Silvester en Yvon's journey

We zijn tot Yuma gekomen en hebben daar overnacht bij een casino en ja weer 125$ gewonnen bij de Bingo. De volgende dag zijn we doorgereden naar Tucson ook bij het casino. We zouden door kunnen rijden naar huis maar dan moeten we morgen dezelfde weg weer terug nemen.We moeten namelijk naar een CO2 keuring en die is hier vlakbij. Nou is het helemaal niet vervelend om bij het casino te staan maar omdat al de overwinteraars al onderweg naar huis zijn staan we helemaal alleen. Wel altijd met security.

De volgende morgen rijden we eerst naar de garage omdat de camper kraakt….ja Sil heeft zijn oren weer open. Aangekomen bij de garages komt de eigenaar Tony ons meteen begroeten. We hebben bij hem de camper in onderhoud. Hij kruipt onder de camper en roept een monteur die een bus siliconenspray bij zich heeft. We hebben bladveren en tussen de bladveren is het te droog en zit er zand. Alles word schoongemaakt en ingespoten ….weg kraken! Kosten niks gratis!

We rijden naar de emission controle. Je rijd de camper naar binnen waar hij met de achterwielen op de rollers komt te staan, hierna hangen ze iets in de uitlaat en moet Sil de motor op een bepaald toerental laten lopen. Maar Sil doet dat niet meer nadat ze een paar jaar geleden de camper niet goed op de rollers hadden staan was de band helemaal naar de knoppen. We hebben het vergoed gekregen maar helaas maar een band! Die was ook alleen kapot maar omdat het dubbel lucht is moet die andere band ook vernieuwd worden! Die kregen we dus niet vergoed! Dus Sil laat alles over aan de medewerkers daar zodat als die fouten maken zij dan ook verantwoordelijk zijn. De CO 2 uitstoot word gemeten is die te hoog dan komt de camper niet door de keuring en moet die eerst gemaakt worden. Nu was alles in orde en kunnen we naar de DMV voor de jaarlijkse stikker. De kosten voor de keuring 12.$ en de stikker 66$ dus voor 79$ zijn we weer klaar en kunnen we weer een jaar vooruit.

We rijden op ons gemak naar de Walmart en doen boodschappen hierna rijden we weer naar huis. Pat en Patty zijn blij ons weer te zien! Patty is gisteren geopereerd en heeft weer een nieuwe knie. Wonderlijk loopt ze al weer rond weliswaar met een looprekje maar het gaat heel goed! We krijgen de post en de pakketjes. Het verjaardags cadeau voor mijn zusje zit er ook bij dus dat kan ik opsturen. We spreken af dat ik voor de maaltijd ga zorgen zodat we dan bij kunnen praten over onze trip. ik geef Patty het cadeau van Fabienne en ze is er heel blij mee! Patty is gek op kroepoek en ze kan het hier ook kopen om het zelf te bakken maar het zijn altijd kleine stukjes. Fabienne heeft grote bladen meegebracht dus ze kan vooruit!

Wij gaan eerst de camper weer op zijn plaats zetten en aansluiten,ook hangen we de luifel er weer aan. Het is 30 graden en dan wil je graag in de schaduw zitten. Ook doen we de raamisolatie voor de ramen. We kunnen wel naar buiten kijken maar de zon kan niet naar binnen. Ik ga deze week wel een keer de camper wassen omdat hij zo vies is. Maar nu nog even niet. De bloemen en planten staan er goed bij dus niks aan de hand.

We hebben een gezamenlijke maaltijd en we praten de Pats weer helemaal bij. s’avonds als we net klaar zijn met douchen hoort Sil een hoop lawaai buiten dus gaat hij kijken. 2 Javelinas lopen in de tuin en hebben mijn emmer met vogelvoer open gemaakt! Ze kunnen die deksels er zo afkrijgen! Dit zijn 2 vrouwtjes en we zijn voorzichtig omdat als er baby’s zijn ze heel gevaarlijk kunnen reageren en aanvallen. Maar geen baby te zien en de twee dames rommelen wat in de tuin rond. Ik heb ook water staan voor de vogels en daar drinken ze van. Meestal zie je deze beesten niet hoogstens als ze oversteken. Ze lijken op varkens maar zijn het niet. Misschien een verre afstammeling. Sil heeft ze nog nooit zo dichtbij gezien, ik zelf wel toen ik in een tentje zat om vogels te spotten. Toen kwam een Javelina langzaam aan gelopen. Ze zijn stekeblind maar hun gehoor is prima! Ze hebben dan ook geen last van onze schijnwerper. Ze scharrelen zeken een uur in de tuin rond en wij genieten hiervan. Volgens Pat kunnen we ze nu meer verwachten omdat ze nu weten dat er iets te eten valt. Jammer voor ze maar ik heb alle emmers nu in de caravan gezet.

De caravan en truck zijn te koop, we hebben ze op marktplaats gezet en in een paar fb groepen aangeboden. We willen langzaam alles gaan verkopen. Na bijna 14 jaar moeten we afscheid gaan nemen van Amerika. De camper komt volgend jaar aan de beurt maar nu dus eerst de truck en caravan. Dus wie interesse heeft laat het even weten. De truck heeft 122 mijl op de teller staan en is van 2005. Altijd goed onderhouden! We rijden er nog dagelijks mee. Banden zijn 2 jaar oud. Nieuwe accu. Het is een enkele cabine met een lang bed zoals ze dat hier noemen, wij hadden dat nodig voor de quad in te zetten. De caravan is van 1998 en ook in een goede staat geen lekkages en alles werkt ( ook belangrijk). Compleet met inboedel! Pannen potten borden bestek koffieapparaat waterkoker. Handdoeken lakens dekbed alles is een zeer goede staat. Het matras is een memory foam en bijna nieuw . Grote watertank. Airco. Lichtmetalen velgen. Geen schades. Inc 2 campingstoelen tafel en BBQ en tv dus het enigste wat je nodig hebt zijn je eigen koffers. Over de kussens van de dinette zitten hoezen. Zie foto’s .

En ja overal komt een einde aan ook aan de vakantie van Fabienne. Ze kijkt al uit naar volgend jaar! We hebben een extra koffer gekocht om alvast wat spullen mee naar huis te nemen onderanderen de auto onderdelen. We hebben alles in bubbel plastic ingepakt en de breekbare dingen gaan in de harde koffer. Ook gaan er wat kleren mee die hier niet meer gedragen gaan worden. Ik geef ook mijn jurkjes mee omdat die niet meer passen!! Ik ben weer een paar kilo aangekomen met mijn gesnoep! 🤔😧Het gaat er wel weer af maar nu nog niet 😫

Helaas word er weer het een en ander vergeten…..cadeau voor GertJan telefoon voor Justin, speciale stiften voor oma en zonnebril van Fabienne. Ik ga alles in een doosje stoppen en opsturen. Dus dat komt wel goed.

We rijden naar het vliegveld en vinden na even zoeken een parkeerplaats bij het vliegveld. Op 100 meter is een bushokje waar we op de shuttle kunnen naar terminal 4 . Bij het afgeven van de koffer is een koffer 200 gr te zwaar! Dus moer er iets overgeladen worden. Aan het gezicht van Fabienne en Sil te zien zijn ze pissig… Het is ook triest maar ja na de spullen over geladen te hebben worden de koffers goedgekeurd. We gaan eerst nog even naar United Airlines omdat ze onze tickets hebben omgezet en ik dat niet kan terug vinden. Op mijn app staat nog steeds de oude tickets. Na informatie ben ik gerustgesteld. We eten nog even een broodje gezamenlijk en ja dan komt het afscheid…..de emotie komen los bij iedereen. Een traan en een lach dikke kussen en een hug….en daar gaat ze….

Ondertussen is het voor ons te laat om Los Angeles uit te rijden dus we gaan naar de camping terug waar we gelukkig nog een plaats hebben. Op een andere state park vroegen ze 75 $ ! Belachelijk duur! Hebben we dus niet gedaan! Nergens mag je parkeren! Overal staan borden verboden te overnachten. Nee het is geen pretje meer om door Californië te rijden voor ons zeker niet meer.

Ondertussen hebben we gehoord dat Fabienne goed is aangekomen in Brussel en dat ze een goede vlucht heeft gehad.

In Old Town zijn we ook in 2001 geweest samen met René Rogier en Maresca dus er komen veel herinneringen naar boven. Het was in een periode in mijn leven die ik geen tweede keer wil over doen. Maar ook de slechte herinneringen verdwijnen en de mooie blijven….

We lopen door straatjes met Mexicaanse winkeltjes en een heleboel souveniertjes. Daar hebben we genoeg van gekocht in de afgelopen jaren. Het is niet druk dus we hebben alle tijd om ons te vermaken.we hebben een map van San Diego met alle interessante gebieden. Maar alles ligt ver uit elkaar. We parkeren de auto en lopen over de boulevard.Er liggen een aantal grote schepen die je kunt bezoeken, ze lagen er ook in 2012 toen hebben we de boten bezocht. Alleen het immens grote vliegdek schip hebben we toen niet gedaan. We lopen er nu wel naar toen maar we vinden de intree te duur dus doen we het niet. Er zijn genoeg andere dingen te bezichtigen. We zien een mooi beeld van een matroos en zijn liefje.

We zien ook veel mensen op zogenaamde elektrische step . Er staat op dat je ze zo kunt meenemen en erop kunt en mag rondrijden. Daar wil ik meer van weten….er staat een app op die je op je telefoon moet zetten. Via de app gaat alles verder. Ik probeer de app te installeren en ja hoor na betaling is de step geactiveerd! Sil mag het voor mij uitproberen…..hij staat erop en weg is hij 😂😂😂😂 dit is lachen!

Sil en Fabienne zetten ook de app op hun telefoon en activeren hun step! En ja hoor daar gaan we! Wat een uitvinding! Je zie de steppen overal staan langs de weg op de stoep. Ze hebben zelfs met 3 wielen. Geweldig om op deze manier door San Diego te rijden ( of steppen) . We rijden naar het Historic Heart Of San Diego het Gaslamp Quartern. We zoeken naar het Hard Rock Hotel omdat Fabienne een t-shirt moet hebben voor een collega van haar. We gaan steeds harder en krijgen de smaak te pakken…..je moet eigenlijk een helm op en op het fietspad rijden maar we zien ‘collega steppers ‘ ook gebruik maken van de stoep dus wij ook.

We maken nog een stop bij Dunkin Donuts voor een kleine lunch. Nadat we terug zijn bij de auto is het een kwestie van je step afmelden. En op de stoep zetten. We hadden de step ook gezien in San Francisco maar er toen geen aandacht aan besteed. Maar ik kan het iedereen aanraden!

Ons mam heeft mij gevraagd om hier ook mijn ervaring neer te zetten over het met een RV rond trekken.

Ik vond het weer een hele belevenis. Was in 2017 al met de camper (RV) met hun weg geweest dus ik wist wel al wat ik kon gaan verwachten; namelijk een hoop vrijheid overal waar je naar toe gaat , flexibiliteit in het aanpassen van je route en dat je overal kunt slapen waar je maar wilt.

Nu is dat slapen waar je maar wilt makkelijk in bijvoorbeeld Arizona en Nevada maar voor California is dat wel ff wat anders. Heb je in oa Arizona en Nevada veel BLM land waar je gratis op hele mooie plaatsen kunt overnachten met uitzichten waar de dure campings jaloers op zijn, dan is dat in Californië wel ff anders.

Daar is het niet zo eenvoudig om een betaalbare camping te vinden , vaak zijn ze in het weekend al vol omdat de Amerikanen dan juist er op uit gaan , dus al volgeboekt zijn en vrij duur ( $ 160 per nacht is niks ).

Toch hebben we er een mooie mix van kunnen maken; van iets duurdere campings ( max $ 55 per nacht ) tot gratis overnachten op het laatste stukje BLM of bij de Homedepot ( soort van extreem grote Gamma ).

Het leuke van het reizen met een camper is vooral dat je echt alles bij je hebt; bed , keuken , water ( in een grote tank ) , elektriciteit ( generator ), douche en wc. Je bent dus nergens van afhankelijk en juist daarom is dat BLM kamperen zo leuk ! Lekker rustig en je hebt alles bij. Om de paar dagen heb je wel een camping nodig natuurlijk om je water bij de vullen en je opslagtanks te legen maar dat kàn weer als voordeel hebben dat je dan misschien wel een camping met zwembad treft 😁.

Leuk is ook voor onderweg dat je hoog zit en dus echt een mooi uitzicht hebt over de weg en route die je rijdt.

Jammer dat je met een grote camper niet zo makkelijk een grote stad in kunt maar voor ongeveer $ 45 per dag ( met een volledig afgedekte verzekering die je echt wel nodig hebt en je goed op moet letten dat die erbij zit ) heb je een leuke huurauto waarmee je dan de stad kunt gaan bezoeken. Sommige verhuurbedrijven bieden een gratis pick-up en bring back service aan waardoor je niet met de camper naar het bedrijf hoeft. Iets waar wij in San Diego gebruik van hebben gemaakt. Lekker luxe !!!

Ik heb deze drie weken echt ervaren als in een woord geweldig en ben pap en mam ook ontzettend dankbaar dat ik met hun mee mocht.

De komende dagen als ik terug in Nederland ben heb ik dan ook echt nodig om hetgeen er allemaal gezien is te verwerken en terug te bekijken.

Foto’s en video’s genoeg dus ik vermaak me wel.

Ik kan het niet genoeg zeggen;

Thanks mom an dad. Love you both 💋❤️

❤️❤️💋

We staan vroeg op om vandaag naar Sea World te gaan. We hebben Fabienne dit cadeau gedaan omdat ze volgende week jarig is. We hebben een auto gehuurd bij Enterprice die komen ons op halen op de camping. Ik dacht dat ik een deal had maar helaas komen we op het kantoor van dit bedrijf erachter dat er geen verzekering bij zit! Dus geen deal meer! Dus nooit geen auto meer van dit bedrijf weer een les geleerd….

Toch laten we de pret niet drukken we gaan er een fijne dag van maken! Het weer is perfect voor een dag als deze niet te warm en niet druk. Er zijn verschillende shows ; zeeleeuwen, Orca’s, dolfijnen ze volgen elkaar allemaal op met een uur tussen de shows voor andere dingen te bekijken. Een paar dingen zijn helemaal nog niet open.

De shows zijn mooi en onze voorkeur gaat toch wel naar de show van de orca’s wat een prachtige beesten! We hebben broodjes drinken en fruit meegenomen en eten dat op ons gemak op. Ik ga samen met Fabienne in een rollercoaster, de volgende vind ik iets te…..dus daar ga ik niet in. We vermaken ons de hele dag helaas gaat het park om 1700u al dicht. Het park is op 15 min van onze camping dus dat is te doen. Morgen gaan we San Diego bezoeken. We hebben een leuke map met alle bijzonderheden van de stad. Het is de laatste dag van Fabienne dan zit het er weer op helaas. Wat vliegen 3 weken toch snel om! We weten zeker dat ze genoten heeft! Ik zal haar vragen of ze zelf iets op de blog wil zetten. Haar eigen ervaringen over Amerika en kamperen/Camper.

We gaan op tijd naar bed nadat Sil de camper verplaatst heeft, we staan nu uit het zicht van de weg en dichter bij Home Depo waar we een goede WiFi hebben. Ook belangrijk natuurlijk….Het is een rustige nacht en Sil en Fabienne worden pas om 8 uur wakker ik was al eerder wakker en lag te lezen. Na het ontbijt gaan we eerst tanken. We kijken iedere keer op de website Gasbuddy waar iedere dag de benzine prijzen worden bijgehouden door de leden van deze Gasbuddy. We vinden een benzinestation waar de benzine 3.95$ per gallon is. Er gaat iedere keer voor bijna 200$ in! Vooral omdat we nu meer bergop rijden verbruiken we veel meer. Maar ja het is niet anders.

We rijden nu verder over de 101 / 1 naar Santa Barbara. Langzaam komt dan Los Angeles in zicht waarvan we besloten hebben om die links te laten liggen en meteen door te rijden naar San Diego. Los Angeles is groot en een crime om doorheen te rijden speciaal met de camper. Er waren 2 dingen die Fabienne graag wilde zien, de Hollywood letters en de sterren in de straat ( Beveley Hills blv ) voor de camper geen optie en om een auto te huren alleen voor dit…..

We staan op Hobson Beach campground weer met ons neus op het strand. Het weer is goed alhoewel bewolkt maar niet koud. We hebben geen service dus geen water en stroom maar dat hebben we zelf. Wel hebben we een goede internet wat ook belangrijk is natuurlijk. Even onze sociale netwerken bijwerken natuurlijk….we staan aan de 1 en in de verte zien we de 101 snelweg. Eten doen we binnen omdat Sil en Fabienne het te koud vinden buiten….

Ik maak een kleine strandwandeling maar hou het water ook in de gaten. Het is nu hoog tij. Ik maak een filmpje voor Fabienne….

We liggen dit keer laat in bed maar slapen heerlijk uit tot 8 uur. We vertrekken weer om 9.30 u we zitten op 100 km van Los Angeles en daar willen we vandaag door heen.

In San Diego is meer te beleven ( Zoo, Sea World, de baai met de schepen. En het is een gezellige stad als je door de zwervers en armoede heen kunt kijken…

We staan op tijd op en lopen nog even naar het strand. We staan echt bijna op het strand. We treuzelen iets te lang voordat we de kustweg verder gaan rijden. Het is zaterdag dus de campings zitten vol! Daar kun je niks aan doen,ook op de parkeerplaatsen mag je niet staan en overnachten. Ik wil de kustweg verder af rijden omdat ik weet hoe mooi die is. Prachtige vergezichten de zogenaamde lookouts..

In het begin rijden we weer in een file ik word hier schijtziek van! Slechte wegen en files zijn irritatie nummer 1. Later word het rustiger op de weg en het is knap hoe Sil deze 11 meter over de smalle weg weet te manoeuvreren. Veel haarspeld bochten en helling op en neer….ik film weer veel en als ik weer thuis ben in Tucson ga ik die wel monteren. Nu met beperkt internet is het niet te doen. We maken geregeld een stop om foto’s te maken. Fabienne komt dus toch tot de conclusie dat ze deze weg niet had willen missen.

Overal zijn de campings vol (allicht het is weekend) dus nergens plaats. Ik had al besloten om dan van de 1 af te gaan en naar de 101 te rijden om daar een plek te zoeken. En ja bij de Home Depo ( soort gamma/Praxis) rijden we de parkeerplaats op. We gaan ergens achterin staan zodat we niet in het zicht staan. Morgenvroeg rijden we toch weer op tijd weg. Bij de Walmart mag niet meer overnacht worden.

We zijn vanmorgen vroeg op om 6.30 loopt de wekker af en nemen we snel een ontbijt. Fabienne gaat de was doen en ik breng de huurauto terug naar het vliegveld. Sil neemt de zorg op zich van de camper, het dumpen van de tanken en het weer vullen met drinkwater. Het vuil weggooien en alles weer vastzetten.

Ik zet Fabienne af bij de Laundry samen met 3 grote tassen was, we hebben de lakens en dekbedovertrekken ook afgehaald om uit te wassen zodat ze er straks weer schoon op kunnen. Ik rij op mijn gemak naar het vliegveld, de auto moet voor 9 uur weer binnen zijn. Het is ongeveer 3 kwartier rijden. Als ik bijna bij het vliegveld ben krijg ik een berichtje van Fabienne : waar zijn jullie ? Ik moet naar de wc en er is geen wc in de Laundry……. ai dat word dus ophouden voor haar… ik lever de auto in en loop door de hal waar de verhuurbedrijven zitten. We moeten voor de extra dag 37$ betalen incl verzekeringen. Dus dat valt wel mee. Als ik buiten zit te wachten komt even later Sil aangereden en stap ik in. Ook Sil heeft een berichtje gekregen van Fabienne…..Sil wil eerst nog even gaan tanken maar dat heb ik afgeraden gezien Fabienne haar positie ….als we de straat in rijden waar de Laundry is staat ze al te wachten om in te stappen ze vliegt naar de wc en roept dat de was nog in de droger zit. Ik ga naar binnen en begin alles op te vouwen en even later komt Fabienne ook. We stappen in en leggen de was op bed die komt later wel.

We rijden onder San Francisco langs naar Santa Cruz. We rijden de ene file in en de andere uit! Dit is niet leuk meer! Dit is zeker de laatste keer dat we Californië aandoen. De wegen zijn ronduit slecht en de campings peperduur! We hebben geen reservering gemaakt omdat het moeilijk in te schatten is waar we eindigen om te overnachten. Uiteindelijk zijn we moe van de file hebben we honger en willen we stoppen. Overal langs de 1 staan bordjes dat je niet mag parkeren of overnachten. Je kunt echt geen kant uit. We vinden uiteindelijk een camping een state park waar we met uitzicht op zee 55$ voor moeten betalen! Geen service dus geen stroom of water niks. Maar wel een mooi uitzicht!

Fabienne begint zich af te vragen of we deze weg wel verder moeten rijden en of het niet beter is om onze plannen om te gooien. Maar ze heeft nog maar een paar dagen en deze kustweg is toch wel heel mooi! Ik hoop echt dat we niet meer in de file komen en amper met een slakkengang vooruit komen. We willen toch echt doorrijden naar San Diego.

Dit is onze extra dag die we niet gepland hadden maar toch besloten om naar toe te gaan. We kunnen niet verder naar het noorden om de Redwood trees te bekijken in het Sequoia National Park dus gaan we naar Muir Woods een kleiner National park waar Fabienne toch een idee heeft van de grote bomen. Het is maar op enkele plaatsen in Amerika waar deze bomen staan.

Als we aankomen krijgen we te horen dat we terug moeten de heuvel op om een online reservering te maken voor het parkeren. We rijden dus terug de heuvel op en Fabienne reserveerde een parkeerplaats en koopt meteen 3 kaartjes. We moeten wachten tot half 12 maar dat is geen probleem omdat we dan onze meegebrachte lunch kunnen nuttigen. ( de reden waarom we de berg op moesten was omdat er beneden geen bereik was van telefoon en internet)

Na de lunch rijden we weer naar beneden en parkeren we de auto. We lopen naar de ingang en ik ga in de rij staan bij de kassa als ik zie dat Sil zijn pas hier ook geldig is! We hoeven geen 15$ per persoon te betalen maar kunnen voor niks naar binnen! Scheelt toch 45$….

De route door dit park gaat lopend en er zijn verschillende hiking trails. We gaan voor de hele route. Het is gelukkig niet zo heel druk dat je amper een foto kunt maken omdat er achter je mensen staan om ook dezelfde foto te maken. We komen er achter dat we onze panorama instelling ook kunnen gebruiken van onder naar boven waardoor je beter de hoogte van de bomen kunt inschatten.

De hele trail duurt 3 uur en we genieten! Fabienne heeft geen spijt van de extra dag. We rijden op tijd terug en hebben nu een kleine file. We zijn op tijd terug bij de camping.

Morgen breng ik de auto terug, Fabienne rijd met me mee alleen zet ik haar ( en de wasmand ) af bij de Laundry. De bedden moeten verschoond worden dus we hebben veel. Sil gaat eerst naar de dump om te dumpen en water te vullen daarna rijd hij met de camper naar het vliegveld om mij op te halen en wij rijden dan terug om Fabienne en de was op te halen bij de Laundry. Hierna rijden we weer verder, nu naar de 101 kustweg. De mooiste van Amerika!

We rijden vroeg weg om de file te ontwijken maar helaas dat is niet mogelijk. We komen er weer in terecht maar nu is het te overzien. De 49 mijl route gaat door San Francisco en laat alle bijzonderheden zien van de stad zonder dat je daar naar hoeft te zoeken. We rijden door het financiële gedeelte van de stad en het is druk heel druk. Het is niet leuk en de borden zijn hier en daar weg. We hadden al gehoord dat er borden werden gestolen als souvenir….niet leuk als je de route aan het volgen bent dus. Fabienne had de route gedownload en op haar telefoon gezet en gehoopt dat ze deze kon aan zetten als we eenmaal op de route zaten maar nee dus…..ze heeft een hele tijd geprobeerd op ons door de stad te loodsen maar af en toe zaten we helemaal verkeerd. Dus in plaats van 49 mijl waren het veel meer…..

Als we in Chinatown komen zetten we de auto in een parkeergarage en lopen door de hoofdstraat. Dit is een grote wijk in San Francisco waar heel veel Chinezen wonen. Met heel veel toeristenwinkeltjes en restaurantjes. We gaan eerst wat winkeltjes af en Fabienne koopt een vest en wat kleine souveniertjes. We gaan lunchen in een mooi en schoon restaurant. Het is heerlijk! Ook zien we het bekende trammetje dat door de straat gaat.

Na Chinatown rijden we naar de Golden Gate die we niet mogen missen natuurlijk, wij zijn hier al 5 x eerder geweest maar het blijft leuk. Fabienne gaat uit haar dak want dit stond net als Alcatraz op haar Bucket list! Het weer is goed alleen waait er een koude wind. Hierna gaat de weg verder langs mooie museums waar we helaas geen tijd voor hebben. Ook de Japanse tuin kunnen we niet bezoeken wegens tijdgebrek. We rijden over de 101 naar het zuiden langs de zee. Hier zien we ook de leuke huisjes waar de stad ook beroemd om is.

Na een mooie route komen we in Castro, een wijk waar veel homo lesbienne en travestieten wonen, met veel eettenten en fancy restaurants! Ik kan me nog herinneren dat een paar jaar geleden aan de straatlantaarns de vaantjes hingen met de regenboogkleuren maar die zien we niet meer. Je kon aan alles zien dat dit Castro was maar nu niet meer wat de reden daar voor is weet ik niet.

We komen bij Twin Peaks aan een slingerweg omhoog naar een grandioos uitzicht over de stad! Ik had Fabienne al verteld dat we nog een prachtig uitzicht kregen en ze geniet van als wat ze ziet. Het is ondertussen al half 6 en het is nog 2 uur rijden terug naar de camping ( Inc de file) dus we rijden terug. Om 9 uur maak ik nog wat te eten klaar we hebben kliekjes dag…..dus makkelijk.

We vertrekken vroeg om zeker op tijd te zijn maar helaas we belanden in een file! We staan en rijden met een slakkengang en doen er meer als 4 uur over! Helaas komen we te laat bij de afvaart maar gelukkig zijn we niet de enige die te laat zijn. Er bleek een ongeluk te zijn geweest op de Bay Bridge waardoor er vertraging was. Tegen de tijd dat wij er zijn is er niets meer te zien.

Aangekomen bij de pier lopen Fabienne en Sil naar de kaartverkoop om te vertellen dat we te laat zijn en of we vandaag of morgen ingepland kunnen worden. We hebben geluk en we mogen met de afvaart van 1 uur mee. We hebben net nog tijd om even naar de toilet te gaan en Fabienne koopt nog snel voor ieder een banaan en een warme pretzel. Zodat we toch nog een “lunch ” hebben.

We gaan aan boord en het is druk maar niet zo druk dat je amper kunt staan. De boottocht duurt maar kort uiteindelijk is het maar 2 km. Bij aankomst krijgen we eerst een uitleg door een Ranger. Wat wel en wat we niet mogen….. Er gaat ook een busje naar de top voor de mensen die moeilijker te been zijn. Ik besluit de benenwagen te nemen en het op mijn gemak te doen. We gaan eerst naar een film over Alcatraz maar die interesseert me niet zo dus ik besluit buiten te wachten op Fabienne en Sil….. als de film is afgelopen komen ze niet naar buiten dus ik loop naar binnen maar ze zijn nergens te bekennen! Later blijkt dat ze een andere uitgang te hebben genomen…

Ik loop op mijn gemak de heuvel op en probeer Sil te bellen maar zijn telefoon werkt niet, dus bel ik Fabienne. Die verteld dat ze bij de watertoren staat…..in de eerste blik zie ik geen watertoren maar uiteindelijk zie ik hem. Ik loop naar boven maar zie geen Fabienne en Sil….later blijken er 2 watertorens te zijn.

Ik heb er genoeg van en besluit mijn eigen weg te gaan ik zie ze wel weer bij de boot. Bij het cellencomplex krijg je een geluid-cassette met de Nederlandstalige toer. Die pak ik en zie dat Sil en Fabienne ook in de rij staan. Dus ik kan mijn toer beginnen. Het is indrukwekkend om dit te zien, kleine cellen van 1,5 breed en 3 meter lang met daarin een bed en in de muur gemetseld tafeltje. Ook een wc staat erin. Natuurlijk is het geen luxe hotel en de gevangen die hier zaten hadden weinig kans om ooit vrij te komen.

We bekijken alles op ons gemak maar zien ook dat er veel is aangetast door wind en zee. De Nationale parken doen er alles aan om dit voor ons te bewaren en veilig te stellen voor de toekomst. Het is een mooie dag

We rijden op ons gemak terug naar Winters waar ik snel een maaltijd in elkaar flans we zijn moe. We hebben de rental car een dag langer om naar Muir Woods te gaan waar de gigantische bomen staan! Die mag Fabienne niet missen!

Maar morgen eerst de 49 mijl route die door San Francisco gaat en alle hoogte punten aandoet. Het zal weer een lange dag worden.

We staan vroeg op en gaan eerst de huurauto ophalen bij het vliegveld,dat gaat zonder problemen dus we rijden meteen terug om de camper terug te brengen naar de camping. We kleden ons om en vertrekken meteen naar San Francisco pier 39 staat op het programma. Het is ongeveer 1.5 uur rijden dus dat valt mee. We komen vlak bij de pier bij een parkeergarage uit waar we meteen de auto stallen.

We lopen op ons gemak naar de pier en bekijken eerst de bovenste verdieping en later de begane grond. Nog steeds liggen de zeeleeuwen op dezelfde plaats als dat we ze zagen in 2001. Alleen zijn er veel minder. We zien in de verte Alcatraz liggen waar we morgen naar toe gaan. We zijn er wel bewust van dat het koud zal zijn, er staat een flinke wind die koud is, de zon staat hoog aan de hemel en doet zijn best en als er geen wind zou staan was het zelfs warm. Maar nu is het te koud. Dus morgen lange broek en jassen aan.

We vermaken ons prima en tegen half 5 hebben we het wel gezien. We hebben een afspraak met Brent om tussen half 6 en 6 uur elkaar te ontmoeten in een restaurant op de helft van onze terug reis naar de camping. Hij heeft ons uitgenodigd in dit speciale restaurant in Crocket.Een restaurant met de naam Death Vis! We liggen helemaal in een deuk als we bij het restaurant aankomen het heet echt Death Vis!!!! Wie gaat hier nu eten?

Het is stampvol! Dus meer mensen als dat ik dacht! Het verhaal hierachter is zo gewoon dat ik er hartelijk om moet lachen.

We eten geweldig lekker met een prachtig uitzicht op de baai .we nemen afscheid van Brent en misschien zien we hem morgen nog even voor hij de volgende dag vertrekt naar Salt Lake City.

We vertrekken vroeg en gaan eerst tanken en dumpen. We tanken nu in Nevada waar de benzine nog goedkoop is 3.25 per gallon maar in Nevada zal dat aanzienlijk duurder zijn! We gooien hem vol! We tanken ook water en ondertussen maak ik de voorruit schoon.

We rijden over de 50 naar Lake Tahoe en ik zien dat we bij de camping komen waar we een paar jaar geleden op hebben gestaan Nevada Beach, het blijkt dat deze vandaag voor het eerst open gaat! We hebben geluk en staan vlakbij het water. Helaas mag er niet gevist worden…..we komen er maar niet aan toe om te vissen….

We blijven de hele dag op de camping en vermaken ons best, helaas staat er een koude wind dus echt aan het water blijven we niet lang. Fabienne heeft uitgedokterd dat ze languit op de tafel kan gaan liggen om te zonnen. Om in het hoge gras te gaan liggen is geen optie. Ze ligt heerlijk maar is aan het verbranden…

De volgende dag rijden we verder via de 50 een prachtige weg naar Sacramento die over een paar passen gaat. Er ligt nog veel sneeuw maar de wegen zijn goed te rijden. We genieten van de uit en vergezichten prachtig ! We komen aan in het plaatsje Winters waar we een paar dagen blijven. We boeken voor 4 dagen. Het is een mooie camping waar we al een paar keer zijn geweest. Wij noemen het de pauwen camping omdat hier veel pauwen lopen. Ik neem contact op met Brent en Kris een echtpaar waar we al een paar jaar een goede relatie mee hebben. Ze wonen in Winters. Brent reageert meteen en zegt dat hij vanavond ons komt bezoeken. Helaas is Kris er niet die is bij haar moeder Joys in Salt Lake City. Joys heeft een operatie gehad en heeft hulp nodig, ze is al 90 jaar en woont nog steeds op haar zelf. Kris vind het heel erg dat ze niet in Winters is maar het is niet anders. Brent brengt ons later die avond een bezoek en zegt meteen dat we zijn huis mogen gebruiken! Dit gaan we niet doen we hebben alles bij ons dus het is ook niet nodig. Hij vertrekt over 2 dagen naar Salt Lake om Een korte vakantie te hebben mat Kris. Hij geeft ons zijn tol-pas zodat we gebruik kunnen maken van Fast-Pass op de Baybridge. Hij heeft hem niet nodig. We hebben heel wat bij te praten en het word een gezellige avond alsof er geen 4 jaar tussen heeft gezeten….

Vandaag een rustdag, we doen boodschappen samen met Hans en Hinke. De hele dag hangen we wat rond bij de campers. Het weer is goed rond de 25 graden met een windje, Fabienne is verbrand en heeft last van zonnen allergie het gaat dus te hart! Ik heb allerlei smeerselen maar de she-butter helpt het best. Het is een stink spul maar het werkt goed.

We eten gezamenlijk ik heb nasi gemaakt met saté en weer een poging gemaakt om kokos makronen te maken maar ze zijn te dik en niet gaar. Dus ja een kok kan niet bakken en een bakker kan niet koken het is een gezegde maar het klopt bij mij! Ik blijf proberen om iets te bakken maar ik kan me beter bij mijn specialiteit houden het koken……

Morgen rijden we verder richting Sacramento. Hopelijk vinden we een camping vlakbij het vliegveld.

De County Camping is aan een klein riviertje waar ijskoud water door heen komt, hoogstwaarschijnlijk komt het uit de bergen waar nu nog sneeuw op ligt. Er zijn een paar plaatsen en we parkeren de camper. Ik loop terug naar het bord met inlichtingen en waar je door middel van een enveloppe moet betalen. Helaas liggen er geen enveloppe dus kan ik niet betalen…. ik ga terug naar de camper en maak zelf een envelop met de gegevens van de camper en 14$ voor de overnachting. Ik hang een kaartje aan onze paal met gereserveerd. Ik leg de envelop in de camper en hoop dat de Ranger komt om deze op te halen. We eten buiten op de picknick stellen die hier bij iedere plaats staan. Na het eten word het snel donker en gaan we naar binnen. De volgende morgen zien we nog steeds niemand verschijnen en na het ontbijt rijden we weer verder.

De 395 weg is mooi! We zien de bergketen van Yosemite en King Canyon. Er ligt nog veel sneeuw wat ook de oorzaak is dat de passen over deze bergen nog gesloten zijn. We genieten van de prachtige uitzichten! We passeren mooie meren maar helaas het visseizoen is nog niet open! De campings zijn ook nog gesloten. We komen in Mammoth Lake aan en rijden eerst naar het visitor centrum om informatie over de omgeving te halen. Hij geeft ons een map met de bijzonderheden en een vermelding dat er maar een camping open is. We verlaten het kantoor weer met veel info en rijden naar het ski gebied. Hier kunnen we met een kabelbaan omhoog maar ik vind de prijs te duur als Fabienne al de kaartjes heeft gekocht! We mogen met haar mee. Dat waarderen we erg en genieten van onze rit in de cabine. Het is erg druk met skiërs en snowboarders. We gaan via 2 liften naar een hoogte van 3350 meter! Het is koud boven maar we hebben ons erop gekleed. Het uitzicht is adembenemend! Een strakblauwe lucht bergpieken met sneeuw dis is genieten van een uitzicht.Wat voel je je dan klein!

We vermaken ons best tot we aan Sil zien dat hij naar lucht loopt te happen! De lucht hierboven is te ijl en hij krijgt niet genoeg zuurstof binnen. Zelf heb ik er ook last van en krijg ik hoofdpijn maar als ik rustig aan doe gaat het redelijk. We gaan terug omdat het echt niet goed gaat met Sil. Beneden aangekomen lopen we langzaam terug naar de camper. Daar zitten we op 2300 meter toch een stuk lager en dat merken we meteen. We doen het rustig aan en rijden naar de camping. Daar staan we in de sneeuw! Met Sil gaat het snel weer beter. Ik begin meteen de bedden af te halen omdat ik een wasserette heb gezien. De bedden worden verschoont en ook wijzelf nemen alle 3 een uitgebreide douche. We eten deze keer binnen omdat het buiten te koud word als de zon is onder gegaan.

Ondertussen hebben we contact met Hans en Hinke die bij Carson City staan en daar de omgeving hebben verkent. We spreken af dat we elkaar tegen lunch tijd gaan ontmoeten. We rijden dus de volgende morgen op ons gemak naar Carson City. Het gaat over verschillende passen en de wegen zijn goed, nog steeds veel sneeuw te zien en dat maakt het plaatje af.

Tegen 1 uur treffen we Hans en Hinke en na een korte lunch rijden we achter hun aan naar hun camper. Daar word weer heerlijk bijgepraat en Fabienne krijgt een rondleiding in hun camper. Ze kijkt haar ogen uit! Hinke heeft een lekkere chili gemaakt dus we eten gezamenlijk. Na het eten zitten we nog in de camper gezellig te buurten alvorens ieder zijn eigen bedje gaat opzoeken. Morgen zien we wel verder.

We vertrekken op tijd na het ontbijt en gaan eerst tanken, de benzineprijzen vliegen omhoog! Gisteren hebben we getankt in California voor 4.59$ (gallon) vandaag zijn we nog even in Nevada en kunnen tanken voor 2.95$ dus dat scheelt nogal. In de camper gaat 80 gallon benzine ongeveer 300 liter. Dus het scheelt nogal veel als je iets goedkoper kunt tanken.

We rijden via de 190 dwars door Death Valley het is gelukkig niet zo heet, en het is groen! Overal zien we groene planten met gele en paarse bloemen! We stoppen bij Zabriskie point en Fabienne loopt helemaal naar boven, wij kunnen dit niet helaas meer, maar we hebben hetzelfde gedaan enkele jaren geleden. Bij Mesquit Sanddunes maken we ook een stop en gebruiken we onze lunch.

Het is een flinke klim en ook een lange afdaling van 9% we ruiken onze nieuwe remmen dus Sil laat ze regelmatig afkoelen voor we verder rijden. De uitzichten zijn super mooi en zoals ik al schrijf alles is groen! Normaal is alles al dor en bruin maar nu zie je dat er toch nog heel veel bloeit en groeit. We komen aan in Lone Pine waar we overnachten om morgen weer verder te rijden.

We zijn in Pahrump aangekomen en zoeken een camping, de camping waar ik naar toe wilde konden we nog niet op met onze Passport America kaart pas na 1 mei. Dus een andere gevonden, we moeten 21$ betalen. De camping is midden in het dorp en recht tegenover het casino! Dus daar gaan we vanavond even kijken of er een bingo is…. Het weer is goed alleen staat er een flinke wind ! Sil heeft zijn handen vol gehad om de camper op de weg te houden maar gelukkig is alles goed gegaan. We eten binnen omdat anders het eten over de camping vliegt …

Na het eten lopen we naar het casino en ja we kunnen met de bingo meedoen dus Fabienne en ik kopen de kaarten a 33$ per stuk en gaan zitten. We spelen weer met de machine en niet met het papier. Fabienne heeft als eerste prijs 40$ en we krijgen er lol in! Als ze wederom prijs heeft 120$ liggen we helemaal in een deuk! Ook ik zelf win 80$ dus we gaan met winst terug naar de camper😂. Het was een leuke avond die we afsloten met een wijntje….

Morgen rijden we Death Valley in…

Na Parker gaan we eerst boodschappen doen bij de Walmart en hierna komen we in Lake Havasu City aan en willen we eerst gaan dumpen. We rijden een state park op maar deze is vol, omdat we alleen willen dumpen moeten we 15 $ betalen! Dat is belachelijk duur dus dat doe ik niet. Ik zoek via internet naar een Passport America campground en vind er een op 5 min van waar we nu staan. Normaal 44$ nu met 50% korting 22$ dus voor een paar dollars meer kunnen we dumpen en zwemmen. We schrijven ons in en krijgen een pull tru ( je rijd er op de ene kant in en de andere kant uit dus niet moeilijk doen met achteruit insteken) we gaan meteen door naar het zwembad en blijven daar na ook nog in een hot-tub gezeten te hebben (alsof het niet warm genoeg is).

Heerlijk even relaxen en voor Fabienne even bijkomen. Het eindigd ermee dat Sil en Fabienne lichtelijk dronken raken 😂😂😂 moet kunnen toch?

We slapen heerlijk mede of dankzij de drank maar we zijn vroeg wakker. Na het ontbijt rijden we weer eerst naar de Walmart omdat we een aansluiting zijn vergeten van de afvoer deze ligt hoogstwaarschijnlijk in de trailer. Sil koopt zijn onderdeel en Fabienne scoort een paar korte broeken.

We zijn aangekomen in Parker een klein plaatje aan de Colorado River. Ik heb een camping gevonden van BLM aan de rivier dus daar gaan we eerst naar op zoek. We steken de rivier over en zijn in California. Ik had mijn mandarijnen al verstopt. Omdat dat verboden is maar er is geen controle punt. We rijden de camping op en vinden een prachtige plaats met uitzicht op het water. Kosten 5$ maar omdat we een seniorenkaart hebben 2.50 $ geen aansluitingen maar er staan vuilcontainers en een wc huisje.

Helaas zijn de plaatsen aan het water al gereserveerd maar er staat nog niemand. Helaas mag je dan niet er gaan staan. Er zijn totaal 30 plaatsen. We proberen nog te gaan vissen maar er staat teveel stroming. Zelfs met heel veel lood aan je lijntje zie je het wegdrijven. Maar het weer is goed en we zitten heerlijk aan het water. Er zijn hier heel veel raceboten op het water maar ook kleinere speedboten met erachter banden waar kinderen op zitten. Mooi om te zien. Er word hard gevaren en sommigen boten maken nogal wat lawaai.

We koken en eten buiten op het picknick set die op iedere plaats aanwezig zijn. We hebben een prachtige zonsondergang en we zitten nog lekker lang buiten. Vanmorgen rijden we eerst naar de Walmart om wat boodschappen in te slaan.

Fabienne is gearriveerd! Het was een complete ontlading van emoticons toen ze me zag tranen met tuiten! En toen vroeg ik ook nog of iemand een foto wilde maken van ons beide ……dus het gezichtje is met tranen…

Maar ze is blij dat ze er is, de reis is goed gegaan en ze heeft af en toe geslapen. In plaats dat Sil ons ophaalt wacht hij bij een museum vlak bij het vliegveld. We nemen een taxi zodat Sil de drukke route naar en door het vliegveld niet hoeft te nemen. Het is een hartelijk weerzien met wederom de tranen….

Hierna rijden we naar het volgende casino om te overnachten. Het Desert Diamond casino.

We moeten ons eerst aanmelden, en we worden opgehaald met een verlengd golfkarretje zodat we niet in deze 37 graden hoeven te lopen. Bij binnenkomst worden onze watertjes ingenomen en krijgen te horen dat deze binnen gratis zijn. We melden ons bij de security en Sil moet terug om een papier in de camper te leggen. Buiten staat het golfkarretje er nog dus Sil krijgt een taxi. Fabienne en ik schrijven ons in en krijgen 10$ speelgeld en allerlei kortingen voor drankjes en eten. Als Sil terug komt schrijft hij zich ook in.

We eten wat en spelen onze 10$ op Fabienne weet er nog 40$ van te maken! We rijden weer terug met het golfkarretje, ondertussen is het heel heet in de camper dus Sil start de generator om de airco’s te laten draaien zodat het aardig afkoelt. Na een glas wijn maken we ons klaar om te gaan slapen. Er staan meerdere campers en vrachtwagens maar het is rustig. Vanmorgen waren we om 7 uur weer wakker en na een douche was Fabienne weer opgeknapt. Na het ontbijt rijden we naar Quartzite waar we zullen overnachten.

We rijden op ons gemak naar Phoenix waar we eerst een kleine lunch hebben met Bennes en Donna. Snowbirds die vanuit Iowa ieder jaar naar Arizona komen om te overwinteren. We hebben ze al in 2009 ontmoet en ieder jaar zien we ze terug. Ook nemen we afscheid van Mac en Sammy uit Alaska die op zoek gaan naar een huis in Washington state. In Phoenix rijden we eerst naar Ikea om nog wat boodschappen te doen, de IKEA’s zijn over de hele wereld hetzelfde de inrichting de looproute alles alleen de maten van beddengoed zijn verschillend. We kunnen en mogen hier overnachten maar dit is naast de snelweg en dat is echt geen doen. Dus rijden we naar een casino. Het eerste casino Gilla River Casino waar we op rijden worden we naar een plaats gestuurd waar vrachtwagens en campers mogen staan. Maar hier willen we niet staan tussen de vrachtwagens die de hele nacht hun airco laten draaien. Dus rijden we naar de volgende Casino ( er zijn er veel) Lone Butte Casino. Hier worden we ook verwezen naar een plaats speciaal voor vrachtwagens en campers. Als we aankomen staat er een kleine camper en daar gaan we bij staan. Later komt er nog een . Ook komen er 2 vrachtwagens bij staan maar die staan verder van ons vandaan zodat we hun generator niet horen.

De volgende morgen is iedereen al vertrokken en laten wij onze generator lopen voor de koffie en magnetron. We hebben een rustig ontbijtje. We horen van onze dochter dat ze onderweg is met het vliegtuig van British Airways we halen haar vanavond op om 17.30u van het international AirPort van Phoenix. In de tussen tijd rijden wij naar de grote mall van Arizona om daar onze tijd te verdoen tot we naar het vliegveld kunnen rijden. Sil zet mij dan af en rijd naar de parkeerplaats vlak bij het vliegveld en wacht dan mijn telefoontje af. Als Fabienne is gearriveerd en haar koffer heeft dan lopen we naar buiten en bel ik Sil zodat hij ons kan oppikken. Zo hebben we het in het verleden ook gedaan. We rijden dan naar het volgende casino om weer te overnachten. De rit is kort om Fabienne de rust te geven die ze nodig heeft. Omdat het maar een paar uur is pakken we bewust geen camping, om 35$ te betalen voor een paar uur te slapen is gekkenwerk. Daar zijn dus de casino’s voor. Het word 37 graden…..

We zijn er klaar voor, afgelopen zondag zijn ook nog de remmen vernieuwd door Patrick en Sil. Een hels karwij omdat de zware banden eraf moesten. De achterbanden zijn dubbel dus nog meer werk. Maar de remblokken waren totaal versleten! Gelukkig waren de riemschijven nog in orde. Toch een karwij dat de hele zondag heeft geduurd maar toch ook weer genoeg $ uitgespaard.

De hengel voor Fabienne is gekocht de auto voor San Francisco is gehuurd voor 3 volle dagen. We hebben kaartjes voor een bezoek aan Alcatraz ( normaal bijna niet aan te komen en 6 maanden van te voren reserveren). Misschien omdat het nog vroeg in het jaar is dat we nog aan kaartjes konden komen. We hebben de generator ook weer opgehaald voor het geval de generator van de camper het niet doet. Op een bepaalde hoogte hield hij het voor gezien, er is een bepaalde instelling nodig maar die hebben we nog niet gevonden…ook hebben we een kleine Griddl gekocht. Dus we kunnen grillen. Ik heb bij Costco speklappen ontdekt en gekocht. In al die jaren nog nooit gevonden! Wel bacon die dan iets dikker is gesneden maar geen speklapjes.

Wel zullen we de zomerkleding hoogstwaarschijnlijk niet nodig hebben omdat het misschien koud kan zijn, hier in Tucson gaat de komende dagen de temperatuur weer boven de 30 graden uitkomen. Maar dat zal het niet zijn in San Francisco….ik heb een extra dekbed voor Fabienne meegenomen omdat het zo’n kou lijder is…..dat word nog wat bij een kampvuur.

We zijn ons eigen toch aan het oriënteren om volgend jaar de camper te verkopen Sil word dan 75. Wel zouden we hem het liefst aan iemand verkopen die er net zoveel plezier meer zal hebben als we zelf hebben gehad. Voor het reizen is het een ideale camper ook omdat hij geen slide Out heeft. Voor 2 a 3 personen groot genoeg. Wel zou ik hem dan willen verkopen met de hele inboedel omdat je die onmogelijk mee kunt nemen. Deze camper zou nog gerust jaren mee kunnen omdat we hem altijd goed hebben onderhouden en de vorige eigenaren Hans en Hinke ook. De caravan gaat er dit jaar nog uit omdat we die helemaal niet meer gebruiken. Daar hoeven we ook niet mee te leuren omdat ook die er nog goed uit ziet. Geen lekkage’s en alles werkt! Dat is het voornaamste. We hebben dan 14 mooie jaren gehad die niemand ons af neemt. Met veel mooie herinneringen! Maar misschien word het dan tijd om ons ergens anders op te focussen. Zolang de gezondheid het toelaat zullen wij blijven reizen…

Vandaag zijn er 6 nieuwe banden op de camper gekomen de oude waren in een slechte staat en aan vervanging toe. Tevens heeft Sil de camper uit laten lijnen maar dat was hoogstwaarschijnlijk niet nodig. Maar ja bij Sil is het veiligheid voor alles. Tijdens het verwisselen van de banden zagen ze bij het bedrijf dat de remblokken aan vernieuwing toe zijn. Dat zou dan een ander bedrijf moeten doen maar Sil heeft Patrick gevraagd of ze dat samen kunnen doen. AS zondag komt Patrick om te helpen met de remblokken. Ook is de olie vernieuwd dus als alles klaar is dan kunnen we vertrekken.

ik ben een route uit aan het zetten om met Fabienne te gaan rijden. We willen uiteraard ook een aantal meren gaan bezoeken om te gaan vissen! We moeten nog een hengeltje gaan halen voor Fabienne. Ze wil ook graag mee gaan vissen. We hebben in Nederland een rookoventje gekocht om de forellen te kunnen roken, deze oven kan op het gasfornuis gezet worden op de laagste stand. We rijden via Death Valley naar Sacramento waar we een auto gaan huren voor 3 dagen om San Francisco te bezoeken.We gaan daar echt niet met de camper doorheen rijden! Plus een auto is makkelijker parkeren.

Ik denk dat we nog op tijd zijn voor Death Valley omdat je daar beter niet doorheen kunt rijden als het hoogzomer en 55 graden is. We kijken er weer naar uit en hebben er zin is! Het enigste punt is dat de benzine prijs hier omhoog vliegt! In 4 weken al 0.35 cent meer geworden en California staat bekent om haar hogere benzine prijzen! Maar blijven we daarom thuis nee hoor we gaan gewoon een paar keer vrij staan zodat we geen camping kosten hebben. Fabienne is ook al gewend aan het fenomeen vrij staan.

Na San Francisco komt de 101 Hyw aan de beurt en rijden we langzaam langs de kust naar LA en San Diego. We gaan het allemaal meemaken.

Ik ben bijna klaar in de tuin van de Pats het ziet er weer mooi uit maar volgend jaar zullen ze iets moeten doen aan het onkruid want het is zwaar werk en het lukt mij ook niet meer. Sil heeft veel last van zijn schouder dus die wil ik ook niet belasten. Hij heeft een schouderband gescheurd en klaagt hier al een hele tijd over, het heeft tijd nodig zeggen de doktoren dan en stoppen je vol met pijnstillers.

Sil heeft me zover dat ik mee ga naar sloperijen in de buurt, hij heeft een paar PT Cruisers zien staan en daar wil hij de onderdelen van af halen die hij kan gebruiken. Iedere dag reed hij naar die sloperij en kwam dan thuis met mooie spullen voor in zijn auto. Veel dingen zijn in Nederland niet meer te koop en hij vindt ze hier voor een paar dollar! En nu moet ik mee om te kijken of ik ook nog iets zie wat we kunnen gebruiken…..zelf is hij al een spoiler van een auto af aan halen die hij ook denkt te kunnen gebruiken.Een ding is zeker als hij het niet kan gebruiken dan zijn er zeker leden van de PT Cruiser club die er heel blij mee zijn! Ik loop er een beetje verloren bij omdat ik niet goed weet wat ik op een sloperij moet doen….zet mij op een hout bewerkings bedrijf neer en je krijgt me niet meer mee maar een sloperij dat heb ik niks mee….

Onze Sil was gisteren jarig en werd 74 jaar! We hadden de hele dag in de tuin van de Pats gewerkt en later werden we uitgenodigd om mee te gaan eten. We zijn met Margie en de Pats naar Sweet Tomatos geweest een soep en salade restaurant. Heerlijk en goed voor de lijn als je het ijsje laat staan….het was gezellig.

Eerst over Gate Pass een stukje door het National Park.

Hierna naar de Mission, prachtig kerkje.

Zo zag het er eerst uit…..

En nu na een paar dagen heel hard werken ziet het er zo uit…..

Ik ben begonnen in de tuin van de Pats, alle onkruid moet eruit maar dat kan met de kanten maaier.Als ik dat gedaan heb ziet het er niet uit maar ze zijn tevreden…Ik begin in mijn eigen tuintje en trek het gras eruit. Dit gaat veel beter en sneller. Zo kan ik tenminste zien wat er rondkruipt in mijn tuin…Ik snoei de bomen maar blijf voorzichtig omdat deze bomen ook stekels hebben en die doen ontzettend zeer. Ik knip stukjes van de takken af en laat die in een emmer vallen zodat ik ze niet hoef aan te raken…Het begint er weer netjes uit te zien en nu kan ik ook zien welke planten verzet moeten worden. Ze staan teveel op een hoopje dus ik moet ze verder uit elkaar gaan zetten. Ik ben ook de oude bloemen uit de oleanders aan het halen omdat iemand mij ingefluisterd heeft dat ze dan meer bloemen krijgen. (Bedankt Henk we gaan er van genieten)

Sil heeft de afspraken van de banden al gemaakt er moeten 6 nieuwe banden op en de camper moet uitgelijnd worden dat gebeurt bij een ander bedrijf. Omdat we er ook in wonen moet alles op een dag gebeuren. Het is dan de taak om goede afspraken te maken anders gooien ze er met de pet na. Het rare is dat de banden klein zijn kleiner als de banden van de truck. Het maakt in de kosten wel iets uit de kleinere zijn iets goedkoper maar al met al gaat het toch 1000$ kosten. Maar omdat we hem volgend jaar gaan verkopen willen we dat niet doen met een stel slechte banden.

We hebben de route klaar voor Fabienne die 19 April aankomt, Of we hem linksom of rechtsom gaan rijden weten we nog niet dat zien we wel. De truck zou in de eerste plaats mee gaan maar we hebben besloten om die thuis in Tucson te laten. Voor de bezichtiging van San Francisco huren we een huurauto. Dat is gemakkelijker dan met de camper door de stad te rijden wat met dit gevaarte al helemaal niet gaat. We zetten de camper dan in de buurt van Sacramento op een camping en rijden dan met de auto naar San Francisco. Verder weten we dat we overal terecht kunnen met de camper de wegen zijn er op gemaakt om met zo’n bakbeest te rijden. Ook het parkeren is nooit een probleem geweest dus het gaat goed komen.

Hans en Hinke gaan vertrekken ze rijden eerst nog even naar de garage om de olie te laten verversen, daarna gaan ze naar het casino om daar te overnachten. We hebben afgesproken bij Marvin die ons heeft uitgenodigd om iets te gaan eten bij een lokaal restaurantje. Bij Marvin aangekomen zien we een prachtige auto staan waar ik al jaren verliefd op ben maar helaas nooit heb kunnen betalen en nu al helemaal niet meer omdat ze onbetaalbaar zijn geworden!

Een prachtige Carmann Gia uit 1987 nog in een super mooie staat! De binnenkant verdiend wat aandacht maar dat laat ik aan Marvin over hij heeft de spullen al in huis gehaald. De Volkswagen Kever uit 1967 heeft hij zelf in Duitsland gekocht toen hij in Soesterberg gelegerd was. Hij heeft toen de Kever ingevoerd in Amerika en hier in het begin mee gereden. De kever is verkocht en word deze week verstuurd naar Minnesota.

Na het heerlijke eten nemen we afscheid van Hans en Hinke, ze rijden eerst richting Yuma en daarna weten ze het nog niet precies. Het zal zeker een stuk rustiger worden nu ze een kleine auto erbij hebben. Wij wensen ze veel veilige km en misschien zien we ze nog over 3 maanden.

We hebben een gezamenlijk diner bij Pat en Patty, Hans Hinke Sammy Mac Margie Sil en ikzelf zijn aanwezig. Patty heeft 3 grote spare ribs gekocht die even in de oven moeten. Ik heb een aardappelsalade en gewone salade gemaakt met daarbij ook een koolsla salade. Hinke heeft een fruitsalade gemaakt dus we zitten te smullen! Sammy heeft een Dutch Apple pie gebakken. Daarbij komt het ijs en de slagroom!

Het is weer een dag met veel oude en nieuwe verhalen af en toe met een lach en een traan. Herinneringen aan vervlogen tijden maar ook hele recente verhalen die onder een biertje en wijntje verteld worden. Ook vandaag laat de zon zich volop zien en langzaam word het per dag warmer. We zijn flink verbrand dus zien eruit als rode kreeften! Ik zelf sta onder de bultjes van de zonneallergie. Dat word de komende dagen flink smeren…

We zijn al vroeg op weg naar de “Thunder & Lightning Over Arizona” een 2 jarige luchtshow op de militaire basis. Het is druk heel druk! Wij denken we gaan op tijd weg zodat we onze auto makkelijk kunnen parkeren…..fout dus dat denken duizenden andere ook! Alles word door de militairen tot in de puntjes begeleid. De controle is zeer streng! Geen rugzakken koelboxen vouwstoeltjes water enz enz. Bij binnenkomst word alles gecontroleerd, maar ik verbaas me over deze controles schijnbaar zijn ineens de regeltjes versoepeld omdat ik mensen met koelboxen rugzakken en vouwstoeltjes lopen.Ik vraag het toch even na en inderdaad ze hebben de regels versoepeld alleen waren die nog niet vermeld op de website! Het is een strakblauwe lucht dus dat word genieten! De zon is zich al aan het opwarmen dus dat beloofd een mooie dag te worden. We moeten nog een heel eind lopen voor we alles goed kunnen overzien. We staan in de volle zon maar ik loop toch naar het overkapte gedeelte om niet te verbranden. De show begint al vanouds met het Amerikaanse volkslied. Iedereen staat prompt stil en met het hand op het hard en de hoed of pet in de andere hand is het iedere keer weer verbazend wekkend om te zien hoeveel respect de mensen hier hebben voor de Amerikaanse vlag. Ik zie ze dat bij ons nog niet doen bij de Nederlandse vlag uitgezonderd bij finale wedstrijden van het voetbal…

Ook word er een demonstratie gegeven met een vrachtwagen met straalaandrijving, het is een spectaculair optreden. Als laatste het team RED BULL SKYDIVING TEAM mannetjes in rare pakken vliegen door de lucht…

Het is en blijft een prachtige show met veel spektakel.Iedereen geniet volop en ondertussen staan we te verbranden in de zon…Na de show eten we nog bij ons favorieten restaurantje https://sweettomatoes.com

5 dagen zijn we pas in Tucson en het lijkt net alsof we helemaal geen 8 maanden in Nederland zijn geweest! Alles komt langzaam weer op gang en aan de meeste drukte komt langzaam een eind.De verzekeringen zijn weer geregeld alsmede de nieuwe stickers voor op de nummerplaten. De meeste boodschappen zijn gedaan de nieuwe koffiemachine omgeruild omdat hij het niet meer deed. Bij Walmart zeiden ze dat er een 90 dagen omruilgarantie op zit en daar ben ik al 6 maanden overheen! Als ik uitleg dat we in Nederland zijn geweest en dat ik hem niet eerder kon terug brengen ging ze overstag en ik kreeg een giftcard om een nieuwe machine te kopen. Altijd een zeer goede service bij Walmart! Ook hebben we eindelijk een nieuwe magnetron! Ja Mieke er komt een eind aan het slaan en bonken op de deur van de oude magnetron. Als je maar hard genoeg op de juiste plaats sloeg dan had je een kans dat hij het weer deed. Dus toch maar gaan kijken voor een nieuwe…

We moeten nog nieuwe banden voor de camper hebben maar dat moet even wachten tot na 5 april. Onze oude verzekering loopt dan af en meteen begint de nieuwe. Omdat we de camper bij de Pats hebben staan is hij alleen verzekert tegen brand en diefstal, als we gaan reizen updaten we die naar een full-cover zodat de hele camper goed verzekert is. Dus nu nog even wachten dan kan Sil met de camper naar de bandenboer en meteen uit laten lijnen. Er gaan 6 banden op dus dat word een aanslag op onze spaarcenten…Maar ja zonder word het toch moeilijk rijden 😂.

Op onze rit door het National Park zien we heel veel bloemen, kleine paarse Lupine en California Puppy’s ! En dit is nog maar het begin! Er is zoveel water gevallen afgelopen zomer tijdens de moesson regens dat je goed kunt zien dat de cactussen verzadigd zijn, Ze zijn prachtig groen en dat beloofd wat betreffende de bloemen die over een paar weken komen! Ik kijk daar echt naar uit!

Ook de Occotillo cactus is een wonderbaarlijke plant, Je ziet stengels met stekels uit de grond komen en in het begin zijn ze bruin en dor en dan denk wat moet ik hier mee? Maar als het voorjaar begin worden de stengels groen en krijgen ze kleine blaadjes en aan de top van de stengel komt een prachtige oranje rode bloem! Ik verwonder me er altijd over hoe zo’n lelijke cactus toch zo mooi kan zijn! Ik heb er nu ook een in mijn tuin maar hij is nog klein en draagt nog geen bloemen. Dat duurt nog een paar jaar!

En ja ze zijn er weer de prachtigste zonsondergangen die je ooit hebt gezien, dit zijn die dingen die ik het meeste mis als ik in Nederland ben. De strakblauwe luchten en de zonsopkomst en zonsondergang.

• 

Het is wonderbaarlijk

als je ziet hoe de lucht in een paar minuten veranderd in zoveel schitterende kleuren! Van de ene minuut in de andere van diep rood naar turquoise geel en oranje. Ik kan daar echt helemaal ontroerd van raken….

De volgende dag rij ik met Pat en Patty naar het vliegveld om Margie op te halen, Margie is een zus van Patty en woont in Philadelphia. We zijn 2 jaar geleden samen naar Hawaii geweest, dus het is fijn om haar weer te zien. Ze is moe en ik rij dan ook meteen terug naar huis waar ik ook nog een hoop te doen heb. Ik maak een grote pan Babi pang gang zodat we s’avonds gezamenlijk kunnen eten.

Sil is heel druk om te zorgen dat alles weer opgestart kan worden, de kachel van de camper doet het nog niet maar dat zal een kleinigheid zijn omdat hij even gebrand heeft.Het is hier s’nachts nog koud tegen het vriespunt dus dan is een kachel niet verkeerd. Sil kennende zal hij er alles aan doen om dat in orde te krijgen. De caravan staat ook weer op stroom zodat we de koelkast en vriezer ook kunnen gebruiken indien nodig. Ik heb nog niets in de caravan opgeruimd maar zover ik heb kunnen zien ziet alles er nog mooi uit.

Hans en Hinke..

Hans en Hinke zijn ook aangekomen en rijden met hun camper met een nieuwe tow-car en huurauto. De tow-car is een 4×4 Jeep! Een prachtige auto waar ze de komende jaren veel plezier van zullen hebben. Hans heeft eindelijk zijn droomauto en camper! Een prachtig span waar we op een gezonde manier een tikkeltje jaloers op zijn…Ze gaan eerst de huurauto terug brengen en boodschappen doen. We eten gezamenlijk en hebben weer veel bij te praten. Heerlijk om met gelijkgestemde mensen over dezelfde passie te kunnen praten. ( Amerika en campers)

Het thuis gevoel is weer aanwezig in al zijn facetten. De camper staat er goed bij en ook de truck en caravan hebben niks geleden van 8 maanden afwezigheid. We gaan eerst naar Pat en Patty toe om hallo te zeggen en ze een knuffel te geven. Ook voor hun was 8 maanden een lange tijd. We sluiten de stroom aan om te zorgen dat de koelkast en vriezer weer kunnen koelen. Sil probeert de truck te starten maar dat lukt niet, na het nogmaals te proberen met de booster start de truck maar hij loopt belabberd, als Sil hem opnieuw start en rijd de truck langzaam achteruit tot die weer op de parkeerplaats staat. Als hij hem afzet en weer wil starten lukt het weer niet. We besluiten eerst maar boodschappen te gaan doen en een nieuwe accu kopen. We denken dat de accu kapot is. Hier moet je blij zijn als de accu 3 jaar oud word en deze zat er al 4 jaar in.

De tuin ziet groen het gras staat echt hoog en ik hou daar echt niet van omdat je dan de slangen niet ziet! Omdat nu het warm begint te worden komen die tevoorschijn en ze hebben honger! Nee niet mijn ding dus! Alles staat er wel mooi bij! Een plant heeft het niet overleeft en een paar cactussen niet maar dat is niet erg de rest staat er mooi bij. Ik moet echt aan de slag!

We rijden weer naar de Walmart om eerst boodschappen in te slaan. We vliegen weer door de immens grote supermarkt waar Sil ook zijn accu ophaalt. We pakken meteen 2sim-kaarten voor onze telefoon. Als we thuis zijn plaatst Sil de accu en sluit hem aan de truck start meteen en loopt zoals hij altijd moet lopen. We ruimen de boodschappen op en rijden beide naar het vliegveld op de huurauto terug te brengen. Alles is oké , hierna naar her verzekeringskantoor om de verzekering weer op te starten. Sil moet eerst even naar het keuringskantoor en dan naar de MDV voor een nieuwe sticker.

Het was weer een lange reis met op Schiphol al een vertraging van ruim 2 uur, gelukkig hebben we 4 uur overstaptijd in Houston Texas dus maak ik me niet druk. In Houston gaat alles weer goed en zijn we snel door de Immigratie. We krijgen te horen dat onze volgende vlucht naar Phoenix ook een uur vertraging heeft dus hebben we genoeg tijd voor een Starbucks koffie en iets lekkers….

Aangekomen op Phoenix gaan we direct door naar de rentalcars van Alamo. Alles is in orde en ze vraagt of we een upgrade willen voor een luxere auto maar dat is niet nodig zeg ik nog, we hebben de auto maar voor 3 dagen. Bij de auto’s aangekomen komt een grote man ( medewerker) naar ons toe werpt een blik op onze papieren en zegt tegen ons u mag een auto uitzoeken uit de eerste rij…..Sil vraagt waar we dan moeten zijn en nogmaals wijst hij naar de eerste rij en loopt meteen weg. We kijken elkaar aan en lopen naar de auto’s daar zien we zeer luxe auto’s tussen staan….we kiezen voor een Mazda6 een bijna gloednieuwe met 6000 mijl op de teller. Ik zeg nog tegen Sil volgens mij klopt er iets niet maar Sil heeft de koffers al in de auto liggen. Er lopen geen medewerkers meer rond. Dus wij rijden in onze zeer luxe auto naar Tucson. Nog nooit zoveel knopjes op een auto gezien!

Het weer is heerlijk na al de regen die we gehad hebben maar ook in Arizona heeft het geregend de laatste tijd want de natuur is groen! We zien dit niet veel dus we kunnen een mooie lente tegemoet gaan.

We vertrekken 15 maart weer naar Amerika. Eerst een overnachting op Schiphol en de volgende morgen vliegen we weer naar Tucson Arizona. We hebben er weer zin in!

We zijn klaar om naar huis te gaan, alles is weer geregeld en het is fijn geweest. De laatste dagen waren afzien in de hitte maar onze buitendouche deed wonderen! Heerlijk! Nu in Phoenix waar we een goed hotel hadden ( Green Tree) de huurauto was deze keer een Toyota Yaris. We hebben onze bagage ingecheckt en zitten te wachten op onze eerste vlucht naar Houston. Gisteren was het 43 graden en morgen 46!!!

We hopen zoals altijd op een rustige vlucht en we gaan jullie zien in Nederland 🇳🇱.