei dat we de camper even gingen parkeren en toch gingen kijken op de camping of er toevallig geen plekje open was. Het is 7 minuten rijden. Aangekomen op de camping zien we inderdaad dat het druk is maar de plaats die we hebben gereserveerd is open! Dus snel een enveloppe erop met gereserveerd en betaald bij de ingang.  Toen terug gereden naar de Walmart en de camper opgehaald.

Even een korte uitleg , als je op een camping van national Forest aankomt is er geen receptie. Er staat een groot aankondigings bord met alle informatie die je nodig hebt. Prijs per nacht, waarschuwingen voor wild ( beer) en wat je wel mag en wat niet. Daar liggen ook de enveloppen, die pak je dus een en rij de camping op. Als je een plaats ziet staat er bij die plaats een paaltje waar je via de briefjes kunt zien of de plaats bezet is of gereserveerd. Is de plaats open dus geen briefje dan vul je de gegevens van de plek je naam en hoelang je blijf in en hangt dan een gedeelte van die enveloppe op het paaltje. In de enveloppe doe je dan het campinggeld en breng je die terug naar het bord bij de ingang. Daar is een brievenbus waar je dan de enveloppe ingooit. 

We staan op een prachtige plek! Met een grote prachtig aangelegde ruimte om te zitten. Alles is brandschoon en netjes aangeharkt. Op heel veel campings van National Forest zijn zogenaamde Camphost een echtpaar die de camping onderhoud en schoonmaakt er tegenover staat dat ze maanden gratis mogen staan. Op hun plek is dan ook meestal stroom en water aansluiting en een afvoer. Wij hebben dus geen aansluitingen, maar op 10 meter is een waterpunt met drinkwater. Zelf hebben we een slang aan onze afvoer gekoppeld die het afval water afvoerd.( douche en aanrecht dus de grijze tank.) wij gebruiken geen chemicalien voor de tanken dus het water wat eruit komt is schoon water.  De zwarte tank is niet aangesloten maar daar kan veel in voordat die vol is. Tegenover waar we nu staan zijn toiletten maar dat zijn zogenaamde Pit-toileten. Zoiets als die toiletten bij evenementen. Ik haat die toiletten dus maak er geen of in uiterste noodzaak gebruik van.

We blijven hier tot vrijdag staan en gaan dan naar een andere camping die ook aan het meer ligt. We blijven hier dus totaal. 2 weken, we gaan de omgeving bekijken vissen en misschien wat met de quad rijden.

De State Arizona is al enkele weken in een opperste staat van paraatheid vanwege de maandelange droogte! Er is al enkele maanden geen regen gevallen ( wat wij natuurlijk niet erg vinden) maar waar nu overal borden staan om geen kampvuur te maken zelfs geen BBQ! Zelfs langs de snelwegen. Dat is voor de meeste Amerikanen toch een domper omdat BBQen en een kampvuur maken het liefst wat ze doen. Gelukkig houd iedereen zich aan de regels! Doordat er bijna iedere dag een flinke wind staat en dat ook al  maanden zijn ze bang voor een ramp zoals vorig jaar in California. Toen zijn er vele huizen en hectaren bos vernietigd ook omdat er een sterke wind stond. Toen we gisteren bij de dump stonden vertelde de man dat Arizona de bossen woensdag zou afsluiten. We hebben hierover met de Camphost gepraat maar die wisten nog nergens van. Dus even afwachten of we hier kunnen blijven of dat we ook weg moeten. Ook wij staan midden in de bossen en als er een brand uitbreekt kunnen we nergens heen. Dus ik hoop maar dat iedereen alert blijft! Het ergste is dat as maandag Memorial day is een vakantie weekend voor alle Amerikanen. Dan begint het hoogseizoen en zullen de meeste campings vol zijn. Daarom moest ik op een paar campings een reservering maken. Het weer is hier in het noorden van Arizona een stuk koeler omdat we nu op 1400 meter zitten toen we in Flagstaff waren zaten we 2000 meter. Overdag is het nu ongeveer 25 graden en het koelt af tot snachts 10 graden dus voor ons is dit een heerlijke temperatuur tegen 40+ in Tucson. We houden het hier nog wel een paar weken uit. 

Eerste korte ritje hebben we al weer gedaan. Het is hier prachtig! We moeten nu niet uitkijken voor de slangen maar we zitten in beren gebied…..zwarte beren dus. Ze komen nu uit de bergen om zich weer vol te eten.

We zijn aangeland op de Willard springs Road in het Coconino National Forest. De bedoeling was dat we naar Munds Park zouden gaan maar de zandweg die door de bossen naar de afgesproken lokatie gaat is in een zeer slechte staat, het zijn rotsen en flinke joekels van stenen diepe groeven van vrachtwagens die ons doen besluiten om om te draaien. Het is niet de bedoeling dat alles kapot gereden gaat worden dus rijden we terug naar de snelweg. Wat nu? Ik weet nog een bosweg te herinneren toen we met Mieke hier langs reden en ik een camper zag staan. Als we daar aankomen besluiten we dat ik eerst ga kijken met de truck. Ik kan makkelijker keren als het niks is. En inderdaad het is niks ook hier weer diepe groeven en rotspartijen. Ik zie op Google Maps dat er nog een mogelijkheid is en ik ga eerst even kijken. De weg is een verharde asfalt weg en eindigd in een goede zandweg. Ik zie mooie plaatsen om een paar dagen te staan dus ik bel naar Sil dat hij ook kan komen. Ik vang hem op bij de afslag van de snelweg en samen rijden we naar de plaats die ik heb uitgezocht. Het is een grote open plek waar ook een aantal vrachtwagens staan die geladen zijn met boomstammen. We zoeken een plekje op om in ieder geval de nacht door te brengen. Morgen gaan we de omgeving verkennen.

De volgende morgen zien we dat grote vrachtwagens het hout ophalen en de lege trailers terug brengen, andere kleinere vrachtwagens halen het hout op in de bossen en parkeren ze als ze vol zijn zodat de andere ze weer mee kunnen meenemen. We gaan op onderzoek als Sil de quad van de truck heeft gehaald en rijden de bossen in. Na een korte rit zien we een prachtige open vlakte waar een paar Campers staan. Ook zien we een caravan en een tent. Als we verder de omgeving verkennen besluiten we dat we op een mooiere plek gaan staan en niet in het zicht van de vrachtwagens. Zo gezegd zo gedaan ik breng de truck weg en Sil pikt me weer op zodat Sil de camper kan halen en ik de quad kan besturen. We hebben een prachtig plekje gevonden en ik haal meteen mijn solar lampjes tevoorschijn. Ik heb er een hekel aan als het pikdonker is en ik niks zie als alleen een zwart gat…..dus zet ik de lampjes in de zon zodat ze kunnen laden. En vanavond staan die in een cirkel om de camper heen ook heb ik een Ikea solar lamp opgehangen aan een boom dus we hebben een beetje licht….morgen komen Patrick en Arleen, we verwachten ze tegen lunchtijd.

Hier blijven we een nachtje staan, helaas hebben we geen Tonto pas dus misschien moeten we wel weg…laten we hopen dat we geen controle krijgen.

Vandaag onze laatste dag op Desert Trails RV Park, onze wegen gaan scheiden.Hans en Hinke rijden nu naar Phoenix en vandaaruit naar Vancouver waarna ze op de boot naar Alaska zullen gaan. Wij wensen ze een prachtige reis toe! We hebben zoals iedere keer een paar gezellige dagen gehad met gezwommen en samen gegeten. Hans had gisteren nog een ontmoeting met een ratelslang maar toen wij kwamen kijken was die verdwenen ( gelukkig of pech hebben) ik had er graag een foto van gemaakt.
Wij rijden nu naar Flagstaff maar niet door Phoenix maar erom heen.Veel mooier en rustiger.