Silvester en Yvon's journey

We staan in de startblokken om weer te vertrekken. We verlaten morgen Tucson en rijden dan naar Phoenix. We hebben een huurauto die we nadat we de koffers hebben weggebracht terug brengen naar het verhuurbedrijf. We gaan vrijdagmorgen met de hotel shuttle naar het vliegveld. Waarom niet met de huurauto? Omdat het verhuurbedrijf buiten het vliegveld ligt en wij met 3 flinke koffers 2 handbagage rugzak en pakket toch heel wat te sjouwen hebben 😂. Dan liever voor de deur van het vliegveld afgezet worden en in een paar stappen ben je de bagage al kwijt.

Gelukkig kon ik onze tickets veranderen, via Gate1 was dit niet mogelijk alleen tegen 155 euro per persoon ! Dus 310 euro om een ticket te veranderen wat ze eerst zelf al hadden verandert! Ik bel naar United en dan begint het….spel je naam….ik heb nu gelukkig een lijstje naast me liggen met het Engelse alfabet de EIJ in mijn achternaam maakte het voor mijn moeilijk. De man van United heeft 140 min in de wacht gestaan bij Lufthansa ! Toen gaf hij het op. Hij gaf mij het telefoonnummer om zelf te bellen. Dat heb ik dus gedaan en meteen iemand aan de telefoon. Heerlijk weer dat spellen….maar gelukkig alles snel geregeld en geen kosten in rekening gebracht! We hebben nu 2 uur overstap tijd en dat is genoeg om iets te eten en drinken. Ook zag ik dat we de eerste 2 koffers niet hoeven te betalen wat bij Gate 1 wel was geweest dus ook weer 200 euro uitgespaard! Dus ja even moeilijk met het spellen en zolang in de wacht maar het heeft wel geresulteerd in het niet betalen van 310 + 200 = 510 euro !

En ja de laatste afscheidsetentjes en nu voor de verandering bij de Dutch Eatery in Tucson. Hollandse kok die getrouwd is met een vrouwtje uit Tucson. We hebben heerlijk gegeten ! Sil en Patrick Kibbeling met friet Arlene had pasta en ik nasi goreng inc kroepoek en satesaus. Niet echt Hollands maar wel lekker.

De Pats gingen niet mee smoesjes als te duur te sjiek en te ver rijden… maar uiteindelijk kwam het eruit, Patty was teveel onder invloed van haar medicijnen. Ik zou echt willen dat de Amerikanen niet altijd zo om de brij heen hangen maar gewoon zeggen wat er is dat is voor iedereen veel makkelijker…..maar ja op een of andere manier zijn ze zo bang iemand tegen het hoofd te stoten dan ze liever een smoes verzinnen. Jammer maar het is zo.

We zijn afgelopen maandag toch nog even Mnt Lemmon op geweest een prachtige route met mooie vergezichten. Iedereen denkt dat Tucson een saaie desert is maar we hebben hier een prachtige groene desert met er om heen mooie bergen met het kleine skigebied. En niet onbelangrijk boven op die berg is het een stuk koeler! Het gaat tot 2500 meter en links en rechts zie je prachtige picknick plaatsen die nu vol zijn omdat het Labor day is een vakantiedag voor de Amerikanen. Voor ons een leuke afsluiting van een fijne tijd in Arizona! Nu nog hopen dat ze ons binnen laten in december!

Vandaag hebben we een afscheidsetentje gehad met René en Ana die we ontmoet hebben in het noorden van Arizona. Het was heel gezellig en we hopen als we terug komen in december vele ritten te maken! Ana stuurde me nog onderstaand filmpje …. geen flauw idee wat er staat mijn Spaans gaat niet zo ver 😂.

We hebben vorig weekend ons eigen best vermaakt. Het was een stuk koeler op de Empire ranch en nu dus weer in Marana. Afgelopen week was het 43 graden! En ik kan jullie vertellen dat het niet leuk is als je op dat moment de camper in de wax gaat zetten! Maar ja ik doe het ieder jaar dus ook nu. Alleen stap ik om 6 uur s’morgens uit mijn bed om tot 9.00 uur een gedeelte te doen, na 9 uur gaat het echt niet meer!

En ja 43 graden daar weten ze nu in Nederland ook alles van! Alleen is het daar een dag misschien 2 dagen maar hier gaat het de hele zomer zo door! Dat was dus ook de reden dat we in het noorden zaten!

De monsoon ( regentijd) heeft nog geen verassingen gebracht, normaal zou het iedere dag even moeten onweren maar er valt amper een druppel! Je zier de bui hangen letterlijk en figuurlijk maar het water haalt de grond niet!

We zijn langzaam alles aan het verzamelen wat er mee naar huis moet ook mijn zomer kleren moeten mee omdat we volgende zomer niet hier zullen zijn. Onze winterkleren blijven nog even hier, het kan koud zijn in december en januari. De koffers liggen buiten klaar en iedere keer gooien we daar iets in. Je kunt nu niet gezellig buiten zitten ook avonds niet omdat het dan nog 37 graden is! Onze beide airco’s draaien overuren! Alleen nachts gaan ze uit en doen we de ramen en deur open om een beetje door te laten waaien. Het is niet leuk als je binnen moet blijven maar anders loop je echt van de ene airco naar de andere. Ik snap niet dat de mensen dat hier uithouden! De Pats hoor ik ook praten over verhuizen naar Payson omdat het daar voor hun veel beter zou zijn, ik zou zeggen gaan want dit is geen doen. Het enigste wat mooi is zijn de zonsondergangen! De mooiste van de wereld! Daar kan ik naar blijven kijken omdat die constant verandert.

Dus ja de laatste bestellingen komen binnen voor de PT Cruiser en ook laat Sil een cover maken voor op het dashboard. Ik ben langzaam alles leeg aan het maken betreffende het koken, de vriezer is bijna leeg. Patrick heeft een extra ventilator geplaatst bij de achterkant van de koelkast, er staat de hele dag de zon op en word veel te warm. Ook omdat we de luifel er nog niet aan hebben hangen. Dat komt volgende week.

Wat zijn nu 6 maanden? Die vliegen voorbij! Zo zit je thuis in Bakel aan tafel vervolgens in Tucson en wederom in Bakel! Het stelt niks voor! Zo zie je je leven langzaam voorbij gaan en toch hoop ik dat we er beiden alles uit hebben gehaald! Al is het nog niet over natuurlijk maar ik zeg altijd wat we gehad hebben neemt niemand ons nog ooit af! En natuurlijk we worden een dagje ouder en moeten we ons realiseren dat we een hoop minder kunnen maar we genieten nog iedere dag!

Tja 65 jaar geworden toch knap van mezelf vindt ik. Nog niet gepensioneerd dat komt volgend jaar. Het was in ieder geval gezellig met de Pats en Arlene en Patrick. Meteen een afspraak gemaak om te gaan rijden op de Empire Ranch.

Ik ben al bezig met de kasten aan het opruimen en aan het selecteren wat er mee naar huis gaat. Het zullen weer volle koffers zijn ook omdat een hoop spullen van de PT Cruiser mee moeten.

Omdat Sil een rammel hoorde zijn we ook naar de garage gegaan daar hebben ze ook de Airco bijgevuld en geconstateerd dat er een schokbreker kapot was. Die is dus meteen vernieuwd. De andere schokbrekers waren nog in een goede conditie! Dus Sil is weer blij en hoort geen rammel meer. Ik ook blij omdat ik anders gestoord word van Sil die daar dan over blijft praten. …..

En gisteren kwam Pat om te vragen of we de ATV van hun wilde meenemen in plaats van de onze. Dit omdat ze die al 7 maanden hebben en er staat nog geen mijl op! Het is een grote 2 persoons quad maar wij snappen niet waarom ze deze hebben gekocht. De UTV die ze hadden was 10x beter! Maar we laden hem op en zullen zien wat het word.

We worden er niet blij van! Het is een prachtige quad daar niet van maar waar je benen en voeten zijn word gloeiend heet van de warmte die de motor afgeeft! We heb en al een lange broek aan anders was het helemaal niks. Ook het gas hendeltje moet je met je duim bedienen in plaats van een handvat is het een klein hendeltje waar je duim na een uur zeer van gaat doen. Ik ben bang dat de Pats deze Quad niet lang zullen hebben.

Vanmiddag hebben we de eerste rit gemaakt en veel koeien gezien 😂🐄🐂 Morgen gaan we vroeg op pad! Het is hier een stuk koeler omdat je op 4500 ft zit. Het waait ook een beetje. In Tucson is het nu 42 graden, och je went eraan …..de twee airco’s draaien op volle toeren! En de flesjes drinkwater zijn niet aan te slepen ! Ik lig nu in of op mijn bed en we hebben de buitendeur open staan, de koeien en vooral de kalveren lopen buiten rond en zijn zeer nieuwsgierig!

Helaas is het de paartijd van de Tarantula ( vogelspin) dus die lopen of kruipen er hier nu veel rond. Ze hebben geen interesse in ons alleen op zoek naar een partner ! Pffft

Deze week was de laatste week die we in het noorden van Arizona hebben doorgebracht , we gaan terug naar Tucson voor de laatste 4 weken. Dus terug de hitte in!

Deze laatste week was dus het het toetje van deze trip. We staan op een prachtige plek in de vrije natuur aan de Yong HYW een gravel road naar het dorpje Yong.

Veel ruimte voor onze spullen, we rijden met de quad over de bestaande gravel weg waar regelmatig verkeer overheen komt dus als we met stukken komen te staan dan is er altijd hulp. We rijden over een lege camping en zien mensen die ook met een UTV aan het rijden zijn ze verorberen net hun lunch. De man begint een praatje met ons en af en toe liggen we in een deuk! Het klikt meteen! René is in de USA geboren en zijn vrouw in Mexico, ze wonen in Tucson vlak bij de Pats! Ze zijn ook gek op het rijden met de UTV en ook hun hond gaat overal mee naar toe! We spreken af voor de volgende dag en gaan naar het meer waar de hond kan zwemmen en wij vissen…. zelf vinden ze het heerlijk om te relaxen en niks te doen!

De volgende dag gaan we weer een eind rijden en nemen een lunch mee!

Ze staan ook in de bossen op korte afstand van ons, als ze naar Payson moeten voor dokters bezoek passen wij op de hond . De laatste dag gaan we naar de vis kwekerij in de Canyon Creek. Ook nu weer een mooie rit gemaakt! Ze vinden het maar niks dat wij terug naar Tucson moeten en het liefst willen ze dat we blijven! Ana wil al een originele Mexicaanse diner maken maar we spreken af dat we ze terug gaan zien in december en dan gaan rijden in Tucson en omgeving.

Als afsluiting zijn we nog een ijsje gaan eten op mijn verjaardag!

Op dit moment staan we een nacht bij het casino in Tucson omdat we morgenvroeg naar de garage moeten. Sil heeft een rammeltje gehoord dus daar moet naar gekeken worden. Ik hoor niks omdat ik in de auto rij.

We staan langs de weg naar Yong in het bos. Hier zijn verschillende plaatsen waar we kunnen gaan staan. Aangezien het de laatste dagen in de middag iedere keer heeft geonweerd is het op sommige plaatsen nat en blubber. Daar willen we niet gaan staan dus rijden we verder. We hebben de camper bij het Visitor centrum gezet en gaan kijken met de auto. Dat is iets gemakkelijker. We rijden eerst een bos weg in en zien links en rechts kampeerplaatsen maar allemaal bezet! Dus verder kijken. Op de weg naar het plaatsje Yong zien we dus links en rechts plaatsen om te staan en we kiezen een plekje uit. We koppelen de aanhanger eraf en laten die achter en we gaan de camper ophalen. Het is maar een paar minuten rijden. Als de camper op zijn plaats staan word het wederom donker! We krijgen van 2 kanten onweer op ons af !

We zijn net klaar als het losbarst! Dus we wachten de buien even af. Alles is door en door nat dus gaan we vandaag ons gemak houden en niet vissen of quad rijden….

Aspen campground is ook weer een camping van Nationaal Forest. Hier liggen de Wood lakes waar we weer van gaan genieten. De camping is gedeeld in 2 loops de eerste loop heeft elektra en water aansluitingen de andere loop geen. Helaas moet je voor loop 1 al een jaar van te voren reserveren! We staan dus op de tweede loop. Een mooie grote plaats maar de auto mag hier niet staan en moet naar een parkeerplaats buiten de camping of ik moet daar de volle mep voor betalen, en dat ga ik niet doen. De auto parkeren we buiten de camping op een zogenaamde ‘ overflow’ en met de quad rijden we terug. We hebben de auto maar een dag nodig om naar Payson te rijden om boodschappen te doen. We rijden de volgende morgen naar Bear Lake een prachtig meer midden in de bossen, alleen je kunt er niet dichtbij komen we moeten te voet een steile helling naar beneden over een pad dat bezaait ligt met rotsen en omgevallen boomstammen! Naar beneden gaat wel maar ik ben bang voor de weg naar boven! Ik heb hier al problemen met mijn ademhaling omdat we zo hoog zitten en om dan ook nog te moeten klimmen….

We vangen 4 forellen ik 3 en Sil 1 we zijn hier de enigste die zitten te vissen wel zijn er mensen die met een kano op het water zijn ik vraag me af hoe ze die hier hebben gekregen. Uiteindelijk begint het te betrekken en besluiten we om terug te gaan naar de Quad die we gebruikt hebben om hier te komen. Ik klim in een rustig tempo naar boven en moet af en toe uitrusten en op adem komen ook lig ik af en toe in een innige omhelzing met een omgevallen boom waar ik overheen moet😂. Het duurt een tijd maar ik kom boven! Op de terugweg over de Rim zien we veel herten en een elk. Wat een mooi kolossaal beest is dat toch prachtig!

De forellen worden door Sil schoongemaakt en verdwijnen in de vriezer. De volgende dag rijden we naar Payson 35 mijl verder om boodschappen te doen bij de Walmart. Sil gaat eerst zijn bloeddruk meten, er staat in iedere Walmart een bloeddruk meet apparaat. Hij ziet dat het weer veel te hoog is dus maakt hij zich ongerust. Het is al vanaf mei te hoog. Niet schrikbarend maar te hoog. We doen eerst de boodschappen en rijden daarna naar een Fest Med maar die sturen ons door naar een ER ziekenhuis. Na alle formulieren ingevuld te hebben komt Sil op een bed te liggen en beginnen de onderzoeken. Hart filmpje bloedonderzoek en bloeddruk word constant gemeten. Hij krijgt een infuus met vocht en dan is het wachten geblazen op de uitslagen zijn hart is in orde! Nu de bloedonderzoeken nog en er word een scan van zijn hoofd gemaakt. Terwijl we wachten neem ik contact op met de hulpdienst in Nederland en leg ik de situatie uit. Ze maken een rapport op en ik beloof meteen terug te bellen met de uitslag. Ik sluit het gesprek en meteen komt er een dame van de administratie om af te rekenen! We zijn net een half uur binnen! De rekening van vandaag is 4088.00 $! Voor deze standaard onderzoeken hebben ze een vaste prijs! Zodoende wist ze al wat we moesten betalen. MAAR ze kan ons een korting aanbieden ! Als we nu direct betalen hoeven we maar 916$ te schuiven!

Ik neem weer contact op met de hulpdienst en overleg eerst met hun, ze vinden dat we met de deal akkoord moeten gaan en dat alles via OHRA geregeld word , ik moet dat dan wel voorschieten! Ik betaal uiteindelijk met de credit card en weer moeten we wachten op de uitslagen. Na 4 uur komen de uitslagen binnen ze kunnen niks vinden de bloedwaarden zijn goed en de scan van zijn hoofd ook we krijgen het advies om naar een huisarts te gaan voor medicijnen tegen hoge bloeddruk. De bloeddruk was ondertussen weer normaal nadat ze via het infuus medicijnen hadden toegediend. We konden gaan maar de buitendeur bleef gesloten! Hier kom je zomaar niet uit😂 er word eerst gekeken of je geld al binnen is! Het is al laat als we buiten staan en ik moet nog naar de Laundry om mijn was te doen! Om nu naar de camping te rijden en morgen weer 56 km terug zie ik niet zitten dus word de was nog even gedaan. We rijden nog even lang een hamburger keten ( 5 Guys) omdat ik geen zin heb om ook nog te koken als we zo laat terug op de camping zijn. Op de weg terug zien we langs de snelweg de herten en de elk lopen dus we rijden niet te snel! Er zijn op deze weg speciale oversteek plaatsen voor de herten! Met een stoplicht! Zo gauw de herten in de buurt komen geven via censoren een signaal en springen de stoplichten op rood! Mooie regeling maar soms houden die beesten zich niet aan de regels en steken ze buiten de oversteekplaats over met alle gevolgen van dien! Je ziet hier en daar ook dode herten liggen 😟 Uiteindelijk komen we om 9 uur aan en het is stikdonker! We laden de boodschappen uit en laten de auto staan die gaan we nu niet op de parkeerplaats zetten. Ook wij houden ons af en toe niet aan de regeltjes…..

We zijn weer verhuist naar het Canyon Point campground. https://youtu.be/jtY30sUffrM

We krijgen hier 50% korting met de senioren kaart dus we staan voor 14$. Helaas kom ik er achter dat op korte afstand van deze camping de Rim road 300 is! Waar we gratis hadden kunnen staan op een prachtige lokatie ! De gravel weg is goed te rijden en aan weerszijde zien we kampeerplaatsen, en waar het op dit moment heel druk is! Maar niemand staat dicht bij elkaar alleen de families die bij elkaar horen staan in groepjes . Vooraan bij de weg kun je een briefje achterlaten voor de familie leden die nog moeten komen. De Rim road komt uit bij het Canyon Lake . Een prachtig Lake midden tussen de bergen. In 2002 heeft hier de Rodeo-Chediski Fire (https://azlibrary.gov/dazl/learners/research-topics/rodeo-chediski-fire) gewoed en nog steeds zie je de gevolgen van die bosbranden. Maar ook zie je dat de natuur zich hersteld en vele jonge bomen komen al weer tevoorschijn. Het Lake is niet zo groot maar groot genoeg om onze hengels tevoorschijn te halen! Helaas niks gevangen en als het dreigt te gaan onweren en regenen pakken we alles weer in en rijden terug naar de camping.

Vandaag rijden we met de auto en de aanhanger met daarop de quad. We gaan de Rim road nog een keer rijden maar nu met de quad. Aangekomen bij de weg zien we dat er nog 3 auto’s staan met een aanhanger waar ook een quad of ATV op heeft gestaan. Het verschil is dat je op een ATV naast elkaar zit. Meestal voor 4 personen.

Er word ook behoorlijk hard mee gereden wat wij absoluut niet doen! We rijden op ons gemak en genieten van de natuur om ons heen. We zien ook wilde paarden ! Die hier al zijn vanaf 1974 . Tijdens de brand kwamen ze erachter dat het een grote groep was. Nu houdt een privé groep mensen uit Heber de paarden in de gaten met samenwerking van het National Forest en Apache Sitgreave Forest .

Ook zien we veel koeien die hier los rond lopen, die zien er goed uit! Zoals ook de kalveren. De Rim road is lang en je ziet links en rechts mensen kamperen. De ene heeft een uitgebreide uitrusting de andere slaapt in zijn auto en heeft er een party tent bijstaan waaronder zijn kookgerei staat. 5 th wheels grote campers kleine en zeer grote caravans en travelsleeper met slide oud!

Hier noemen ze die pop up trailer. En niet onbelangrijk plaats genoeg! Niet hutje om mutje zoals de campings in Europa.

We blijven tot as maandag en rijden dan naar de Aspen Campground waar we tot 3 augustus blijven.

Eindelijk weer een mooie foto van Rufous

PineTop

Ook nu weer een prachtige omgeving!

We zijn weer verhuist van Greer nu naar Pinetop een klein western stadje onder de rook van Showlow. Veel restaurantjes in alle soorten en smaken! We staan op de camping van Het casino Hondah dit is Indianen gebied dus ook de camping en het casino. We kunnen een paar dagen op stroom en om de was weer te doen! Ja het huishouden gaat ook gewoon door! We updaten onze telefoons iPads en laptop. En ik heb wat strijkgoed liggen wat ook hoognodig gedaan moet worden.

Ook nu staan we vlakbij een prachtig meer het Hawley Lake . En ja we gaan toch ook nog even vissen maar als we een paar keer ons lijntje verspelen vanwege de stenen in het water houden we het voor gezien. Ook hebben we in deze tijd te maken met de monsoon hevige regen en onweersbuien die zijn kort maar krachtig! De temperatuur zakt dan snel maar is ook weer even snel terug! In deze omgeving staan heel veel houten huizen gemaakt van boomstammen .

Zelf wonen we natuurlijk ook in een houten huis maar de huizen hier is toch weer anders. De omgeving lijkt op Oostenrijk of Zweden / Noorwegen. We blijven hier tot donderdag en rijden dan richting Heber. Een klein wintersport dorpje met een western uiterlijk. Vandaar zakken we af over de Mogolion Rim waar we verschillende gratis kampeerplaatsen weten .

Ik lig avonds op mijn bed een boek te lezen als Sil in een keer roept een muis! Ja hoor moet je niet bij mij komen …. muizen en spinnen zijn mijn ergste nachtmerrie ! Dus deze avond en nacht geen oog dicht gedaan! Dus eerst maar naar de winkel om een paar muizenvallen te kopen. Er zit er een bij die we niet kennen en het heeft even geduurd voor die klaar stond en pijnlijke vingers natuurlijk!. Pindakaas erop en afwachten!

En wederom een slaaploze nacht! De volgende morgen nog niks in de val! We gaan vissen en als we thuiskomen zie ik dat de klem is afgegaan! Ja hoor een piepklein muisje! Gelukkig! Voor de zekerheid laten we de vallen nog staan voor andere ongewenste bezoekers…..

Het is druk en alle plaatsen zijn bezet ook de “first come ” zijn allemaal bezet. Dus we blijven tot maandag morgen en gaan dan pas naar het Big Lake .

We hebben al een paar dagen flinke forellen gevangen maar we geven ze weg omdat onze vriezer vol ligt. De visser mannetjes om ons heen zijn er blij mee! Ook kwam deze waterslang even langs…. niet giftig maar ze kunnen bijten.

Zondag even naar de Walmart om de boodschappen te doen voor de volgende week. Er zijn dan geen supermarkten in de buurt .

We zijn weer op de camping nadat we 5 dagen vrij hebben gestaan. We moeten dumpen en water innemen . As donderdag rijden we naar het Big Lake op een half uur rijden van Greer. Het is een mooi groot meer dus veel vissen de komende dagen, vandaag Sil trouwens 3 forelletjes gevangen en die heb ik in de oven klaargemaakt Heerlijk! De campings raken steeds voller dus moeten we op tijd aanwezig zijn dat betekend dus donderdags voor het weekend anders is er geen plaats. Geen probleem dus. Helaas is er geen internet en ook de telefoon ligt buiten bereik. Het is een prachtige omgeving met een mooi skigebied. Het doet me denken aan Noorwegen of Zweden. Prachtige bossen glooiende heuvels vele meren en de open vlakte.

We verlaten dus Greer met zijn mooie meren.

En rijden naar Big Lake

We hebben een heerlijk weekend achter de rug samen met Arlene en Patrick. Het weer was ideaal niet te warm (25) en in de namiddag een buitje. We hebben alles bij elkaar 119 mijl (= 190 km ) met de quad en utv van Patrick. Ik ben alle dagen met Patrick meegereden omdat Arlene te ziek was. Ze heeft afgelopen week haar laatste chemo kuur gehad en was goed beroerd. Waarom dan toch naar Greer ? Is toch 5.5 uur rijden maar ze zegt thuis lig ik ook in bed en ben ik ziek dus dan liever in de mooie natuur.

Ik heb al deze dagen ook het eten voor mijn rekening genomen om haar te helpen. Ze heeft zelfs af en toe meegegeten zonder dat het er meteen weer uit kwam. Zelf heb ik ook in deze situatie gezeten dus weet ik wat ze meemaakt…

We hebben niet zoveel wild gezien een paar herten (zelfs een hele grote groep) en wilde kalkoenen . Het lijkt me super mooi om hier in de herfst rond te rijden omdat dan de vele Aspen in de herfst kleuren staan. Oranje geel en rood.

https://youtu.be/Pxp9TsuYwLw

Ik heb een paar mooie filmpjes gemaakt maar helaas is ons bereik te slecht om ze op de blog te zetten.

https://www.facebook.com/von.vdberg/videos/2284814714889435/

https://www.facebook.com/von.vdberg/videos/2288331347871105/

https://www.facebook.com/von.vdberg/videos/2288141057890134/

https://www.facebook.com/von.vdberg/

https://www.facebook.com/von.vdberg/videos/2286483104722596/

Het loopt aardig vol op de camping en overal zie je de pakken stookhout en BBQ’s te voorschijn komen. De verschillende kampeer attributen campers caravans 5th wheels en tenten zijn al leuk om te zien van heel klein tot heel groot! Sommige hebben een laatklep om de quad of “side by syde” binnen te zetten . En het maakt niet uit of je een piepklein tentje hebt de plaats die je hebt is van jou! Ook al zouden daar 4 campers op kunnen staan! Iedere dag is het een uittocht met bootjes hengels en verdere attributen om te gaan vissen. Wij gaan een rit maken met de quad om de drukte een beetje te ontlopen , heerlijk rijden door dit landschap dat zo afwisselend is.

Het weer is omgeslagen van 30 graden naar 22 en wij lopen met een trui aan omdat we het koud hebben!

Vandaag breken we ook op en gaan we verkassen naar Greer een klein dorpje prachtig gelegen in de bossen. Hier zijn een aantal prachtige meren waar we kunnen vissen. We gaan eerst nog wat boodschappen doen voor de komende week. Ook bezoeken we de Western county store, een grote winkel waar ze van alles verkopen van luiers tot pistolen geweren en hoofdpijnpillen. Ook wat camper spullen zoals stoeltjes en tentjes.

Het is heel druk op de weg met kampeerders die weer richting huis gaan, wij hoeven maar een kleine 15 km en dan zijn we weer op ons volgende adres. We staan aan de rand van de bossen en kijken over de prairie 🤠. We zetten alles weer neer en rijden naar de meertjes die hier vlakbij zijn, het eerste wat mij opvalt is dat er heel veel water in staat! Vorig jaar stond er zo weinig water in dat we een heel end over het drooggevallen meer konden lopen. Nu niet omdat er heel veel sneeuw is gevallen afgelopen winter.

We rijden nog een camping op van National Forest en besluiten dat we hier morgen een paar dagen gaan staan. Het is vlakbij het meer en we kunnen er met de quad naar toe rijden. De kosten zijn ook hier 8 $ maar we hebben alles bij de hand, het is op 5 min van onze afgesproken plaats met Patrick en Arlene. Donderdag komen die vanuit Tucson hier naar toe om met ons te kamperen en rijden. Tot die tijd kunnen wij gaan vissen😆.

Ook krijgen we nieuws dat onze kleinzoon en zijn vriendin een zoontje hebben gekregen! We zijn nu dus overgroot oma en opa 😂 helaas is het contact tussen ons niet zo best maar ik ben er niet minder blij om dat ze een prachtige zoon hebben gekregen. Dus Lee en Sabrina van harte gefeliciteerd met Levi! 💙

We hebben een paar dagen niks gedaan wat gevist boodschappen gedaan en natuurlijk een was dag! 

Boodschappen doen we in Springerville op een half uurtje rijden, daar is een grote supermarkt de Safeway. Dus af en toe verse groente en fruit inslaan. We updaten ook meteen de telefoons omdat het anders niet gaat.

Af en tie vangen we een forelletje maar ze zijn echt te klein dus gaan ze terug het water in. Zo komen we onze dagen wel door! Het gekke is dat we avonds om maximaal 10 uur naar bed gaan en de hele nacht doorslapen. Het is nu fijn nu het niet meer zo broeierig heet is.

4 th off July is rustig verlopen er mocht geen vuurwerk afgestoken worden omdat er verschillende Bald Eagles een nest hebben. We zien pa of ma regelmatig rond vliegen

Ook is er zuid-west van ons een bosbrand aan de gang. Oorzaak was een inslag tijdens onweer. Het droge gras en wat lage bos struiken staan in de brand. De harde wind maakt het er niet makkelijker op. Soms laten ze de bosbranden met rust zolang ze geen gevaar zijn voor huizen . Om de zoveel jaar is het goed dat er een bosbrand komt zodat de zaden die op de grond liggen ook de kans krijgen om te groeien. We hebben er geen last van alleen als de rook onze kant op komt.

Vandaag ruimen we al wat op omdat we zondag ons eigen gaan verplaatsen naar Greer. Daar verwachten we op 11 juli Patrick en Arlene tenminste als Arlene het aan kan ze zit volop in haar chemo kuren tegen blaas kanker. Het is op BLM land dus geen aansluitingen maar we kunnen een week zonder problemen staan en als we zuinig aan doen met het water zelfs langer. Op dit moment is de camping vol vanwege de 4 th off july een vrije dag voor de Amerikanen. Veel plakken er dan wat extra dagen aan vast zodat ze een lang weekend hebben. Dus om ons heen nu heel veel bedrijvigheid met heel veel quads en vis bootjes voor op het Luna Lake. Gezellig!

We gaan al vroeg naar het water maar wederom is de steiger bezet dus zetten we de stoeltjes langs de waterkant neer. Ik begin al meteen dapper uit te gooien en zit meteen weer vast in de waterplanten. Ik haal een hele tuin naar boven! Maar uiteindelijk lukt het weer alleen moeten we hier vissen met een dobber om niet vast te komen zitten. We zien andere vissers komen zowel vrouwen als mannen maar niemand vangt iets! Helaas na enkele uren geven wij het ook op en rijden we terug naar de camper. Sil heeft de quad omgeturnd in een vismobille ….. de stoeltjes hangen aan de achterkant de hengels moet ik vasthouden voorop bengelt de emmer en zelf heeft hij voor zich het viskoffertje met haakjes draadjes en aas! De wormen zijn we vergeten die stonden nog in de koelkast….misschien dat daarom die vissen niet beten….

We rijden naar het meer vlak bij Springerville en zien dat alle steigertjes al bezet zijn …. we moeten dus vroeger uit ons bed komen. Omdat er geen plaats is gaan we de 191 route rijden die niet toegankelijk is voor campers althans niet aan te raden. We zitten regelmatig in een flinke klim met heel veel bochten werk. Deze weg behoord tot een van de mooiste routes en dat kunnen we beamen! Hij is 121 mijl lang en heeft 460 bochten! We rijden de eerste 40 mijl ongeveer 65 km en we genieten van de uitzichten! We rijden door bossen maar helaas zien we geen wild. Er is hier een wild programma waar ze de Mexicaanse wolf terug in de natuur hebben gezet en zoals we hebben kunnen lezen is het zeer succes vol.

We rijden nog een kleine camping op waar verschillende campers staan kleine formaten (6 tot 7 mt) die kunnen hier wel komen. We zien veel bloemen die vanwege de hoogte nu pas open gaan, het weer is heerlijk! 27 graden en tegen de avond een onweersbui. Maar de volgende dag weer heerlijk warm. Tegen de avond komt er ook steevast een wind opzetten maar dat is niet erg we slapen heerlijk.

We rijden via Showlow naar het meer en gaan kijken of onze reservering in orde is. We komen bij de receptie en melden ons aan, ze kunnen onze reservering vinden alleen was het e-mail adres verkeerd gespeld dus daarom niet bij mij aangekomen met de bevestiging. We willen de plaats graag zien en krijgen van de mevrouw achter de bali een uitdraai van de bevestiging en de plaats die we hebben gereserveerd . Hier zie ik dat we voor de 6 dagen 216 $ moeten betalen 36$ per dag! Zonder aansluitingen! Dat gaat niet gebeuren! We betalen nu 7$ per nacht. Dus ik cancel de reservering. We rijden terug naar Showlow en rijden naar de Walmart om uit te zoeken wat er met onze telefoons aan de hand is. We kunnen niet bellen of op internet. Na uitleg horen we dat de AT&T provider hier niet is en geen steunzenders heeft in de verre omtrek! Helaas voor ons dus …

We stappen over op Verizon en hopen op een redelijke internet aansluiting. Al gaat het alleen via de telefoon. Geen hotspot dus. We rijden terug naar Springerville waar we een paar boodschappen doen. Vooral verse groenten. In het dorp Alpine is een kleine Country store met alleen de hoognodige spullen. We zitten op 15 min van de winkel af en op 30 min van Springerville .

We gaan ook kijken waar we kunnen vissen er zijn verschillende meertjes groot en klein. De voorzieningen zijn super geregeld er zijn toiletten ( schoon!) voldoende vuilnis bakken en pvc pijpen die uit de grond steken om je angels en lijn in te doen. Die je niet meer nodig hebt uiteraard. Ook is er bij ieder meer een steiger voor de rolstoelgebruikers met een pad naar de steiger toe. Alles prima schoon en geen zwerfvuil te zien! We nemen ons voor om morgen weer te gaan vissen.

We houden ons gemak de eerste dag en zitten savonds heerlijk buiten maar ondanks de muggenlamp en 2 olielampjes met citronella olie weten de muggen mij te vinden! Ik heb al een lange broek aangetrokken maar ze steken door de broek heen. We horen de lamp constant knetteren maar het houd de muggen niet weg. Helaas moeten we naar binnen. Het komt ook door het stilstaande water dat hier zoveel muggen zijn dus misschien geen goed idee om zo dicht bij het water te gaan staan.

De volgende morgen gaan de de Swift trail route rijden die tot 9000 ft ( bijna 3000 meter ) hoog is. Een prachtige route in de zo veranderlijke gebieden die alleen maar in Arizona mogelijk zijn. Van de Desert rij je in een keer door de bossen en uiteindelijk zit je boven de boomgrens met prachtige ver gezichten. We zien herten en veel roofvogels. Boven op de berg is een kleine camping van National Forest met ook bij iedere plaats een schuilhut. Mooi aangelegd. Maar te klein voor ons span.

Bij terugkomst op de camping gaan we eindelijk vissen , we gaan naar een steiger voor vissers met een rolstoel en maken onze hengels klaar. Eigenlijk is het veel te warm! Sil vangt meteen een vis van 5 cm ! Dus die gaat terug! Die mag nog even door groeien…uiteindelijk na een uur in de hitte houden we het toch maar voor gezien het is geen doen. We staan levend te verbranden!

Dus we gaan terug naar de camper en houden ons gemak. De volgende morgen gaan we eerst een paar boodschappen halen en tanken. We rijden over de 191 naar het noorden maar bij de splitsing Three Way gaan we de 78 volgen omdat de 191 niet voor campers is weggelegd met heel veel haarspeldbochten. Het schijnt een van de mooiste routes te zijn van Arizona! Misschien dat we hem later nog een keer kunnen rijden.

We komen bij de state grens van New Mexico en de splitsing van de 180. Rechts naar Silver City en links naar Springerville. We maken eerst een korte stop om iets te eten en tegelijkertijd stopt er ook een grote groep motorrijders. Ik had al gelezen dat deze route bij motorrijders zeer geliefd is. Na een half uur rijden we weer aan en volgen de weg door het Gila National Forest. Een mooie weg met hier en daar een flinke klim gevolgd door een afdaling maar het gaat goed.Sil en ik staan constant in verbinding met elkaar door de walky talkys. Op een gegeven moment zien we een 5th wheel langs de weg met politie. We remmen af als we zien dat de grote groep motorrijders ook langs de weg staan. Een van de rijders is in botsing gekomen met de truck en 5 th wheel. En ligt op de grond met zijn collega rijders om hem heen. We rijden zachtjes door en zien nog een politiewagen aankomen. 20 minuten later komt de ziekenwagen ons tegemoet gereden, er is in de verste verte geen dorp of stadje te vinden dus die moet van ver komen. We rijden door over deze prachtige weg en passeren een klein dorpje Luna. Ik besluit dat het voor vandaag genoeg is geweest en we zoeken een camping om te overnachten. Ik zie een bord staan die een bosweg in wijst dus ik zeg tegen Sil dat hij maar even moet wachten met de camper en dat ik eerst ga kijken of we er kunnen staan. Na ongeveer 300 meter kom ik op een open plaats in de bossen met aan weerszijde plaatsen om te gaan staan. Gratis. Er is zelfs een toilet! Een mooie plaats dus zeg ik tegen Sil dat hij de bosweg op kan rijden. Het duurt even voor we een plaats hebben waar we de camper waterpas kunnen zetten. Ik parkeer de auto met aanhanger er naast. We zitten in Bear County dus we zijn gewaarschuwd ! Er hangt een bord dat we hier 14 dagen mogen staan. Het is ondertussen half 4 dus tijd voor een wijntje en biertje…

dag 2

Ik zie dat er op 5 minuten rijden een camping is van National Forest aan het Luna Lake dus daar rijden we naar toe als we alles weer ingepakt hebben. Het is een prachtig mooi meer en de camping heeft nog een paar plaatsen vrij! Alles is gereserveerd voor het weekend en ook de volgende week wanneer het de 4th of juli is. Een nationale feestdag in Amerika en voor vele het startseizoen om te gaan kamperen.

We hebben een grote pull true waar we alles op kunnen zetten ( camper auto en aanhanger!) onze muggen-tent komt nu ook tevoorschijn die gaan we nu toch echt gebruiken! Muggen en horzels weten mij overal te vinden! Maar zolang het maar geen wespen zijn…… We kunnen hier 14 dagen blijven staan maar dat weet ik nog niet ik betaal voor 8 dagen omdat we een plaats hebben gereserveerd aan het Show-Low Lake niet ver hier vandaan. Dus een deze dagen gaan we kijken hoe het er daar uit ziet voor we beslissen wat we gaan doen. Dan kunnen we nog altijd op deze camping blijven. De plaatsen zijn ook nu weer ver van elkaar af, tussen ons en de volgende zit minimaal 100 meter!

We krijgen uitgebreide informatie van de Ranger ook over de quad trails die we kunnen rijden. Tegen de middag gaan we vissen en zie we een mooie steiger in het water liggen hier ook weer een prachtige voorziening voor de rolstoelers gemaakt! We stellen ons weer helemaal in en ik voel meteen dat er een vis aan mijn aas zit. Maar Sil zegt dat het de wind is….ik weet het zeker dus gooi opnieuw in en weer zit er een vis aan mijn aas zonder echt door te bijten. Sil gelooft me niet helemaal ook omdat er een flinke wind is komen opzetten! We moeten op onze stoeltjes blijven zitten anders vliegen die het water in! Sil heeft ze al vastgebonden aan een aanleg boei. En nadat ik wederom heb ingegooid heb ik beet! Een prachtige regenboog forel! Even later vang ik er weer een dus dat gaat goed! Ons rookoventje is voor vanavond gevuld!

Na nog een uur gevist te hebben wil Sil terug naar de camping het is ondertussen ook half 4 en diegene die Sil kennen het is bier tijd! We rijden op ons gemak terug en maken het oventje klaar, Sil maakt de vis schoon en na de gebruiksaanwijzingen nog eens doorgenomen te hebben liggen de visjes gemoedelijk naast elkaar. Na 25 min mogen we kijken en zien we 2 gerookte visjes liggen! En ze smaken ook nog heerlijk! Stokbroodje erbij en wie doet ons wat….

Nadat de zon ondergaat koelt het heerlijk af daarvoor alleen al is het heerlijk we laten de ramen open zodat er een windje door de camper kan gaan. We liggen nu weer onder ons dekbedtje. We zitten op 2450 meter hoogte en dat merken we aan onze ademhaling Sil met COPD en ik met Astma lopen af en toe naar zuurstof te happen, maar als we alles op onze gemak doen en ons tempo aanpassen gaat het prima! Geen lange wandelingen! We slapen heerlijk!

We hebben het hele weekend hard gewerkt om alles in orde te maken voor onze vakantie. Alles is opgeruimd en ingepakt. We krijgen bericht van de kopers van de caravan en truck dat alles goed gaat en dat ze het helemaal naar hun zin hebben! Goed zo dat is goed nieuws!

https://www.facebook.com/profile.php?id=100003259054486

We hadden ook niet anders verwacht! Melvin en Madelon heel veel plezier en veilige reizen!

Ook wij gaan vertrekken naar het noorden het is in Tucson veel te heet aan het worden! Dagen van 42 graden en hoger zijn er steeds meer en wij als Hollanders zijn dat echt niet gewent! Dus inpakken en wegwezen! We rijden deze keer door voor ons onbekend gebied, het oosten van Arizona. En onze eerste stop is Roper Lake state park. bij Stafford. Het eerste gedeelte is snelweg maar dan gaan over de 191 naar het noorden. We gaan per dag bekijken wat we gaan doen. We hebben vanmiddag al onze visvergunningen opgehaald dus dat is ook in orde.

Het is een prachtige camping en we kijken over het meer, we hebben een grote pull true omdat de auto met aanhanger er ook op moet! Op deze camping is zelfs een hottub!

Mijn moeder is afgelopen donderdag 90 jaar geworden! Hier samen met mijn jongste zus op de foto! Ma van harte gefeliciteerd met je verjaardag 💋😘❤️.

Omdat we met de voorbereidingen bezig zijn van ons vertrek voor een korte vakantie komen we tot de conclusie dat we een trekhaak moeten hebben en een aanhangertje voor de quad. De trekhaak is snel gevonden en Sil en Patrick monteren die op de auto. Nu het aanhangwagentje nog….Patrick vraagt zijn broer of we zijn aanhanger mogen lenen en dat is geen probleem…alleen als Sil thuis komt met de aanhanger verschiet ik me kapot! Deze is rijp voor de sloop! Maar volgens Patrick is het geen probleem! Er ligt hout is dat echt helemaal verrot is en een plaat hout boven op alles om de quad op te zetten….ik zeg tegen Sil dit kan niet ze zien ons al aankomen op de campings!

Dus gaan we aan het slopen! We halen het oude hout eruit en Sil rijd naar de houthandel om nieuwe planken te halen. Ik begin met het schoonmaken en schilderen de verf is meteen droog met 42 graden! Als Sil terug komt ga ik aan de slag om het hout in de beits te zetten.

En Sil gaat alles weer in elkaar monteren! Langzaam word dit een leuk project! Alles is nu goed en stevig met flinke bouten in elkaar gezet dus we zullen geen problemen krijgen met de quad.

En het eind resultaat mag gezien worden!

We bellen Patrick op om het filmpje te laten zien en hij blijft maar roepen amazing amazing! Hij kan er niet over uit dat dit hetzelfde aanhangertje is! Hij stuurt het filmpje meteen door naar zijn broer die ook niet geloofd dat dit zijn aanhanger is! Er worden 2 nieuwe bandjes opgezet en alles is weer compleet!

https://youtu.be/-Id4k_jxy2I

Nadat Fabienne naar huis is gegaan hebben we het behoorlijk druk gehad. De caravan en truck moesten in orde gemaakt worden voor de verkoop. Ik had een advertentie gezet op marktplaats in Nederland en in verschillende Facebook groepen. We kregen heel veel reacties vanuit het hele land. 2 echtparen toonde heel veel interesse en vroegen me constant om informatie. We hadden eigenlijk niet verwacht dat alles zo snel zou gaan….. uiteindelijk is de knoop doorgehakt door een jong stelletje uit Utrecht. Ze zijn al een paar keer in Amerika geweest en willen dol graag gaan reizen. Dan is dit span dus uitermate geschikt voor niet te groot en niet te klein.

We maken verdere afspraken en ik kan aan de slag, er moet nog het een en ander aan vervangen worden maar dat stelt niet veel voor, ik maar nieuwe overtrekken voor de kussens zodat alles er weer fris eruit ziet. Op 14 juni komen ze aan en ze slapen de eerste nacht in een hotel in Tucson, de volgende morgen spreken we af voor een kennismaking ontbijt. Het enige contact dat we hadden ging via Messenger. Na het ontbijt gaan we naar onze plek en laten alles zien. Ze vinden het geweldig! Helaas kunnen we nog niet overschrijven dus moeten we wachten tot maandag. Wel worden er meteen boodschappen gedaan en een generator aangeschaft. Ze willen veel vrij gaan staan dus hebben ze die wel nodig.

Op maandag morgen rijden we naar de verzekering en in dat kantoor zit ook de DMV voor de overschrijvingen. We gebruiken het adres van de camping tot ze een vast adres hebben. De opluchting is van hun gezichten af te lezen omdat ze van zoveel mensen te horen hadden gekregen dat het nooit zou gaan. De beste stuurlui staan nog altijd aan de wal…. meteen na de overschrijvingen en het financiële gedeelte gaan ze naar de camping. De volgende morgen vertrekken ze meteen om aan hun vakantie te beginnen.

Wij zelf hebben het druk met van alles en nog wat, we helpen de Pats en zorgen dat alles weer pico Bello er uit ziet! Patty word in de tussentijd geopereerd aan haar knie ze krijgt nieuwe knie. Na 2 nieuwe schouders heeft ze nu 2 nieuwe knieën en ze klaagt al weer over haar heupen dus die moeten ook nog vervangen worden. Ze knapt heel snel op maar helaas komen ze niet naar Greer om met ons te gaan rijden. Patrick en Arleen gaan proberen om wel naar Greer te komen om een paar dagen met ons te kamperen. Helaas heeft bij Arlene ook het noodlot toegeslagen in de vorm van blaaskanker en op dit moment is ze volop met de chemo behandelingen bezig. Ze hoopt dat ze over een paar weken zich goed genoeg voelt om te gaan rijden. Wat een klote ziekte is het toch….

We kopen ondertussen een andere auto, we gingen op zoek naar een kleine auto maar dat is echt zoeken naar een spelt in een hooiberg! Uiteindelijk is het een Honda Odyssey geworden een 7 pers van. We kunnen alle stoelen eruit gooien en erin slapen als dat nodig is! We hadden niet verwacht dat de truck en caravan zo snel verkocht zou zijn dus moesten we wel een auto kopen…

De Honda is van het jaar 2001 en ziet er nog goed uit! We hebben veel bras gezien en deze was het beste voor de prijs die wij er aan wilde besteden. Alleen moet er nog een nieuwe distributie riem op maar dat zijn de kosten ook niet. Helaas hebben we pech en zijn alle motorsteunen gebroken dus die moeten ook vernieuwd worden. Schijnt een kwaal te zijn van deze Honda. Ondanks deze kosten hebben we niks teveel betaald dus we zijn tevreden.

Ik boek meteen de tickets voor de volgende vlucht! We vertrekken op 2 dec en komen op 2 maart terug dus voor 3 maanden! We willen dan echt een paar maanden gaan rijden met de quad en de eerste afspraken zijn al genoteerd . Of de Pats mee gaan weet ik niet dat is altijd een verrassing.

We willen ook graag een paar maanden naar Bali…..

We zijn tot Yuma gekomen en hebben daar overnacht bij een casino en ja weer 125$ gewonnen bij de Bingo. De volgende dag zijn we doorgereden naar Tucson ook bij het casino. We zouden door kunnen rijden naar huis maar dan moeten we morgen dezelfde weg weer terug nemen.We moeten namelijk naar een CO2 keuring en die is hier vlakbij. Nou is het helemaal niet vervelend om bij het casino te staan maar omdat al de overwinteraars al onderweg naar huis zijn staan we helemaal alleen. Wel altijd met security.

De volgende morgen rijden we eerst naar de garage omdat de camper kraakt….ja Sil heeft zijn oren weer open. Aangekomen bij de garages komt de eigenaar Tony ons meteen begroeten. We hebben bij hem de camper in onderhoud. Hij kruipt onder de camper en roept een monteur die een bus siliconenspray bij zich heeft. We hebben bladveren en tussen de bladveren is het te droog en zit er zand. Alles word schoongemaakt en ingespoten ….weg kraken! Kosten niks gratis!

We rijden naar de emission controle. Je rijd de camper naar binnen waar hij met de achterwielen op de rollers komt te staan, hierna hangen ze iets in de uitlaat en moet Sil de motor op een bepaald toerental laten lopen. Maar Sil doet dat niet meer nadat ze een paar jaar geleden de camper niet goed op de rollers hadden staan was de band helemaal naar de knoppen. We hebben het vergoed gekregen maar helaas maar een band! Die was ook alleen kapot maar omdat het dubbel lucht is moet die andere band ook vernieuwd worden! Die kregen we dus niet vergoed! Dus Sil laat alles over aan de medewerkers daar zodat als die fouten maken zij dan ook verantwoordelijk zijn. De CO 2 uitstoot word gemeten is die te hoog dan komt de camper niet door de keuring en moet die eerst gemaakt worden. Nu was alles in orde en kunnen we naar de DMV voor de jaarlijkse stikker. De kosten voor de keuring 12.$ en de stikker 66$ dus voor 79$ zijn we weer klaar en kunnen we weer een jaar vooruit.

We rijden op ons gemak naar de Walmart en doen boodschappen hierna rijden we weer naar huis. Pat en Patty zijn blij ons weer te zien! Patty is gisteren geopereerd en heeft weer een nieuwe knie. Wonderlijk loopt ze al weer rond weliswaar met een looprekje maar het gaat heel goed! We krijgen de post en de pakketjes. Het verjaardags cadeau voor mijn zusje zit er ook bij dus dat kan ik opsturen. We spreken af dat ik voor de maaltijd ga zorgen zodat we dan bij kunnen praten over onze trip. ik geef Patty het cadeau van Fabienne en ze is er heel blij mee! Patty is gek op kroepoek en ze kan het hier ook kopen om het zelf te bakken maar het zijn altijd kleine stukjes. Fabienne heeft grote bladen meegebracht dus ze kan vooruit!

Wij gaan eerst de camper weer op zijn plaats zetten en aansluiten,ook hangen we de luifel er weer aan. Het is 30 graden en dan wil je graag in de schaduw zitten. Ook doen we de raamisolatie voor de ramen. We kunnen wel naar buiten kijken maar de zon kan niet naar binnen. Ik ga deze week wel een keer de camper wassen omdat hij zo vies is. Maar nu nog even niet. De bloemen en planten staan er goed bij dus niks aan de hand.

We hebben een gezamenlijke maaltijd en we praten de Pats weer helemaal bij. s’avonds als we net klaar zijn met douchen hoort Sil een hoop lawaai buiten dus gaat hij kijken. 2 Javelinas lopen in de tuin en hebben mijn emmer met vogelvoer open gemaakt! Ze kunnen die deksels er zo afkrijgen! Dit zijn 2 vrouwtjes en we zijn voorzichtig omdat als er baby’s zijn ze heel gevaarlijk kunnen reageren en aanvallen. Maar geen baby te zien en de twee dames rommelen wat in de tuin rond. Ik heb ook water staan voor de vogels en daar drinken ze van. Meestal zie je deze beesten niet hoogstens als ze oversteken. Ze lijken op varkens maar zijn het niet. Misschien een verre afstammeling. Sil heeft ze nog nooit zo dichtbij gezien, ik zelf wel toen ik in een tentje zat om vogels te spotten. Toen kwam een Javelina langzaam aan gelopen. Ze zijn stekeblind maar hun gehoor is prima! Ze hebben dan ook geen last van onze schijnwerper. Ze scharrelen zeken een uur in de tuin rond en wij genieten hiervan. Volgens Pat kunnen we ze nu meer verwachten omdat ze nu weten dat er iets te eten valt. Jammer voor ze maar ik heb alle emmers nu in de caravan gezet.

De caravan en truck zijn te koop, we hebben ze op marktplaats gezet en in een paar fb groepen aangeboden. We willen langzaam alles gaan verkopen. Na bijna 14 jaar moeten we afscheid gaan nemen van Amerika. De camper komt volgend jaar aan de beurt maar nu dus eerst de truck en caravan. Dus wie interesse heeft laat het even weten. De truck heeft 122 mijl op de teller staan en is van 2005. Altijd goed onderhouden! We rijden er nog dagelijks mee. Banden zijn 2 jaar oud. Nieuwe accu. Het is een enkele cabine met een lang bed zoals ze dat hier noemen, wij hadden dat nodig voor de quad in te zetten. De caravan is van 1998 en ook in een goede staat geen lekkages en alles werkt ( ook belangrijk). Compleet met inboedel! Pannen potten borden bestek koffieapparaat waterkoker. Handdoeken lakens dekbed alles is een zeer goede staat. Het matras is een memory foam en bijna nieuw . Grote watertank. Airco. Lichtmetalen velgen. Geen schades. Inc 2 campingstoelen tafel en BBQ en tv dus het enigste wat je nodig hebt zijn je eigen koffers. Over de kussens van de dinette zitten hoezen. Zie foto’s .

En ja overal komt een einde aan ook aan de vakantie van Fabienne. Ze kijkt al uit naar volgend jaar! We hebben een extra koffer gekocht om alvast wat spullen mee naar huis te nemen onderanderen de auto onderdelen. We hebben alles in bubbel plastic ingepakt en de breekbare dingen gaan in de harde koffer. Ook gaan er wat kleren mee die hier niet meer gedragen gaan worden. Ik geef ook mijn jurkjes mee omdat die niet meer passen!! Ik ben weer een paar kilo aangekomen met mijn gesnoep! 🤔😧Het gaat er wel weer af maar nu nog niet 😫

Helaas word er weer het een en ander vergeten…..cadeau voor GertJan telefoon voor Justin, speciale stiften voor oma en zonnebril van Fabienne. Ik ga alles in een doosje stoppen en opsturen. Dus dat komt wel goed.

We rijden naar het vliegveld en vinden na even zoeken een parkeerplaats bij het vliegveld. Op 100 meter is een bushokje waar we op de shuttle kunnen naar terminal 4 . Bij het afgeven van de koffer is een koffer 200 gr te zwaar! Dus moer er iets overgeladen worden. Aan het gezicht van Fabienne en Sil te zien zijn ze pissig… Het is ook triest maar ja na de spullen over geladen te hebben worden de koffers goedgekeurd. We gaan eerst nog even naar United Airlines omdat ze onze tickets hebben omgezet en ik dat niet kan terug vinden. Op mijn app staat nog steeds de oude tickets. Na informatie ben ik gerustgesteld. We eten nog even een broodje gezamenlijk en ja dan komt het afscheid…..de emotie komen los bij iedereen. Een traan en een lach dikke kussen en een hug….en daar gaat ze….

Ondertussen is het voor ons te laat om Los Angeles uit te rijden dus we gaan naar de camping terug waar we gelukkig nog een plaats hebben. Op een andere state park vroegen ze 75 $ ! Belachelijk duur! Hebben we dus niet gedaan! Nergens mag je parkeren! Overal staan borden verboden te overnachten. Nee het is geen pretje meer om door Californië te rijden voor ons zeker niet meer.

Ondertussen hebben we gehoord dat Fabienne goed is aangekomen in Brussel en dat ze een goede vlucht heeft gehad.

In Old Town zijn we ook in 2001 geweest samen met René Rogier en Maresca dus er komen veel herinneringen naar boven. Het was in een periode in mijn leven die ik geen tweede keer wil over doen. Maar ook de slechte herinneringen verdwijnen en de mooie blijven….

We lopen door straatjes met Mexicaanse winkeltjes en een heleboel souveniertjes. Daar hebben we genoeg van gekocht in de afgelopen jaren. Het is niet druk dus we hebben alle tijd om ons te vermaken.we hebben een map van San Diego met alle interessante gebieden. Maar alles ligt ver uit elkaar. We parkeren de auto en lopen over de boulevard.Er liggen een aantal grote schepen die je kunt bezoeken, ze lagen er ook in 2012 toen hebben we de boten bezocht. Alleen het immens grote vliegdek schip hebben we toen niet gedaan. We lopen er nu wel naar toen maar we vinden de intree te duur dus doen we het niet. Er zijn genoeg andere dingen te bezichtigen. We zien een mooi beeld van een matroos en zijn liefje.

We zien ook veel mensen op zogenaamde elektrische step . Er staat op dat je ze zo kunt meenemen en erop kunt en mag rondrijden. Daar wil ik meer van weten….er staat een app op die je op je telefoon moet zetten. Via de app gaat alles verder. Ik probeer de app te installeren en ja hoor na betaling is de step geactiveerd! Sil mag het voor mij uitproberen…..hij staat erop en weg is hij 😂😂😂😂 dit is lachen!

Sil en Fabienne zetten ook de app op hun telefoon en activeren hun step! En ja hoor daar gaan we! Wat een uitvinding! Je zie de steppen overal staan langs de weg op de stoep. Ze hebben zelfs met 3 wielen. Geweldig om op deze manier door San Diego te rijden ( of steppen) . We rijden naar het Historic Heart Of San Diego het Gaslamp Quartern. We zoeken naar het Hard Rock Hotel omdat Fabienne een t-shirt moet hebben voor een collega van haar. We gaan steeds harder en krijgen de smaak te pakken…..je moet eigenlijk een helm op en op het fietspad rijden maar we zien ‘collega steppers ‘ ook gebruik maken van de stoep dus wij ook.

We maken nog een stop bij Dunkin Donuts voor een kleine lunch. Nadat we terug zijn bij de auto is het een kwestie van je step afmelden. En op de stoep zetten. We hadden de step ook gezien in San Francisco maar er toen geen aandacht aan besteed. Maar ik kan het iedereen aanraden!

Ons mam heeft mij gevraagd om hier ook mijn ervaring neer te zetten over het met een RV rond trekken.

Ik vond het weer een hele belevenis. Was in 2017 al met de camper (RV) met hun weg geweest dus ik wist wel al wat ik kon gaan verwachten; namelijk een hoop vrijheid overal waar je naar toe gaat , flexibiliteit in het aanpassen van je route en dat je overal kunt slapen waar je maar wilt.

Nu is dat slapen waar je maar wilt makkelijk in bijvoorbeeld Arizona en Nevada maar voor California is dat wel ff wat anders. Heb je in oa Arizona en Nevada veel BLM land waar je gratis op hele mooie plaatsen kunt overnachten met uitzichten waar de dure campings jaloers op zijn, dan is dat in Californië wel ff anders.

Daar is het niet zo eenvoudig om een betaalbare camping te vinden , vaak zijn ze in het weekend al vol omdat de Amerikanen dan juist er op uit gaan , dus al volgeboekt zijn en vrij duur ( $ 160 per nacht is niks ).

Toch hebben we er een mooie mix van kunnen maken; van iets duurdere campings ( max $ 55 per nacht ) tot gratis overnachten op het laatste stukje BLM of bij de Homedepot ( soort van extreem grote Gamma ).

Het leuke van het reizen met een camper is vooral dat je echt alles bij je hebt; bed , keuken , water ( in een grote tank ) , elektriciteit ( generator ), douche en wc. Je bent dus nergens van afhankelijk en juist daarom is dat BLM kamperen zo leuk ! Lekker rustig en je hebt alles bij. Om de paar dagen heb je wel een camping nodig natuurlijk om je water bij de vullen en je opslagtanks te legen maar dat kàn weer als voordeel hebben dat je dan misschien wel een camping met zwembad treft 😁.

Leuk is ook voor onderweg dat je hoog zit en dus echt een mooi uitzicht hebt over de weg en route die je rijdt.

Jammer dat je met een grote camper niet zo makkelijk een grote stad in kunt maar voor ongeveer $ 45 per dag ( met een volledig afgedekte verzekering die je echt wel nodig hebt en je goed op moet letten dat die erbij zit ) heb je een leuke huurauto waarmee je dan de stad kunt gaan bezoeken. Sommige verhuurbedrijven bieden een gratis pick-up en bring back service aan waardoor je niet met de camper naar het bedrijf hoeft. Iets waar wij in San Diego gebruik van hebben gemaakt. Lekker luxe !!!

Ik heb deze drie weken echt ervaren als in een woord geweldig en ben pap en mam ook ontzettend dankbaar dat ik met hun mee mocht.

De komende dagen als ik terug in Nederland ben heb ik dan ook echt nodig om hetgeen er allemaal gezien is te verwerken en terug te bekijken.

Foto’s en video’s genoeg dus ik vermaak me wel.

Ik kan het niet genoeg zeggen;

Thanks mom an dad. Love you both 💋❤️

❤️❤️💋

We staan vroeg op om vandaag naar Sea World te gaan. We hebben Fabienne dit cadeau gedaan omdat ze volgende week jarig is. We hebben een auto gehuurd bij Enterprice die komen ons op halen op de camping. Ik dacht dat ik een deal had maar helaas komen we op het kantoor van dit bedrijf erachter dat er geen verzekering bij zit! Dus geen deal meer! Dus nooit geen auto meer van dit bedrijf weer een les geleerd….

Toch laten we de pret niet drukken we gaan er een fijne dag van maken! Het weer is perfect voor een dag als deze niet te warm en niet druk. Er zijn verschillende shows ; zeeleeuwen, Orca’s, dolfijnen ze volgen elkaar allemaal op met een uur tussen de shows voor andere dingen te bekijken. Een paar dingen zijn helemaal nog niet open.

De shows zijn mooi en onze voorkeur gaat toch wel naar de show van de orca’s wat een prachtige beesten! We hebben broodjes drinken en fruit meegenomen en eten dat op ons gemak op. Ik ga samen met Fabienne in een rollercoaster, de volgende vind ik iets te…..dus daar ga ik niet in. We vermaken ons de hele dag helaas gaat het park om 1700u al dicht. Het park is op 15 min van onze camping dus dat is te doen. Morgen gaan we San Diego bezoeken. We hebben een leuke map met alle bijzonderheden van de stad. Het is de laatste dag van Fabienne dan zit het er weer op helaas. Wat vliegen 3 weken toch snel om! We weten zeker dat ze genoten heeft! Ik zal haar vragen of ze zelf iets op de blog wil zetten. Haar eigen ervaringen over Amerika en kamperen/Camper.

We gaan op tijd naar bed nadat Sil de camper verplaatst heeft, we staan nu uit het zicht van de weg en dichter bij Home Depo waar we een goede WiFi hebben. Ook belangrijk natuurlijk….Het is een rustige nacht en Sil en Fabienne worden pas om 8 uur wakker ik was al eerder wakker en lag te lezen. Na het ontbijt gaan we eerst tanken. We kijken iedere keer op de website Gasbuddy waar iedere dag de benzine prijzen worden bijgehouden door de leden van deze Gasbuddy. We vinden een benzinestation waar de benzine 3.95$ per gallon is. Er gaat iedere keer voor bijna 200$ in! Vooral omdat we nu meer bergop rijden verbruiken we veel meer. Maar ja het is niet anders.

We rijden nu verder over de 101 / 1 naar Santa Barbara. Langzaam komt dan Los Angeles in zicht waarvan we besloten hebben om die links te laten liggen en meteen door te rijden naar San Diego. Los Angeles is groot en een crime om doorheen te rijden speciaal met de camper. Er waren 2 dingen die Fabienne graag wilde zien, de Hollywood letters en de sterren in de straat ( Beveley Hills blv ) voor de camper geen optie en om een auto te huren alleen voor dit…..

We staan op Hobson Beach campground weer met ons neus op het strand. Het weer is goed alhoewel bewolkt maar niet koud. We hebben geen service dus geen water en stroom maar dat hebben we zelf. Wel hebben we een goede internet wat ook belangrijk is natuurlijk. Even onze sociale netwerken bijwerken natuurlijk….we staan aan de 1 en in de verte zien we de 101 snelweg. Eten doen we binnen omdat Sil en Fabienne het te koud vinden buiten….

Ik maak een kleine strandwandeling maar hou het water ook in de gaten. Het is nu hoog tij. Ik maak een filmpje voor Fabienne….

We liggen dit keer laat in bed maar slapen heerlijk uit tot 8 uur. We vertrekken weer om 9.30 u we zitten op 100 km van Los Angeles en daar willen we vandaag door heen.

In San Diego is meer te beleven ( Zoo, Sea World, de baai met de schepen. En het is een gezellige stad als je door de zwervers en armoede heen kunt kijken…

We staan op tijd op en lopen nog even naar het strand. We staan echt bijna op het strand. We treuzelen iets te lang voordat we de kustweg verder gaan rijden. Het is zaterdag dus de campings zitten vol! Daar kun je niks aan doen,ook op de parkeerplaatsen mag je niet staan en overnachten. Ik wil de kustweg verder af rijden omdat ik weet hoe mooi die is. Prachtige vergezichten de zogenaamde lookouts..

In het begin rijden we weer in een file ik word hier schijtziek van! Slechte wegen en files zijn irritatie nummer 1. Later word het rustiger op de weg en het is knap hoe Sil deze 11 meter over de smalle weg weet te manoeuvreren. Veel haarspeld bochten en helling op en neer….ik film weer veel en als ik weer thuis ben in Tucson ga ik die wel monteren. Nu met beperkt internet is het niet te doen. We maken geregeld een stop om foto’s te maken. Fabienne komt dus toch tot de conclusie dat ze deze weg niet had willen missen.

Overal zijn de campings vol (allicht het is weekend) dus nergens plaats. Ik had al besloten om dan van de 1 af te gaan en naar de 101 te rijden om daar een plek te zoeken. En ja bij de Home Depo ( soort gamma/Praxis) rijden we de parkeerplaats op. We gaan ergens achterin staan zodat we niet in het zicht staan. Morgenvroeg rijden we toch weer op tijd weg. Bij de Walmart mag niet meer overnacht worden.

We zijn vanmorgen vroeg op om 6.30 loopt de wekker af en nemen we snel een ontbijt. Fabienne gaat de was doen en ik breng de huurauto terug naar het vliegveld. Sil neemt de zorg op zich van de camper, het dumpen van de tanken en het weer vullen met drinkwater. Het vuil weggooien en alles weer vastzetten.

Ik zet Fabienne af bij de Laundry samen met 3 grote tassen was, we hebben de lakens en dekbedovertrekken ook afgehaald om uit te wassen zodat ze er straks weer schoon op kunnen. Ik rij op mijn gemak naar het vliegveld, de auto moet voor 9 uur weer binnen zijn. Het is ongeveer 3 kwartier rijden. Als ik bijna bij het vliegveld ben krijg ik een berichtje van Fabienne : waar zijn jullie ? Ik moet naar de wc en er is geen wc in de Laundry……. ai dat word dus ophouden voor haar… ik lever de auto in en loop door de hal waar de verhuurbedrijven zitten. We moeten voor de extra dag 37$ betalen incl verzekeringen. Dus dat valt wel mee. Als ik buiten zit te wachten komt even later Sil aangereden en stap ik in. Ook Sil heeft een berichtje gekregen van Fabienne…..Sil wil eerst nog even gaan tanken maar dat heb ik afgeraden gezien Fabienne haar positie ….als we de straat in rijden waar de Laundry is staat ze al te wachten om in te stappen ze vliegt naar de wc en roept dat de was nog in de droger zit. Ik ga naar binnen en begin alles op te vouwen en even later komt Fabienne ook. We stappen in en leggen de was op bed die komt later wel.

We rijden onder San Francisco langs naar Santa Cruz. We rijden de ene file in en de andere uit! Dit is niet leuk meer! Dit is zeker de laatste keer dat we Californië aandoen. De wegen zijn ronduit slecht en de campings peperduur! We hebben geen reservering gemaakt omdat het moeilijk in te schatten is waar we eindigen om te overnachten. Uiteindelijk zijn we moe van de file hebben we honger en willen we stoppen. Overal langs de 1 staan bordjes dat je niet mag parkeren of overnachten. Je kunt echt geen kant uit. We vinden uiteindelijk een camping een state park waar we met uitzicht op zee 55$ voor moeten betalen! Geen service dus geen stroom of water niks. Maar wel een mooi uitzicht!

Fabienne begint zich af te vragen of we deze weg wel verder moeten rijden en of het niet beter is om onze plannen om te gooien. Maar ze heeft nog maar een paar dagen en deze kustweg is toch wel heel mooi! Ik hoop echt dat we niet meer in de file komen en amper met een slakkengang vooruit komen. We willen toch echt doorrijden naar San Diego.

Dit is onze extra dag die we niet gepland hadden maar toch besloten om naar toe te gaan. We kunnen niet verder naar het noorden om de Redwood trees te bekijken in het Sequoia National Park dus gaan we naar Muir Woods een kleiner National park waar Fabienne toch een idee heeft van de grote bomen. Het is maar op enkele plaatsen in Amerika waar deze bomen staan.

Als we aankomen krijgen we te horen dat we terug moeten de heuvel op om een online reservering te maken voor het parkeren. We rijden dus terug de heuvel op en Fabienne reserveerde een parkeerplaats en koopt meteen 3 kaartjes. We moeten wachten tot half 12 maar dat is geen probleem omdat we dan onze meegebrachte lunch kunnen nuttigen. ( de reden waarom we de berg op moesten was omdat er beneden geen bereik was van telefoon en internet)

Na de lunch rijden we weer naar beneden en parkeren we de auto. We lopen naar de ingang en ik ga in de rij staan bij de kassa als ik zie dat Sil zijn pas hier ook geldig is! We hoeven geen 15$ per persoon te betalen maar kunnen voor niks naar binnen! Scheelt toch 45$….

De route door dit park gaat lopend en er zijn verschillende hiking trails. We gaan voor de hele route. Het is gelukkig niet zo heel druk dat je amper een foto kunt maken omdat er achter je mensen staan om ook dezelfde foto te maken. We komen er achter dat we onze panorama instelling ook kunnen gebruiken van onder naar boven waardoor je beter de hoogte van de bomen kunt inschatten.

De hele trail duurt 3 uur en we genieten! Fabienne heeft geen spijt van de extra dag. We rijden op tijd terug en hebben nu een kleine file. We zijn op tijd terug bij de camping.

Morgen breng ik de auto terug, Fabienne rijd met me mee alleen zet ik haar ( en de wasmand ) af bij de Laundry. De bedden moeten verschoond worden dus we hebben veel. Sil gaat eerst naar de dump om te dumpen en water te vullen daarna rijd hij met de camper naar het vliegveld om mij op te halen en wij rijden dan terug om Fabienne en de was op te halen bij de Laundry. Hierna rijden we weer verder, nu naar de 101 kustweg. De mooiste van Amerika!

We rijden vroeg weg om de file te ontwijken maar helaas dat is niet mogelijk. We komen er weer in terecht maar nu is het te overzien. De 49 mijl route gaat door San Francisco en laat alle bijzonderheden zien van de stad zonder dat je daar naar hoeft te zoeken. We rijden door het financiële gedeelte van de stad en het is druk heel druk. Het is niet leuk en de borden zijn hier en daar weg. We hadden al gehoord dat er borden werden gestolen als souvenir….niet leuk als je de route aan het volgen bent dus. Fabienne had de route gedownload en op haar telefoon gezet en gehoopt dat ze deze kon aan zetten als we eenmaal op de route zaten maar nee dus…..ze heeft een hele tijd geprobeerd op ons door de stad te loodsen maar af en toe zaten we helemaal verkeerd. Dus in plaats van 49 mijl waren het veel meer…..

Als we in Chinatown komen zetten we de auto in een parkeergarage en lopen door de hoofdstraat. Dit is een grote wijk in San Francisco waar heel veel Chinezen wonen. Met heel veel toeristenwinkeltjes en restaurantjes. We gaan eerst wat winkeltjes af en Fabienne koopt een vest en wat kleine souveniertjes. We gaan lunchen in een mooi en schoon restaurant. Het is heerlijk! Ook zien we het bekende trammetje dat door de straat gaat.

Na Chinatown rijden we naar de Golden Gate die we niet mogen missen natuurlijk, wij zijn hier al 5 x eerder geweest maar het blijft leuk. Fabienne gaat uit haar dak want dit stond net als Alcatraz op haar Bucket list! Het weer is goed alleen waait er een koude wind. Hierna gaat de weg verder langs mooie museums waar we helaas geen tijd voor hebben. Ook de Japanse tuin kunnen we niet bezoeken wegens tijdgebrek. We rijden over de 101 naar het zuiden langs de zee. Hier zien we ook de leuke huisjes waar de stad ook beroemd om is.

Na een mooie route komen we in Castro, een wijk waar veel homo lesbienne en travestieten wonen, met veel eettenten en fancy restaurants! Ik kan me nog herinneren dat een paar jaar geleden aan de straatlantaarns de vaantjes hingen met de regenboogkleuren maar die zien we niet meer. Je kon aan alles zien dat dit Castro was maar nu niet meer wat de reden daar voor is weet ik niet.

We komen bij Twin Peaks aan een slingerweg omhoog naar een grandioos uitzicht over de stad! Ik had Fabienne al verteld dat we nog een prachtig uitzicht kregen en ze geniet van als wat ze ziet. Het is ondertussen al half 6 en het is nog 2 uur rijden terug naar de camping ( Inc de file) dus we rijden terug. Om 9 uur maak ik nog wat te eten klaar we hebben kliekjes dag…..dus makkelijk.

We vertrekken vroeg om zeker op tijd te zijn maar helaas we belanden in een file! We staan en rijden met een slakkengang en doen er meer als 4 uur over! Helaas komen we te laat bij de afvaart maar gelukkig zijn we niet de enige die te laat zijn. Er bleek een ongeluk te zijn geweest op de Bay Bridge waardoor er vertraging was. Tegen de tijd dat wij er zijn is er niets meer te zien.

Aangekomen bij de pier lopen Fabienne en Sil naar de kaartverkoop om te vertellen dat we te laat zijn en of we vandaag of morgen ingepland kunnen worden. We hebben geluk en we mogen met de afvaart van 1 uur mee. We hebben net nog tijd om even naar de toilet te gaan en Fabienne koopt nog snel voor ieder een banaan en een warme pretzel. Zodat we toch nog een “lunch ” hebben.

We gaan aan boord en het is druk maar niet zo druk dat je amper kunt staan. De boottocht duurt maar kort uiteindelijk is het maar 2 km. Bij aankomst krijgen we eerst een uitleg door een Ranger. Wat wel en wat we niet mogen….. Er gaat ook een busje naar de top voor de mensen die moeilijker te been zijn. Ik besluit de benenwagen te nemen en het op mijn gemak te doen. We gaan eerst naar een film over Alcatraz maar die interesseert me niet zo dus ik besluit buiten te wachten op Fabienne en Sil….. als de film is afgelopen komen ze niet naar buiten dus ik loop naar binnen maar ze zijn nergens te bekennen! Later blijkt dat ze een andere uitgang te hebben genomen…

Ik loop op mijn gemak de heuvel op en probeer Sil te bellen maar zijn telefoon werkt niet, dus bel ik Fabienne. Die verteld dat ze bij de watertoren staat…..in de eerste blik zie ik geen watertoren maar uiteindelijk zie ik hem. Ik loop naar boven maar zie geen Fabienne en Sil….later blijken er 2 watertorens te zijn.

Ik heb er genoeg van en besluit mijn eigen weg te gaan ik zie ze wel weer bij de boot. Bij het cellencomplex krijg je een geluid-cassette met de Nederlandstalige toer. Die pak ik en zie dat Sil en Fabienne ook in de rij staan. Dus ik kan mijn toer beginnen. Het is indrukwekkend om dit te zien, kleine cellen van 1,5 breed en 3 meter lang met daarin een bed en in de muur gemetseld tafeltje. Ook een wc staat erin. Natuurlijk is het geen luxe hotel en de gevangen die hier zaten hadden weinig kans om ooit vrij te komen.

We bekijken alles op ons gemak maar zien ook dat er veel is aangetast door wind en zee. De Nationale parken doen er alles aan om dit voor ons te bewaren en veilig te stellen voor de toekomst. Het is een mooie dag

We rijden op ons gemak terug naar Winters waar ik snel een maaltijd in elkaar flans we zijn moe. We hebben de rental car een dag langer om naar Muir Woods te gaan waar de gigantische bomen staan! Die mag Fabienne niet missen!

Maar morgen eerst de 49 mijl route die door San Francisco gaat en alle hoogte punten aandoet. Het zal weer een lange dag worden.

We staan vroeg op en gaan eerst de huurauto ophalen bij het vliegveld,dat gaat zonder problemen dus we rijden meteen terug om de camper terug te brengen naar de camping. We kleden ons om en vertrekken meteen naar San Francisco pier 39 staat op het programma. Het is ongeveer 1.5 uur rijden dus dat valt mee. We komen vlak bij de pier bij een parkeergarage uit waar we meteen de auto stallen.

We lopen op ons gemak naar de pier en bekijken eerst de bovenste verdieping en later de begane grond. Nog steeds liggen de zeeleeuwen op dezelfde plaats als dat we ze zagen in 2001. Alleen zijn er veel minder. We zien in de verte Alcatraz liggen waar we morgen naar toe gaan. We zijn er wel bewust van dat het koud zal zijn, er staat een flinke wind die koud is, de zon staat hoog aan de hemel en doet zijn best en als er geen wind zou staan was het zelfs warm. Maar nu is het te koud. Dus morgen lange broek en jassen aan.

We vermaken ons prima en tegen half 5 hebben we het wel gezien. We hebben een afspraak met Brent om tussen half 6 en 6 uur elkaar te ontmoeten in een restaurant op de helft van onze terug reis naar de camping. Hij heeft ons uitgenodigd in dit speciale restaurant in Crocket.Een restaurant met de naam Death Vis! We liggen helemaal in een deuk als we bij het restaurant aankomen het heet echt Death Vis!!!! Wie gaat hier nu eten?

Het is stampvol! Dus meer mensen als dat ik dacht! Het verhaal hierachter is zo gewoon dat ik er hartelijk om moet lachen.

We eten geweldig lekker met een prachtig uitzicht op de baai .we nemen afscheid van Brent en misschien zien we hem morgen nog even voor hij de volgende dag vertrekt naar Salt Lake City.

We vertrekken vroeg en gaan eerst tanken en dumpen. We tanken nu in Nevada waar de benzine nog goedkoop is 3.25 per gallon maar in Nevada zal dat aanzienlijk duurder zijn! We gooien hem vol! We tanken ook water en ondertussen maak ik de voorruit schoon.

We rijden over de 50 naar Lake Tahoe en ik zien dat we bij de camping komen waar we een paar jaar geleden op hebben gestaan Nevada Beach, het blijkt dat deze vandaag voor het eerst open gaat! We hebben geluk en staan vlakbij het water. Helaas mag er niet gevist worden…..we komen er maar niet aan toe om te vissen….

We blijven de hele dag op de camping en vermaken ons best, helaas staat er een koude wind dus echt aan het water blijven we niet lang. Fabienne heeft uitgedokterd dat ze languit op de tafel kan gaan liggen om te zonnen. Om in het hoge gras te gaan liggen is geen optie. Ze ligt heerlijk maar is aan het verbranden…

De volgende dag rijden we verder via de 50 een prachtige weg naar Sacramento die over een paar passen gaat. Er ligt nog veel sneeuw maar de wegen zijn goed te rijden. We genieten van de uit en vergezichten prachtig ! We komen aan in het plaatsje Winters waar we een paar dagen blijven. We boeken voor 4 dagen. Het is een mooie camping waar we al een paar keer zijn geweest. Wij noemen het de pauwen camping omdat hier veel pauwen lopen. Ik neem contact op met Brent en Kris een echtpaar waar we al een paar jaar een goede relatie mee hebben. Ze wonen in Winters. Brent reageert meteen en zegt dat hij vanavond ons komt bezoeken. Helaas is Kris er niet die is bij haar moeder Joys in Salt Lake City. Joys heeft een operatie gehad en heeft hulp nodig, ze is al 90 jaar en woont nog steeds op haar zelf. Kris vind het heel erg dat ze niet in Winters is maar het is niet anders. Brent brengt ons later die avond een bezoek en zegt meteen dat we zijn huis mogen gebruiken! Dit gaan we niet doen we hebben alles bij ons dus het is ook niet nodig. Hij vertrekt over 2 dagen naar Salt Lake om Een korte vakantie te hebben mat Kris. Hij geeft ons zijn tol-pas zodat we gebruik kunnen maken van Fast-Pass op de Baybridge. Hij heeft hem niet nodig. We hebben heel wat bij te praten en het word een gezellige avond alsof er geen 4 jaar tussen heeft gezeten….

Vandaag een rustdag, we doen boodschappen samen met Hans en Hinke. De hele dag hangen we wat rond bij de campers. Het weer is goed rond de 25 graden met een windje, Fabienne is verbrand en heeft last van zonnen allergie het gaat dus te hart! Ik heb allerlei smeerselen maar de she-butter helpt het best. Het is een stink spul maar het werkt goed.

We eten gezamenlijk ik heb nasi gemaakt met saté en weer een poging gemaakt om kokos makronen te maken maar ze zijn te dik en niet gaar. Dus ja een kok kan niet bakken en een bakker kan niet koken het is een gezegde maar het klopt bij mij! Ik blijf proberen om iets te bakken maar ik kan me beter bij mijn specialiteit houden het koken……

Morgen rijden we verder richting Sacramento. Hopelijk vinden we een camping vlakbij het vliegveld.

De County Camping is aan een klein riviertje waar ijskoud water door heen komt, hoogstwaarschijnlijk komt het uit de bergen waar nu nog sneeuw op ligt. Er zijn een paar plaatsen en we parkeren de camper. Ik loop terug naar het bord met inlichtingen en waar je door middel van een enveloppe moet betalen. Helaas liggen er geen enveloppe dus kan ik niet betalen…. ik ga terug naar de camper en maak zelf een envelop met de gegevens van de camper en 14$ voor de overnachting. Ik hang een kaartje aan onze paal met gereserveerd. Ik leg de envelop in de camper en hoop dat de Ranger komt om deze op te halen. We eten buiten op de picknick stellen die hier bij iedere plaats staan. Na het eten word het snel donker en gaan we naar binnen. De volgende morgen zien we nog steeds niemand verschijnen en na het ontbijt rijden we weer verder.

De 395 weg is mooi! We zien de bergketen van Yosemite en King Canyon. Er ligt nog veel sneeuw wat ook de oorzaak is dat de passen over deze bergen nog gesloten zijn. We genieten van de prachtige uitzichten! We passeren mooie meren maar helaas het visseizoen is nog niet open! De campings zijn ook nog gesloten. We komen in Mammoth Lake aan en rijden eerst naar het visitor centrum om informatie over de omgeving te halen. Hij geeft ons een map met de bijzonderheden en een vermelding dat er maar een camping open is. We verlaten het kantoor weer met veel info en rijden naar het ski gebied. Hier kunnen we met een kabelbaan omhoog maar ik vind de prijs te duur als Fabienne al de kaartjes heeft gekocht! We mogen met haar mee. Dat waarderen we erg en genieten van onze rit in de cabine. Het is erg druk met skiërs en snowboarders. We gaan via 2 liften naar een hoogte van 3350 meter! Het is koud boven maar we hebben ons erop gekleed. Het uitzicht is adembenemend! Een strakblauwe lucht bergpieken met sneeuw dis is genieten van een uitzicht.Wat voel je je dan klein!

We vermaken ons best tot we aan Sil zien dat hij naar lucht loopt te happen! De lucht hierboven is te ijl en hij krijgt niet genoeg zuurstof binnen. Zelf heb ik er ook last van en krijg ik hoofdpijn maar als ik rustig aan doe gaat het redelijk. We gaan terug omdat het echt niet goed gaat met Sil. Beneden aangekomen lopen we langzaam terug naar de camper. Daar zitten we op 2300 meter toch een stuk lager en dat merken we meteen. We doen het rustig aan en rijden naar de camping. Daar staan we in de sneeuw! Met Sil gaat het snel weer beter. Ik begin meteen de bedden af te halen omdat ik een wasserette heb gezien. De bedden worden verschoont en ook wijzelf nemen alle 3 een uitgebreide douche. We eten deze keer binnen omdat het buiten te koud word als de zon is onder gegaan.

Ondertussen hebben we contact met Hans en Hinke die bij Carson City staan en daar de omgeving hebben verkent. We spreken af dat we elkaar tegen lunch tijd gaan ontmoeten. We rijden dus de volgende morgen op ons gemak naar Carson City. Het gaat over verschillende passen en de wegen zijn goed, nog steeds veel sneeuw te zien en dat maakt het plaatje af.

Tegen 1 uur treffen we Hans en Hinke en na een korte lunch rijden we achter hun aan naar hun camper. Daar word weer heerlijk bijgepraat en Fabienne krijgt een rondleiding in hun camper. Ze kijkt haar ogen uit! Hinke heeft een lekkere chili gemaakt dus we eten gezamenlijk. Na het eten zitten we nog in de camper gezellig te buurten alvorens ieder zijn eigen bedje gaat opzoeken. Morgen zien we wel verder.

We vertrekken op tijd na het ontbijt en gaan eerst tanken, de benzineprijzen vliegen omhoog! Gisteren hebben we getankt in California voor 4.59$ (gallon) vandaag zijn we nog even in Nevada en kunnen tanken voor 2.95$ dus dat scheelt nogal. In de camper gaat 80 gallon benzine ongeveer 300 liter. Dus het scheelt nogal veel als je iets goedkoper kunt tanken.

We rijden via de 190 dwars door Death Valley het is gelukkig niet zo heet, en het is groen! Overal zien we groene planten met gele en paarse bloemen! We stoppen bij Zabriskie point en Fabienne loopt helemaal naar boven, wij kunnen dit niet helaas meer, maar we hebben hetzelfde gedaan enkele jaren geleden. Bij Mesquit Sanddunes maken we ook een stop en gebruiken we onze lunch.

Het is een flinke klim en ook een lange afdaling van 9% we ruiken onze nieuwe remmen dus Sil laat ze regelmatig afkoelen voor we verder rijden. De uitzichten zijn super mooi en zoals ik al schrijf alles is groen! Normaal is alles al dor en bruin maar nu zie je dat er toch nog heel veel bloeit en groeit. We komen aan in Lone Pine waar we overnachten om morgen weer verder te rijden.